Του Χριστόφορου Κάσδαγλη
Κύριε Αρβανίτη, αγαπητέ μου Δημήτρη, τι γυρεύει ένας ντιζάινερ στην τοπική πολιτική;
Δεν αποτελεί «κλειστό επάγγελμα» η πολιτική, δεν τη χαρίζουμε σε γόνους,
και στην Αριστερά το να «εκτεθείς» είναι το λιγότερο που μπορείς να προσφέρεις ως ανταπόδοση σ’ αυτά που έχεις κερδίσει από τα πρόσωπα και την ιστορία της.
Οι ντιζάινερς ιστορικά βρίσκονται πάντοτε μέσα στα ριζοσπαστικά κινήματα – με τον τρόπο τους. Σου θυμίζω υπέροχες αφίσες επαναστάσεων, κοινωνικής αλληλεγγύης, ξεγέρσεων, διαμαρτυρίας μέσω της μουσικής, μποϊκατάζ και άλλες. Συμμετέχω στην τοπική πολιτική, γιατί από κει αρχίζουν οι επάλληλοι κύκλοι που διαμορφώνουν την κεντρική πολιτική, μεταφέροντας τα αιτήματα της ζωής των πολιτών. Η Περιφέρεια είναι η βαριά βιομηχανία της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από την πλευρά μου πιστεύω ότι οφείλει, μαζί με τις βάσεις και τις υλικοτεχνικές υποδομές, να συμπεριλάβει στα σχέδιά της τον επαναπροσδιορισμό του πολιτισμού. Και δεν εννοώ φυσικά ν’ αρχίσει ιδρύοντας μόνο θέατρα και στήνοντας αμφιβόλου ποιότητας συναυλίες. Αυτά τα είδαμε στις πάλαι ποτέ μέρες του ελληνικού σοσιαλισμού και θα τα πληρώσουμε πολύ ακριβά, έχοντας μεταφέρει ήδη τα χρέη τους στα παιδιά μας.
Ο Κοκτώ έλεγε ότι με ένα χαρτί και ένα μολύβι μπορείς να κάνεις τέχνη. Προτιμώ ένα ταπεινό τζαζ κλαμπ ή ένα κουτούκι από τα κάθε είδους μέγαρα, αν είναι να μην κλείσει κανένα καλλιτεχνικό σχολείο. Μη μασάμε τα λόγια μας. Ας δώσουμε το βήμα στο νέο, σ’ αυτό που ακόμα δεν ξέρουμε. Κι αυτό φυσικά το περιμένουμε από τη νέα γενιά.
Για το «πρόγραμμά σου» δεν θα σε ρωτήσω, αφού σου ζητήσαμε να το αποτυπώσεις με εικόνες που θα τις κρίνουν οι αναγνώστες. Ωστόσο, θα ήθελα να ξέρω με τι θα ήθελες να καταπιαστείς, σε τι πόστο να περιμένουμε να σε δούμε, για ποιο ακριβώς πράγμα θα ήθελες να κριθείς, εσύ προσωπικά, όταν ολοκληρωθεί η πενταετία;
Εδώ δεν ξέρω τι να σου απαντήσω. Ότι κι αν συμβεί με ενδιαφέρει κυρίως να εκλεγεί ο σχηματισμός. Σε περίπτωση που υπάρχει επιτυχία, το ενδιαφέρον της Ρένας αφορά και τον πολιτισμό. Να δημιουργηθούν υποδομές και να αναπτυχθεί ένας διάλογος για το τι είναι και τι δεν είναι. Θα ήθελα να συμμετέχω σ’ αυτό το διάλογο, γιατί από τη θέση μου πιστεύω ότι μπορώ να φανώ χρήσιμος. Δεν έχω γνώμη επί παντός επιστητού. Σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι πρέπει να συζητήσουμε για έναν επαναπροσδιορισμό του πολιτισμού, γιατί στην ουσία υπάρχει ένα ασαφές πεδίο.
Είσαι ο πρώτος υποψήφιος που τον ακούω να λέει «εδώ δεν ξέρω τι να σου απαντήσω». Οι άλλοι υποψήφιοι τα ξέρουν όλα. Για πες μου, επί τη ευκαιρία, η Ρένα Δούρου τα ξέρει όλα;
Γνωριζόμαστε καλά και ξέρεις ότι συνηθίζω να ακούω και όχι να μιλάω για θέματα
που απλά γνωρίζω, και έτσι αποφεύγω να καταθέτω γνώμη. Μπορεί να μη μου γεμίζουν το μάτι οι αυθεντίες, αλλά έχω μάθει να ακούω τους ειδικούς και τους μελετημένους.
Για θέματα που γνωρίζω, διεκδικώ να ακουστώ. Αλλιώς, παράγω ένοχες σιωπές. Πιστεύω στις συλλογικότητες και στη διαλεκτική. Δυο-τρία πράγματα έμαθα στη ζωή μου, κι ακόμα συναντάω τις ελλείψεις μου.
Η Ρένα Δούρου απαντά και παίρνει θέση μόνο όταν έχει σφαιρική αντίληψη. Η σκέψη της είναι οργανωμένη, και αποφεύγει του αφορισμούς. Σπάνια εισάγει προτάσεις με το «εγώ». Τη στηρίζω και την εμπιστεύομαι.
Και τώρα, Δημήτρη, μια δύσκολη ερώτηση στην οποία αν δεν θέλεις δεν απαντάς: Η Ρένα Δούρου προφανώς σε επέλεξε ως υποψήφιο γι’ αυτό που είσαι, για την τέχνη σου, για την αισθητική σου, για την κοινωνική σου ευαισθησία, για το social design που υπηρετείς εντέλει. Πώς λοιπόν δεν σου ζήτησε να σχεδιάσεις εσύ την προεκλογική της καμπάνια;
Έχεις δίκιο. Όταν μίλησα με τη Ρένα αναφερθήκαμε σε όλα αυτά. Αυτό που εμένα με καίει είναι η απαξίωση του πολιτισμού. Θα έλεγα πως είναι λες και γίνεται από σκοπιμότητα. Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι έτσι, ότι οι λόγοι είναι πιο σύνθετοι. Ακολουθούμε ένα παγκόσμιο ρεύμα που ενισχύει τον ανταγωνισμό και όχι την άμιλλα. Που συμβιβάζεται με το μέτριο και αδιαφορεί για τις αξίες. Που όλοι προσπαθούμε ν’ αλλάξουμε τη θέση μας από φιλότεχνοι σε ειδήμονες. Που, τέλος, αναφερόμαστε άστοχα στην αισθητική, βαφτίζοντας το προσωπικό μας γούστο αισθητική.
Η τέχνη μου, η αισθητική μου και όλα όσα αναφέρεις δεν είναι κάτι που το
χρησιμοποιώ ως προμετωπίδα της ζωής μου. Δεν προσπαθώ να την επιβάλλω
στις σχέσεις μου με τους ανθρώπους. Αν μου ζητηθεί η συνδρομή μου σε θέματα που γνωρίζω, την προσφέρω είτε επαγγελματικά είτε εθελοντικά. Εσύ το γνωρίζεις αυτό.
Το γιατί η καμπάνια του συνδυασμού είχε «τρέξει» πριν μου γίνει η πρόταση,
δεν ήταν κάτι που με προβλημάτισε. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να βγουν ενισχυμένοι οι συνδυασμοί μας για το καλό όλων μας. Αν υπάρχει κάτι που κι εγώ μπορώ να προσφέρω, το κάνω με πίστη και ευχαρίστηση.
Δεν θα σου κάνω άλλες ερωτήσεις γιατί θέλω ν’ αφήσω τις εικόνες σου να μιλήσουν για λογαριασμό σου. Σου εύχομαι καλή επιτυχία!
Τιμή και χαρά μου που με προσκαλέσατε.