Ο υπουργός των Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, ο οποίος κατάφερε (μαζί με προκατόχους του) να επιβάλει φόρους σε παντός είδους κινητά και ακίνητα περιουσιακά στοιχεία και φόρους πάνω σε άλλους φόρους (π.χ. ΦΠΑ επί του τέλους κινητής τηλεφωνίας) και να φέρει μεγάλο μέρος της κοινωνίας σε απόγνωση λόγω φτώχειας, χάνει συνειδητά την ευκαιρία να επιβάλει φόρο πάνω σε κέρδη. Σε κέρδη μάλιστα τα οποία προέρχονται από εισηγμένες μετοχές και από παράγωγα χρηματοοικονομικά προϊόντα. Φορολογεί δηλαδή τα πάντα, αλλά όχι το κέρδος των μετοχών.
 
Πρόκειται για έναν φόρο που στα χαρτιά έχει επιβληθεί έξι φορές από το 2008 (Γ. Παπακωνσταντίνου). Όμως στην πράξη δεν εφαρμόστηκε ποτέ μέχρι σήμερα, διότι η διατύπωση του νόμου ήταν πάντα προβληματική και δημιουργούσε σύγχυση. Ίσως όχι τυχαία.
 
Τι έχασε το δημόσιο από τον συγκεκριμένο φόρο; Τουλάχιστον 3-4 δισεκατομμύρια ευρώ τον τελευταίο χρόνο, δηλαδή περισσότερα από όσα εισπράττει από το χαράτσι της ΔΕΗ (το οποίο μετεξελίσσεται σε ενιαίο φόρο ακινήτων).
 
Τα στοιχεία που αφορούν μόνο το Χρηματιστήριο Αθηνών είναι ενδεικτικά (ο φόρος βέβαια αφορά στους έλληνες φορολογούμενους που έχουν κέρδη από εισηγμένες μετοχές σε όλα τα χρηματιστήρια του κόσμου, και όχι μόνο στο Χρηματιστήριο Αθηνών). Η αξία του συνόλου των μετοχών στο ελληνικό χρηματιστήριο ήταν 72,155 δισ. ευρώ προχθές, 22/10/2013. Απ’ αυτά, το 50% ελέγχεται από έλληνες επενδυτές. Πριν από ένα χρόνο (23/10/2012), η συνολική τους αξία ήταν 32,35 δισ. ευρώ, ενώ η μέση αξία όλο το 2012 ήταν ακόμα χαμηλότερη, ήτοι 27,368 δισ. ευρώ. Η διαφορά της ανόδου είναι 40 δισ. ευρώ, μέρος των οποίων αφορά πραγματοποιηθέντα κέρδη από έλληνες φορολογούμενους. Που σημαίνει ότι κάποιοι θα μπορούσαν να δώσουν στο κράτος ένα ποσοστό της τάξης του 20%.
 
Τώρα, αυτές τις ημέρες έχει φουντώσει και πάλι η κουβέντα για την επιβολή του φόρου. Όμως, ακόμα κι αν επιβληθεί από 1.1.2014, θα έχει χαθεί η μεγάλη ευκαιρία για πρόσθετα φορολογικά έσοδα. Διότι θα αφορά μελλοντικά κέρδη και δεν θα έχει αναδρομική ισχύ ώστε να πιάσει την τελευταία άνοδο.