Από το πρώτο μνημόνιο του Μαΐου του 2010 μέχρι σήμερα η ύφεση προκάλεσε διόγκωση του χρέους κατά 38,5% του ΑΕΠ εκτοξεύοντάς το και «καταβροχθίζοντας» όλο το όφελος από το PSI (38,6% ελάφρυνση χρέους έως το 2013). Αυτό αναφέρει ο ΟΟΣΑ στην έκθεσή του για την Ελλάδα, συστήνοντας να μην ληφθεί κανένα νέο μέτρο, ακόμη και αν υπάρχει απόκλιση στο έλλειμμα γιατί τα μέτρα δεν αποδίδουν αλλά μόνο τροφοδοτούν την ύφεση
Με βάση την έκθεση του ΟΟΣΑ, διαπιστώνεται απώλεια ίση με το 6% του ΑΕΠ στην ελληνική οικονομία λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής – εισφοροδιαφυγής. Καταγράφει 35% αύξηση του περιθωρίου κέρδους των εξαγωγικών εταιρειών, αναδεικνύει την πολύ χαμηλή ποιότητα των ελληνικών υποδομών, αλλά και το διπλάσιο από άλλα κράτη σε μνημόνιο φορτίο μέτρων για τους φτωχότερους Έλληνες.
– Ο δείκτης κερδοφορίας στις εξαγωγές ως προς το εργατικό κόστος αυξήθηκε κατά 35% περίπου από το 2010 στην Ελλάδα
Τι προτείνει
Στη σελίδα 50, όσον αφορά την εκπαίδευση, το δόγμα είναι: «Αναθεωρήστε το σύνταγμα – ιδρύστε ιδιωτικά πανεπιστήμια – Βάλτε δίδακτρα – δώστε φοιτητικά δάνεια».

Κατά τα λοιπά:
* Η πλήρης απελευθέρωση της πώλησης και της διαμόρφωσης των τιμών των εκατοντάδων μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, ώστε αυτά να πωλούνται πλέον και στα σούπερ μάρκετ, όπως ήδη έχει επιτραπεί με πρόσφατη Κοινή Υπουργική
Απόφαση των υπουργών Ανάπτυξης και Υγείας για τις βιταμίνες και τα συμπληρώματα διατροφής.
Η ρύθμιση αυτή εκτιμάται ότι θα προκαλέσει σφοδρές αντιδράσεις από το φαρμακευτικό κλάδο, καθώς συνεπάγεται μεταφορά τζίρου εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ στα σούπερ μάρκετ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός «κειμένου» ο κ. Γκουρία τάχθηκε υπέρ και της πώλησης συνταγογραφούμενων φαρμάκων από τα σούπερ μάρκετ, ακόμη και της παρασκευής φαρμάκων ιδιωτικής ετικέτας.
Αμέσως μετά τη συγκεκριμένη αναφορά, κύκλοι του υπουργείου Ανάπτυξης υπογράμμιζαν ότι η απελευθέρωση θα αφορά μόνο τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα.
Στον κλάδο των φαρμακείων, ο ΟΟΣΑ εισηγείται επίσης την πλήρη απελευθέρωση του ωραρίου λειτουργίας των φαρμακείων, την κατάργηση του μέγιστου αριθμού των αδειών κ.ο.κ.
Η κατάργηση της μέγιστης διάρκειας ζωής των 5 ημερών για το φρέσκο γάλα που ισχύει μόνο στη χώρα μας. Με τον τρόπο αυτό, θα επιτραπεί στις γαλακτοβιομηχανίες να κυκλοφορήσουν προϊόντα με ημερομηνία λήξης από μία μέχρι και… δέκα μέρες ανάλογα με τη μέθοδο παστερίωσης.
Κι αυτό το θέμα αναμένεται ότι θα πυροδοτήσει νέο κύκλο αντιδράσεων τόσο από την ελληνική γαλακτοβιομηχανία όσο και από τους παραγωγούς.
* Η αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου για τα αρτοποιεία και τον τρόπο πώλησης του ψωμιού. Πλέον το ψωμί θα ζυγίζεται και θα πωλείται υποχρεωτικά με το κιλό στους φούρνους και όχι σε κομμάτια που μπορεί να ζυγίσουν πολύ λιγότερο απ’ αυτό για το οποίο πληρώνει ο καταναλωτής.
* Η πλήρης απελευθέρωση της κυριακάτικης λειτουργίας όλων των καταστημάτων (πολυκαταστήματα, malls κ.ο.κ) και όχι μόνο εκείνων που είναι μικρότερα από 250 τ.μ με πρόσχημα τη λειτουργία του ανταγωνισμού και τη δημιουργία 30.000 νέων θέσεων εργασίας.
Το θέμα αυτό έληξε λίγους μήνες πριν, με το υπουργείο Ανάπτυξης να τάσσεται κατά της λειτουργίας τις Κυριακές των καταστημάτων άνω των 250 τ.μ. Ωστόσο, ενδέχεται να ανακινήσει το θέμα, με το επιχείρημα ότι αποτελεί πρόταση του ΟΟΣΑ.
* Η απελευθέρωση του ποσοστού των εκπτώσεων στα καινούργια βιβλία, που σήμερα περιορίζεται σε μόνο 10%.
* Η δυνατότητα εκπτώσεων -που σήμερα απαγορεύονται- σε καταστήματα stock και outlets.
* Η απελευθέρωση της δημιουργίας νέων ξενοδοχειακών μονάδων σε περιοχές όπως η Αττική, με την κατάργηση της έννοιας του «κορεσμού» και την αλλαγή χωροταξικών διατάξεων που θα διευκολύνουν την αλλαγή χρήσης κτηρίων ώστε να μετατρέπονται σε ξενοδοχεία.
* Η άρση περιορισμών στην κρουαζιέρα, όπως λ.χ. η υποχρέωση τα πλοία που ξεκινούν από κάποιο λιμάνι να επιστρέφουν πίσω σε αυτό κ.ο.κ.
* Η κατάργηση της διαδικασίας ελέγχου και έγκρισης από το Γενικό Χημείο του Κράτους σε ό,τι αφορά στα απορρυπαντικά.
Συγκεκριμένα, τα σιλό όπου αποθηκεύεται το τσιμέντο, από έναν π.χ. εισαγωγέα πρέπει να έχουν χωρητικότητα τουλάχιστον 500 τόνων. Αυτό τελικά σημαίνει πως λόγω κόστους της επένδυσης, περιορίζεται ο ανταγωνισμός και ανεβαίνουν οι τιμές για τον καταναλωτή.
Προστίθεται επίσης ότι το τέλος 2% επί της λιανικής τιμής του τσιμέντου υπέρ του Ταμείου Συντάξεως των εργαζομένων αυξάνει το οριακό κόστος και δημιουργεί περιττές δαπάνες τόσο για τους παραγωγούς όσο και για τους εισαγωγείς τσιμέντου, ενώ μειώνει την ευελιξία των τιμών τους στην αγορά.
(με πληροφορίες από capital.gr, «Ναυτεμπορική»)