Στις 17 του περασμένου Αυγούστου, ο Α. Σαμαράς απένειμε τιμητική πλακέτα στο σκηνοθέτη, Γιάννη Σμαραγδή, για τη συνεισφορά του στην έβδομη τέχνη και ειδικότερα για την προβολή της περιοχής της Πύλου στην ταινία του, «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι». Αντάλαξαν φιλοφρονήσεις και ο Σμαραγδής έφτασε στο σημείο να απαγγείλει μέχρι και μία μαντινάδα, εξαιρετικά αφιερωμένη στον πρωθυπουργό:

 

«Σαν ήλιος βγήκες φωτεινός / στς Αμερικής τ' αλώνι / κι έλαμψες και ήρθες νικητής / και σ' αγαπάμε όλοι».

 

Η μαντινάδα προκάλεσε αν μη τι άλλο γέλιο.

 

 

Στα ειρωνικά και επικριτικά σχόλια που ακολούθησαν τη μαντινάδα, ο Σμαραγδής μέσω του ραδιοφώνου του Σκάι, απάντησε ως εξής: «Ο Αντώνης Σαμαράς είναι ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή, στην κατάλληλη θέση, και δεν έπαψα να στέλνω την θετική μου ενέργεια όσο πιστεύω ότι προσπαθεί».

 

Πέρα από την αμοιβαία, ωστόσο, εκτίμηση σκηνοθέτη – πρωθυπουργού, φαίνεται πως υπάρχουν και συγκεκριμένες δοσολήψιες.

 

Ο Γιώργος Παπαλιός, πρώην πρόεδρος του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου, αποκαλύπτει σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτύπια του Σαββάτου, τον τρόπο με τον οποίο ο Σμαραγδής ζήτησε και κατάφερε να λάβει 50.000 ευρώ από το ΕΚΚ, παρότι δεν προβλέπονται τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις.

 

Παρατίθεται ακριβώς η απάντηση του Γ. Παπαλιού, στην ερώτηση της Σταυρούλας Παπασπύρου:

 

 – Τι συνέβη ακριβώς με τον Σμαραγδή;

 

«Εναν χρόνο αφ' ότου είχε ολοκληρώσει το “Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι” και δύο μόλις μέρες μετά τη μαντινάδα που αφιέρωσε στον Αντώνη Σαμαρά, ήρθε στο Κέντρο ζητώντας 50.000 από τα 280.000 ευρώ που είχε ξοδέψει, λέει, για να πουλήσει την ταινία του στο εξωτερικό. Στο ΕΚΚ, όμως, δεν προβλέπονται τέτοιου είδους εξυπηρετήσεις.
 
Εκείνο που κάνουμε είναι να βοηθάμε τους παραγωγούς ταινιών που έχουν προσκληθεί σε μεγάλα φεστιβάλ, καλύπτοντας κατά 30% το κόστος της κόπιας, του υποτιτλισμού, του διαφημιστικού υλικού κ.ο.κ. Ο Σμαραγδής φρόντισε να μας ενημερώσει ότι τυγχάνει και παιδικός φίλος του Πάνου Παναγιωτόπουλου. Οταν όμως μου τηλεφώνησαν από το υπουργείο ζητώντας να δω θετικά το θέμα, τους απάντησα: “Αν το αίτημα είναι νόμιμο, σίγουρα θα λάβω θετική εισήγηση από το διευθυντή του Κέντρου.
 
Αν δεν είναι, τι θέλετε να κάνω, να παρανομήσω;”. Εκεί μείναμε. Δεν δόθηκε συνέχεια. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Σμαραγδής τα κατάφερε. Ποιος θα τολμήσει να μη χρηματοδοτήσει την επόμενη ταινία ενός… “ανεβασμένου” σκηνοθέτη, όπως τον αποκάλεσε ο Σαμαράς; Με τη στάση του, όμως, τον εξέθεσε τον πρωθυπουργό».
 
Για το τέλος, ένα ακόμη στοιχείο που έχει ενδιαφέρον είναι και τα πολύ υψηλά budget των ταινιών του Σμαραγδή. Παραδείγμα είναι η ταινία του, «Ο Θεός αγαπάει το χαβιάρι», η οποία κόστισε 8 εκατ. ευρώ, τη στιγμή που ο προϋπολογισμός όλου του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου για το 2012 ήταν μόλις 5,9 εκατομμύρια, για τη λειτουργία του και τη χρηματοδότηση όλων των ελληνικών παραγωγών.