Το  ινστιτούτο Prolepsis και  το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος ανακοίνωσαν εχθές την επέκταση του προγράμματος Σίτισης και προώθησης Υγιεινής Διατροφής, που υλοποιεί το πρώτο με δωρεά του δεύτερου, καθώς τα αιτήματα από σχολεία σε όλη την Ελλάδα αυξάνονται με καταιγιστικούς ρυθμούς (έχουν ξεπεράσει τα 700). Το πρόγραμμα ξεκίνησε το 2012 σε 34 σχολεία, αλλά καθώς διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν τεράστιες ανάγκες, λόγω του μεγάλου αριθμού  των παιδιών που υποσιτίζονται και που αυξάνεται συνεχώς από την αρχή της κρίσης, επεκτάθηκε σε 206 σχολεία και 32.358 μαθητές  και με τη νέα επέκταση του προγράμματος θα φτάσει τους 50.000 μαθητές φέτος.  
 
Η καθηγήτρια Ιατρικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθηνά Λινού, επικεφαλής του ινστιτούτου, ανέφερε ότι «Η κρίση επηρεάζει την οικογένεια, η οποία συχνά δυσκολεύεται να καλύψει τις διατροφικές ανάγκες των μελών της. Η επισιτιστική ανασφάλεια ξεπερνάει σε ορισμένες περιοχές το 60%  και τα παιδιά αποτελούν τα πρώτα θύματα της κρίσης».
 
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου που έγινε με ερωτηματολόγια που συμπληρώθηκαν από τις οικογένειες των παιδιών που λαμβάνουν μέρος στο πρόγραμμα σίτισης, το 53% από αυτές αδυνατούν να καλύψουν τα απαραίτητα για τη μηνιαία σίτισή τους, ενώ το 14% έχουν μειώσει , όχι μόνο την ποιότητα, αλλά και  την ποσότητα  του  φαγητού της οικογένειας τους, λόγω οικονομικής δυσχέρειας.
Το ακόμα πιο ανησυχητικό όμως, είναι ότι πέρα από το 60% που δηλώνει ότι η ποιότητα της σίτισής του έχει υποβαθμιστεί, δεν έχει τη δυνατότητα να αγοράζει τα τρόφιμα που αγόραζε παλιότερα, έχει προβεί σε μειώσεις κτλ, ένα ποσοστό 23% εμφανίζει επισιτιστική ανασφάλεια με πείνα μαζί, δηλαδή υπάρχουν μέρες που δεν έχει να φάει.
 
Η κ.Λινού εξήγησε ότι η παιδική παχυσαρκία παρατηρείται περισσότερο στις φτωχές οικογένειες, καθώς τρέφουν τα παιδιά με φθηνό φαγητό χαμηλής ποιότητας (π.χ ψωμί και ζυμαρικά) και ότι σε περιόδους κρίσης η πρώτη ένδειξη επισιτιστικής ανασφάλειας είναι η αύξηση βάρους και η παχυσαρκία.
 
Όπως κατέδειξε και η έρευνα ωστόσο, φαίνεται ότι πολλές οικογένειες πλέον στην Ελλάδα περνάνε από το επικίνδυνο όριο της επισιτιστικής ανασφάλειας στην πείνα.