Ο λόγος για τα 15,34 εκατομμύρια ευρώ τα οποία η Κομισιόν έκρινε μετά από έρευνά της το 2011 ότι συνιστούσαν κρατική ενίσχυση, αφού η πώληση έγινε χωρίς δημόσιο διαγωνισμό και με ιδιαίτερα χαμηλό τίμημα αλλά και με μη δικαιολογημένες φοροαπαλλαγές.

Η προθεσμία που είχε δώσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην Ελλάδα για να ανακτήσει τα εν λόγω χρήματα συν τους τόκους ήταν η 23η Ιουνίου 2011.

Το 2012 η Επιτροπή άσκησε την παρούσα προσφυγή εκτιμώντας ότι η Ελλάδα δεν είχε λάβει εντός των προθεσμιών όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκτέλεση της αποφάσεώς της: “Με τη σημερινή του απόφαση το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι μέχρι τις 23/6/2011  η Ελλάδα δεν είχε λάβει κανένα μέτρο εκτέλεσης της αποφάσεως της Επιτροπής και ότι η επίμαχη ενίσχυση, στο σύνολό της, δεν είχε ανακτηθεί.

Διαπιστώνει επίσης ότι η αίτηση παρατάσεως κοινοποιήσεως πληροφοριών που υπέβαλε η Ελλάδα δεν περιείχε καμία αιτιολογία βάσει της οποίας η Επιτροπή θα μπορούσε να αποφανθεί”.