Αρθρο Χρ. Ιωάνννου, δημοσιεύτηκε στην «κυριακάτικη δημοκρατία»
Εάν οι ρευστότητα και οι επενδύσεις ήταν λόγια, τότε δεν θα υπήρχαν άνεργοι. Θα γίνονταν επενδύσεις με λεφτά ή χωρίς λεφτά και όλοι θα είχαμε δουλειά και καλοπληρωμένη. Δυστυχώς, οι επενδύσεις και η ρευστότητα είναι κάτι ακόμα χειρότερο. Είναι αέρας. Μετά τις «τεράστιες» επενδύσεις 400.000.000 ευρώ που με κρατική επιχορήγηση 100.000.000 ευρώ δημιουργούν επτά (7) νέες θέσεις εργασίας (!) για αιολικά πάρκα και εγκρίθηκαν fast track την προηγούμενη εβδομάδα από τα θερινά τμήματα της Βουλής, άλλη μία εταιρεία ετοιμάζεται να πάρει αρκετά εκατομμύρια χωρίς επί της ουσίας να δημιουργεί θέσεις εργασίας.
Διαβάστε με προσοχή. Εδώ και αρκετούς μήνες περιμένουμε με αγωνία την πρώτη εταιρεία που θα μπει στο Χρηματιστήριο (στην βασική αγορά) μετά από πέντε χρόνια. Πρόκειται για την εταιρεία Ανεμος, θυγατρική της Ελλάκτωρ (συμφερόντων Μπόμπολα, Καλλιτσάντση), που δραστηριοποιείται στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ολοι οι παράγοντες της αγοράς μιλάνε με τα πιο θερμά λόγια για την πρώτη εισαγωγή μετά από πέντε χρόνια. Οχι, κύριοι. Δεν πρέπει να πανηγυρίζουμε διότι τέτοιες εισαγωγές, όπως οι παραπάνω επενδύσεις δεν δίνουν καμία προοπτική στο όνειρο να αλλάξει η Ελλάδα. Ολες αυτές πρόκειται για δραστηριότητες, τις οποίες χρηματοδοτεί χωρίς να το θέλει ο έλληνας φορολογούμενος. Το κράτος του επιβάλει με το «ετσι θέλω» χρεώσεις για χρηματοδότηση των ΑΠΕ στο λογαριασμό της ΔΕΗ. Αλλοι το λένε «χαράτσι», άλλοι «νταβατζιλίκι».
Πριν προχωρήσω στο θέμα αξίζει να ειπωθεί ότι η εισαγωγή της Ανεμος στο Χρηματιστήριο γίνεται λόγω βελτίωσης των τιμών των μετοχών. Η αξία της εταιρείας μεγαλώνει και μπορεί να πάρει περισσότερα λεφτά από το λεγόμενο «ευρύ επενδυτικό κοινό», δηλαδή από εσάς και από εμάς. Συνήθως μόνο όταν ανεβαίνουν οι τιμές των μετοχών οι βασικοί μέτοχοι των εταιρειών πουλάνε δικές τους μετοχές στο ευρύ επενδυτικό κοινό ή κομμάτι της εταιρείας τους μέσω έκδοσης νέων μετοχών. Αυτός είναι ο κανόνας που φυσικά έχει κάποιες εξαιρέσεις.
Ετσι, με την βελτίωση των αποτιμήσεων, η εταιρεία εισέρχεται στο Χρηματιστήριο διεκδικώντας αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα με πληροφορίες από το premarketing που έχει γίνει (δηλαδή την διαδικασία ενημέρωσης αναλυτών και επενδυτών για την τιμή που θα μπορούσε να πιάσει η εταιρεία) η εταιρεία προσδοκά να πάρει αντίστοιχη αποτίμηση με αυτή που παίρνουν άλλες ομοειδείς εταιρείες στο εξωτερικό ή άλλων παρόμοιων συναλλαγών που γίνονται στο εξωτερικό. Να εισέλθει δηλαδή με πλήρη αποτίμηση. Αυτό μεταφράζεται σε άντληση περίπου 30.000.000 ευρώ, ποσό που είναι τεράστιο σε σχέση με τα καθαρά κέρδη της αλλά κυρίως με τα κεφάλαια που έχουν καταθέσει οι μέτοχοι από την ίδρυση της.
Το χειρότερο όλων δεν είναι ότι ο τζίρος αυτής της εταιρείας (38.000.000 ευρώ) και άλλων ομοειδών προέρχεται αποκλειστικά από εμάς τους πολίτες, χωρίς μάλιστα την θέλησή μας, αφού μας χρεώνουν όπως γράφω παραπάνω στο λογαριασμό της ΔΕΗ επιπλέον ποσά για ΑΠΕ. Ούτε το ότι βασίζεται σε κρατικές επιδοτήσεις και δανεικά κεφάλαια από τις τράπεζες.
Το χειρότερο είναι ότι δεν προσφέρει θέσεις εργασίας. Αυτή λοιπόν η εταιρεία που στο Χρηματιστήριο θα αξίζει άνω των 100.000.000 ευρώ έχει προσωπικό μόλις 15 εργαζομένων. Διαβάζουμε προσεκτικά στο προσχέδιο του ενημερωτικού δελτίου (δεν έχει κυκλοφορήσει ακόμα επίσημα), το οποίο συντάσσεται για τις ανάγκες της εισαγωγής τη στο Χρηματιστήριο Αθηνών. Εξέλιξη προσωπικού: το 2011 το σύνολο του απασχολούμενου προσωπικού ήταν 24 άτομα, το 2012 υποχώρησε στα 17, το 2013 υποχώρησε στα 15 και περέμεινε στα 15 άτομα στις αρχές του 2014.
Οπως εξηγεί μάλιστα στο ενημερωτικό «σταδιακή μείωση του προσωπικού από 24 άτομα την 31.12.2011 σε 15 την 31.12.2013 και την 31.3.2014 έχει κύριο γνώμονα τη μείωση των λειτουργικών δαπανών!!! Το ότι ο γενικός δ/ντής Θ. Σιετής και ο Αν. Καλλιτσάντσης λαμβάνουν 255.000 ευρώ και 155.000 ευρώ αντίστοιχα προφανώς δεν εντάσσεται στο κόψιμο λειτουργκών δαπανών.
Για την ιστορία, ανάδοχος είναι η Εθνική Τράπεζα στην οποία η Ανεμος χρωστάει 83.000.000 ευρώ, σε σύνολο δανείων 137.000.000 και η Γενική Τράπεζα.
Αυτά δεν είναι επενδύσεις. Είναι κάτι άλλο και δυστυχώς εξελίσσεται το ίδιο μοντέλο στην χρεοκοπημένη Ελλάδα από τους ίδιους ανθρώπους. Πολλά λεφτά για λίγους από την τσέπη των πολλών.