H νέα Λεω-φόρος

Των Νικόλα Λεοντόπουλου και Ελένης Σταματούκου
 

Αυτό το εισιτήριο του αγώνα Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού αναγράφει τιμή 27,5 ευρώ. Στην ίδια θύρα, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, τα εισιτήρια έκαναν 55 ευρώ, τα διπλά δηλαδή. Πώς εξηγείται το μυστήριο αυτό; 

Το ίδιο μυστήριο επαναλαμβάνεται από την αρχή της σεζόν σε όλους τους εντός έδρας αγώνες της ομάδας. Οι φίλαθλοι πληροφορούνται τις τιμές από το σάιτ της ΠΑΕ ή έξω από το γήπεδο, αλλά όταν πάνε να αγοράσουν το εισιτήριο υποχρεώνονται να πληρώσουν ένα εισιτήριο στη μισή τιμή απ’ αυτήν που έχει ανακοινωθεί, ένω το άλλο μισό ποσό το καταβάλλουν ως… δωρεά για την ανακαίνιση του γηπέδου. Δωρεά, που όπως φαίνεται από την απόδειξη (φωτογραφία), δεν πάει στον Παναθηναϊκό αλλά στην «Παναθηναϊκή Συμμαχία».
 
Πάλι στο ντέρμπι Παναθηναϊκού Ολυμπιακού (2/11/2013), το ThePresProject εντόπισε ένα άλλο παράδοξο. Εκδόθηκαν και εισιτήρια με αναγραφόμενη αξία 1 (ένα) ευρώ! Ένα τέτοιο εισιτήριο έχει στη διάθεσή του το TPP (εικόνα) στη θύρα 9, στην οποία, σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα της ΠΑΕ, τα εισιτήρια κόστιζαν 55 ευρώ για τα μέλη της Παναθηναϊκής Συμμαχίας και 80 για τα μη μέλη… Διαφορά δηλαδή 54 και 79 ευρώ αντιστοίχως ή σε ποσοστά 98,18% και 98,75%. (Σχετική καταγγελία εδώ).
 
Για όσους είναι άσχετοι με τα ποδοσφαιρικά, πρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός (της εταιρείας που ακολουθεί αυτή την πρακτική εδώ και μήνες) αλλά και της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας» (του σωματείου στο οποίο πάει η δωρεά) είναι ο Γιάννης Αλαφούζος. Ο κ. Αλαφούζος είναι επίσης πρόεδρος του ΣΚΑΪ. Πώς να αποφύγει κανείς τον συνειρμό ότι  πρόκειται για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο που έχουν αναγάγει σε εθνική σταυροφορία τη μάχη κατά της φοροδιαφυγής, την ηθική καταδίκη κάθε εγκληματία υδραυλικού που δεν κόβει απόδειξη, κάθε κακοποιού ιδιοκτήτη ταβέρνας που τρώει τον ΦΠΑ;

 
Δώσαμε σε έναν φοροτεχνικό το παράδειγμα ενός εισιτηρίου από παλαιότερο αγώνα (Παναθηναϊκός – Παναιτωλικός) που ανέγραφε τιμή 7,5 ευρώ, ενώ η είσοδος στο γήπεδο κόστιζε 15 ευρώ. Μας είπε: «Η ΠΑΕ, μη εμφανίζοντας την πραγματική αξία του εισιτηρίου που είναι τα 15 ευρώ και σπάζοντας το ποσό σε δυο επιμέρους ποσά των 7,5 ευρώ και εμφανίζοντας το ένα σαν αξία του εισιτηρίου και το άλλο σα δωρεά προς την Παναθηναϊκή Συμμαχία, ενδεχομένως να αποδίδει λιγότερο ΦΠΑ στο κράτος κατά 0,86 λεπτά, που αντιστοιχούν στον ΦΠΑ ο οποίος εμπεριέχεται στα 7,5 ευρώ που εμφανίζεται σα δωρεά προς την Παναθηναϊκή Συμμαχία και δεν εμφανίζονται σαν έσοδα του εισιτηρίου». Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι στην τιμ ή των εισιτηρίων των ποδοσφαιρικών αγώνων περιλαμβάνεται 13% ΦΠΑ. Από την άλλη, τα έσοδα από τη δωρεά δεν έχουν φυσικά ΦΠΑ…

Πέρα όμως από τον ΦΠΑ, οι ΠΑΕ (ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες) μετά το τέλος του αγώνα καλούνται να καταβάλουν ποσά που αντιστοιχούν σε δαπάνες και κρατήσεις. Σύμφωνα με το άρθρο 24 της Προκήρυξης Πρωταθλήματος ΟΠΑΠ Super League για την περίοδο 2010-2011 (αυτή είναι η πιο πρόσφατη προκήρυξη) οι κρατήσεις αφορούν:

Ποσοστό για τη χρήση γηπέδου 15%, Φ.Π.Α. 23% στο ποσό για τη χρήση του γηπέδου, δημοτικά τέλη μέχρι 0,0059 ευρώ για κάθε εισιτήριο, ποσοστό υπέρ Super League Ελλάδα 4%, ποσοστό  4,5%  Ε.Π.Ο. μέσω της «Super  League».
 

Δωρεά στην Παναθηναϊκή Συμμαχία

Η αιτιολογία για τη δωρεά είναι η ανακαίνιση του γηπέδου του Παναθηναϊκού. Όμως, η δωρεά δεν γίνεται προς τον ίδιο τον Παναθηνακό (την ΠΑΕ ή τον Ερασιτέχνη) αλλά προς την Παναθηναϊκή Συμμαχία (ΠΣ), το σωματείο το οποίο ίδρυσε και στο οποίο προεδρεύει ο κ. Αλαφούζος – μετά από εκλογές, το Νοέμβριο 2012. Η Παναθηναϊκή Συμμαχία είναι, κατά το καταστατικό της, «μη κερδοσκοπικό, μη κυβερνητικό σωματείο». Ως εκ τούτου, όπως για κάθε τέτοιο σωματείο, σύμφωνα με τους νόμους 2238/94 και 4172/13, τα έσοδα από δωρεά δεν φορολογούνται. Σκοπός της ΠΣ είναι, εκτός των άλλων, «να δημιουργήσει ένα ταμείο με σκοπό την οικονομική ενίσχυση της ομάδας».
 
Αν σκεφτεί κανείς ότι εισιτήρια, θεωρητικώς τουλάχιστον, για αγώνες της Λεωφόρου δεν αγοράζουν μόνον οπαδοί του Παναθηναϊκού αλλά και της φιλοξενούμενης ομάδας, φτάνουμε στο παράδοξο αυτοί οι οπαδοί να κάνουν με το ζόρι δωρεά στην Παναθηναϊκή Συμμαχία… (Στις 19/08, το σάιτ makeleio.gr δημοσίευσε επιστολή οπαδού του Παναιτωλικού που διαμαρτυρόταν γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο.)
 

ΠΑΕ ΠΑΟ, Ερασιτέχνης και Super League πετούν τη μπάλα στην εξέδρα

Το ΤΡΡ μίλησε με εκπρόσωπο του ΠΑΟ, ο οποίος δήλωσε ότι η δωρεά προς το Σωματείο έχει ζητηθεί προαιρετικά από τους φιλάθλους σε όλους τους αγώνες της τρέχουσας σεζόν. Ο ΠΑΟ υποστηρίζει ότι η δωρεά θα χρησιμοποιηθεί για την ανακατασκευή του γηπέδου της Λεωφόρου και ότι αυτό αναγράφεται στο χαρτί που παίρνουν ως απόδειξη οι φίλαθλοι. Ωστόσο, στις αποδείξεις που έχει στα χέρια του το TPP δεν αναγράφεται ο σκοπός της δωρεάς.

 
Πέρα όμως απ’ αυτό, στην Προκήρυξη Πρωταθλήματος ΟΠΑΠ Super League για την αγωνιστική περίοδο 2010-2011, ως αποδεκτά μέσα εισόδου στα γήπεδα αναγνωρίζονται σύμφωνα με το άρθρο 25 παράγραφος 1 εισιτήρια που εκδίδονται από τη γηπεδούχο ΠΑΕ, εισιτήρια διαρκείας, προσκλήσεις, διαπιστεύσεις κτλ. Όμως, το άρθρο 26, παράγραφος 6, λέει: «Στην περίπτωση που η Super League Ελλάδα διαπιστώσει ότι η ΠΑΕ παρέδωσε στους φιλάθλους πλαστά εισιτήρια ή εισιτήρια σε τιμή μεγαλύτερη από τη νόμιμη ή παραποιημένα ως προς τη θύρα εισόδου ή μαζί με τα εισιτήρια διαθέτει κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης Π.Α.Ε. ή άλλο είδος εισιτηρίου το οποίο είναι συνημμένο στο κανονικό εισιτήριο, επιβάλλονται με απόφαση της «Super League Ελλάδα», οι προβλεπόμενες για κάθε περίπτωση από τον Κ.Α.Π (Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου) ποινές».

 
Ο εκπρόσωπος της ΠΑΕ ΠΑΟ μας εξήγησε ότι η πρωτοβουλία της ΠΑΕ να ζητήσει από τους φιλάθλους να ενισχύσουν οικονομικά το Σωματείο γίνεται με τη σύμφωνη γνώμη της Super League και του ΟΠΑΠ. Όσον αφορά την προκήρυξη, ο ΠΑΟ αναφέρει ότι δεν έχει υπογραφεί νέα Προκήρυξη Πρωταθλήματος για την περίοδο 2013-2014, αλλά και αν ίσχυαν οι συγκεκριμένοι κανονισμοί, ο ΠΑΟ δεν διαπράττει κάποιο αδίκημα. «Για την τσέπη του οπαδού δεν υπάρχει κάποια επιπλέον επιβάρυνση, είτε δώσει όλο το ποσό για να αγοράσει το εισιτήριο είτε το δώσει κάνοντας παράλληλα τη δωρεά προς το σωματείο». Η διοίκηση του ΠΑΟ διευκρινίζει ότι ο φίλαθλος έχει το δικαίωμα να αρνηθεί να καταβάλει τη δωρεά προς το Σωματείο και να πληρώσει όλο το ποσό για να αγοράσει το εισιτήριο. Εμείς, πάντως, όταν αγοράσαμε το δικό μας εισιτήριο, παρότι επιμείναμε να μην πληρώσουμε τη δωρεά, μας εξηγήθηκε με τρόπο σαφή πως αυτό είναι αδύνατον.
 
Το TPP απευθύνθηκε και στη Super League (SL), ως διοργανώτρια αρχή του πρωταθλήματος. Ο εκπρόσωπός της Πιέρ Κοσμίδης μας πληροφόρησε ότι το συγκεκριμένο θέμα δεν αφορά τη SL αλλά τις ΠΑΕ, οι οποίες ως ανώνυμες εταιρείες είναι υπεύθυνες για την οικονομική διαχείριση των αγώνων. Το ΤΡΡ αναφέρθηκε στις απαγορεύσεις του άρθρου 26 της προκήρυξης (δες παραπάνω), αλλά ο εκπρόσωπος της ομοσπονδίας είπε πως δε νομίζει ότι γράφεται κάτι τέτοιο μέσα στην προκήρυξη.
 
Ζήτημα όμως τίθεται και με τον Ερασιτέχνη, καθώς όλες οι ΠΑΕ υποχρεούνται να καταβάλλουν στα ιδρυτικά ερασιτεχνικά σωματεία (όπως ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός) το 10% τουλάχιστον από την οικονομική εκκαθάριση των αγώνων συν άλλα ποσά (όπως δικαίωμα από τη χρήση του γηπέδου).
 
Η γραπτή απάντηση του Ερασιτέχνη προς το TPP: «Οι απαντήσεις στο αίτημά σας θα δοθούν με την πρώτη ευκαιρία που θα βρεθεί διαθέσιμος ο πρόεδρος του Ερασιτέχνη».
 
Και ενώ ως αυτή τη στιγμή, ο πρόεδρος Ηλίας Μιχαλαριάς δεν μας έχει απαντήσει, ο προηγούμενος πρόεδρος του Ερασιτέχνη, κ. Αχιλλέας Μακρόπουλος, ο οποίος παραιτήθηκε τον Ιούνιο 2013, εξέφρασε δημοσίως τη δυσαρέσκεια του για την τακτική της ΠΑΕ να μην αποδίδει στον Ερασιτέχνη μερίδιο από τα εισιτήρια διαρκείας. Αυτός ήταν και ένας από τους βασικούς λόγους που ο Ερασιτέχνης μέχρι αυτή την ημέρα αρνείται να υπογράψει τη σύμβαση με την ΠΑΕ για τη χρήση της Λεωφόρου.
 

Ticket Club και Βαρδινογιάννης

Το παναθηναϊκών φρονημάτων greenmood.gr μας θυμίζει ότι στον Παναθηναικό μπορεί οι ιδιοκτήτες να αλλάζουν, αλλά οι πρακτικές είναι ανάλογες. Το 2007 είχε ξεσπάσει εμφύλιος μεταξύ της ΠΑΕ (ιδιοκτησίας Βαρδινογιάννη) και του Ερασιτέχνη (υπό τον έλεγχο της οικογένειας Γιαννακόπουλου). Πέτρα του σκανδάλου ήταν τότε το περίφημο Ticket Club, εταιρεία που διαχειριζόταν και μεταπωλούσε τα εισιτήρια της ΠΑΕ. Και πάλι το ζητούμενο ήταν η τελική τιμή που πλήρωναν οι φίλαθλοι σε σχέση με την «επίσημη» που ανακοίνωνε η ΠΑΕ (μετά τη μεσολάβηση του Ticket Club), και τελικά η μοιρασιά με τον Ερασιτέχνη.
 
Αλλά ας μη βιαστούν οι οπαδοί των άλλων μεγάλων ομάδων να χαρούν. Η αδιαφάνεια (για να χρησιμοποιήσουμε τον πιο ανώδυνο όρο) στη διαχείριση αποτελεί παραδοσιακό χούι των ΠΑΕ, όλων, μεγάλων και μικρών, με μόνιμα ριγμένους τόσο το Δημόσιο όσο και τα ιδρυτικά ερασιτεχνικά σωματεία. (Δείτε εδώ, για παράδειγμα, ερώτηση στη Βουλή των βουλευτών Κουράκη και Ψαριανού από το 2009 σχετικά με την ΠΑΕ ΑΕΚ).
 

Ολυμπιακός, Κόκκαλης και Sports United

Η μεγαλύτερη υπόθεση παράτυπης διακίνησης εισιτηρίων αφορά τον Ολυμπιακό. Το Μάρτιο του 2010, ο αθλητικός εισαγγελέας και το ΣΔΟΕ πραγματοποίησαν έφοδο στα γραφεία της Sports United, εταιρείας που διαχειριζόταν τα εισιτήρια του Ολυμπιακού. «Εξετάζεται το ποινικό αδίκημα της παράνομης διακίνησης εισιτηρίων σε συνδέσμους φιλάθλων, ενώ το ΣΔΟΕ εξετάζει το αδίκημα της φοροδιαφυγής», «Η ποινική δίωξη, στην οποία γίνεται λόγος για κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση παράνομη διακίνηση εισιτηρίων σε μη αναγνωρισμένους συνδέσμους, αναφέρεται στην περίοδο 2006 -2010 και αφορά συνολικά 197.500 εισιτήρια της ΠΑΕ Ολυμπιακός» διαβάζουμε στα δημοσιεύματα της εποχής, τα οποία πάντως είχαν διαψεύσει τόσο ο Ολυμπιακός όσο και η Sports United. Αλλά τέσσερις μήνες μετά, ο αθλητικός εισαγγελέας άσκησε ποινική δίωξη εναντίον του Σωκράτη Κόκκαλη, προέδρου του Ολυμπιακού, και επτά άλλων ατόμων. Από τότε πέρασαν περισσότερα από 3 χρόνια, αλλά δεν μάθαμε ποτέ τι απέγινε εκείνη η δίωξη, ενώ δεν βρήκαμε ούτε μισό δημοσίευμα που να αναφέρεται ξανά στην υπόθεση…
 
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το ΜΜΕ που αποκάλυψε την υπόθεση με τα εισιτήρια και την έκανε σημαία στον αγώνα της κάθαρσης ήταν ο ΣΚΑΙ του κ. Γιάννη Αλαφούζου…

Σημείωση: Για να μην γίνουν παρανοήσεις τα στοιχεία του εισιτηρίου που έχουν σχέση με τη θύρα, θέση έχουν αλλαχτεί προκειμένου να μην είναι δυνατό να ταυτοποιηθεί ο αγοραστής του εισιτηρίου.