•«Ένας φύλακας για 500 κρατούμενους»
Πρωτοφανές παρασκήνιο εκτυλίσσεται στη διαδικασία της αναζήτησης των ενόχων στην υπόθεση του Ιλί Καρέλι, με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους να εκφράζουν έντονη δυσπιστία για την αστυνομική έρευνα και τον τρόπο που αυτή διεξάγεται.
Της Βασιλικής Σιούτη
Μεγάλη διαμάχη έχει ξεσπάσει μεταξύ σωφρονιστικών υπαλλήλων και αστυνομικών γύρω από την υπόθεση του θανάτου του κρατούμενου Ιλί Καρέλι, υπό συνθήκες που ακόμα δεν έχουν διευκρινιστεί πλήρως.
Σωφρονιστικοί υπάλληλοι κατηγορούν τους αστυνομικούς ότι μεροληπτούν εναντίον τους στις ανακρίσεις και καταγγέλλουν ότι χρησιμοποιούν ακόμα και μεθόδους βασανιστηρίων προκειμένου να αποσπάσουν ομολογίες, ώστε η ευθύνη να πέσει πάνω τους και να απαλλαγούν οι αστυνομικοί.
«Έβαλαν μία εμπλεκόμενη υπηρεσία, τη διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων, που ανήκει στην Αστυνομία, να διαλευκάνει εάν το έγκλημα τελέστηκε από σωφρονιστικούς υπαλλήλους ή από αστυνομικούς» δηλώνει στο TPP μέλος της Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, επισημαίνοντας ότι όχι μόνο η διαδικασία της ανάκρισης, αλλά και η πληροφόρηση προς τα ΜΜΕ γίνεται από την αστυνομία.
«Η δική μας πλευρά δεν ακούγεται» διαμαρτύρονται οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι τα θανατηφόρα χτυπήματα προήλθαν από τους αστυνομικούς και όχι από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους: «Ο ιατροδικαστής ήταν ξεκάθαρος. Τα θανατηφόρα χτυπήματα προήλθαν από σπειρωτή ράβδο και τέιζερ. Εμείς δεν έχουμε τέτοια πράγματα. Μόνο οι αστυνομικοί έχουν» ισχυρίζονται, αν και παραδέχονται ότι από τη δική τους έρευνα, διαπίστωσαν ότι και σωφρονιστικοί τον χτύπησαν, αλλά «μόνο κάποιες κλωτσιές και φτυσίματα»…
Η δική τους εκδοχή θέλει τους αστυνομικούς να του έχουν καταφέρει τα θανατηφόρα χτυπήματα κατά τη μεταφορά του κρατούμενου από το ένα σωφρονιστικό κατάστημα στο άλλο. «Δεν πιστεύουμε ότι έγινε από πρόθεση, πιστεύουμε όμως, ότι ο θάνατος τους προήλθε από τα χτυπήματα αστυνομικών».
«Πρόκειται για παρόμοια περίπτωση με εκείνη του Σορίν Ματέι. Μας τον έφεραν στην αυλή μας για να πεθάνει» υποστηρίζει μέλος της ομοσπονδίας των σωφρονιστικών. «Από το Μαλανδρίνο έφυγε χωρίς σημάδι, εκτός από ένα στο φρύδι που το είχε όταν πήγε στην ανακρίτρια. Στην Ιτέα έφαγε πολύ ξύλο. Δεν έπρεπε να τον είχαν παραλάβει οι σωφρονιστικοί στη Νιγρίτα όταν τον είδαν έτσι, ή τουλάχιστον να τον φωτογράφιζαν πρώτα». Πληροφορίες από την ομοσπονδία των υπαλλήλων των φυλακών ωστόσο, λένε ότι τράβηξαν φωτογραφίες και τις έχουν στείλει ήδη στο υπ.Δικαιοσύνης, προκειμένου να υπερασπιστούν τον εαυτό τους.
Όσο για την ομολογία του σωφρονιστικού υπαλλήλου της Νιγρίτας, Χάρη Κονσολίδη, οι συνάδελφοί του καταγγέλλουν ότι κατά τη διάρκεια της ανάκρισης οι αστυνομικοί τον άφησαν για 30 ώρες χωρίς φαγητό και νερό και χωρίς να του επιτρέπουν να πάει στην τουαλέτα ούτε να κοιμηθεί, αν δεν ομολογούσε πρώτα. «Στο τέλος δεν άντεξε και τους είπε να γράψουν ότι θέλουν» αναφέρει στο TPP ένας από αυτούς, ο οποίος θεωρεί ότι αυτό ήταν και η αιτία της πρόκλησης ψυχιατρικών προβλημάτων, που οδήγησε τον αρχιφυλακεύοντα της Νιγρίτας στο ψυχιατρείο.
«Οι αστυνομικοί θα εκμεταλλευτούν και κάποια ψέματα που είπαν οι δικοί μας για να μην μπλέξουν -γιατί καμιά κλωτσιά και καμιά σφαλιάρα πρέπει να έριξαν και αυτοί, αλλά δεν ευθύνονται για τα θανατηφόρα χτυπήματα- και τώρα προσπαθούν να τους φορτώσουν όλο το έγκλημα».
Η διαμάχη σωφρονιστικών και αστυνομικών επεκτείνεται και στα υπουργεία, καθώς οι πρώτοι είναι υπάλληλοι του υπουργείου Δικαιοσύνης και οι δεύτεροι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης. Οι σωφρονιστικοί παραπονιούνται ότι το υπουργείο του Ν.Δένδια επιχειρεί να καλύψει τους αστυνομικούς γιατί είναι πιο ισχυρό. «Έπρεπε εξαρχής την ανάκριση να κάνει δικαστής και όχι η υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων. Τώρα η υπόθεση θα πάει στη Δικαιοσύνη αφού πρώτα θα έχει σχηματιστεί η δικογραφία όπως ήθελαν οι αστυνομικοί , με τα βάρη να πέφτουν στον πιο αδύναμο κρίκο».
Το TPP απευθύνθηκε και στο γνωστό συνδικαλιστή των σωφρονιστικών υπαλλήλων. Αντώνη Αραβαντινό, που κι εκείνος επισημαίνει ότι αυτοί δεν έχουν ούτε σπειρωτά γκλομπ, ούτε τέιζερ, όργανα που χρησιμοποιούν μόνο τα σώματα ασφαλείας.
Και ο Α. Αραβαντινός υποστηρίζει επίσης ότι οι σωφρονιστικοί είναι ο πιο αδύναμος κρίκος και ότι ενώ είχαν θύμα, τώρα θα πέσει πάνω τους και η ευθύνη για ένα έγκλημα –που κατά αυτόν δεν πιστεύει ότι διέπραξαν συνάδελφοί του.
Στην ερώτηση πως φτάσαμε στο μαχαίρωμα ενός σωφρονιστικού υπαλλήλου, απαντά ότι δεν ήταν το πρώτο μαχαίρωμα σωφρονιστικού. «Συνεχώς συμβαίνει. Και στον Κορυδαλλό και στα Γρεβενά και στην Αλικαρνασό. Έχει χαθεί ο έλεγχος στις φυλακές. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος. Και πώς να υπάρχει, όταν 1.300 φύλακες πρέπει να φυλάνε 33 φυλακές και 13.000 κρατούμενους; Στον Κορυδαλλό είναι ένας φύλακας για 500 κρατούμενους. Έχουμε τεράστιες ελλείψεις. Αν δε γίνει κάτι θα θρηνήσουμε και άλλα θύματα. Οι φυλακές έχουν ανάγκες πρώτης προτεραιότητας».
Οι συνθήκες τέλεσης του εγκλήματος παραμένουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό αδιευκρίνιστες, οι καταγγελίες των σωφρονιστικών υπαλλήλων όμως, σε κάθε περίπτωση, πολλαπλασιάζουν τα ερωτήματα που ζητούν απαντήσεις.