Το περιοδικό υπογραμμίζει ότι παρά το θετικό κλίμα, «η αισιοδοξία δεν μοιάζει να περνά και στο μεγαλύτερο τμήμα των ψηφοφόρων», εξηγώντας ότι η ανεργία παραμένει στα ύψη, στον ιδιωτικό τομέα οι μισθοί καταβάλλονται με καθυστέρηση και «υπολογίζεται ότι το 35% των Ελλήνων ζουν σε συνθήκες φτώχειας».
 
«Δεν είναι λοιπόν να απορεί κανείς που το πελατειακό ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει καταρρεύσει» γράφει το περιοδικό. «Κάποτε, ήταν ευθύνη του πολιτικού να βρει στους ψηφοφόρους του δουλειά στο Δημόσιο, και μάλιστα ορισμένοι πολιτικοί είχαν επεκταθεί και στον ιδιωτικό τομέα» λέει, εξηγώντας την ανατροπή του ελληνικού πολιτικού σκηνικού.
 
 

Στροφή σε «αντισυστημικά» κόμματα
 

Οι ψηφοφόροι έτσι, συνεχίζει, έχουν στραφεί σε «περιθωριακά “αντισυστημικά” κόμματα που υποστηρίζουν ακραίες λύσεις για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας», λέγοντας πως στις επικείμενες εκλογές έχουν εμφανιστεί «δύο μετριοπαθείς κεντροαριστερές δυνάμεις, η Ελιά και το Ποτάμι, που στοχεύουν να τραβήξουν δυνάμεις από εκεί που έχει χάσει το ΠΑΣΟΚ». 
 
Όσον αφορά την Ελιά, το περιοδικό αναφέρει ότι υποστηρίζεται από τον Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος «αντιμάχεται τις απόπειρες του Γιώργου Παπανδρέου να διεκδικήσει ξανά ηγετική θέση». 
 
Σχετικά δε με το Ποτάμι, ο Economist αναφέρει ότι «ορισμένοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι στηρίζεται από επιχειρηματικά συμφέροντα που είναι αποφασισμένα να σταματήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και ίσως να εξαναγκάσουν τον Αντ.Σαμαρά σε πρόωρες εκλογές φέτος».
 
Την ίδια ώρα, οι δημοσκοπήσεις δίνουν ελαφρύ προβάδισμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη, η Νέα Δημοκρατία έχει «αποδειχθεί το κόμμα με τις μεγαλύτερες αντοχές, έχοντας επιζήσει από αρκετές αλλαγές ηγεσίας», σημειώνοντας ωστόσο από την βάση ψηφόφορων της αντλεί και η Χρυσή Αυγή.