Η Ολομέλεια του ΣτΕ με την υπ. Αριθμ. 30/2014 ορίζει ότι τα καταστήματα θα πρέπει να παραμένουν κλειστά τις Κυριακές μέχρι να εκδοθεί η οριστική απόφαση μετά τη συζήτηση που έχει προγραμματιστεί για την Ολομέλεια τον Νοέμβριο. Η νέα απόφαση δεν αναμένεται να εκδοθεί πριν το τέλος του Χρόνου.

Οι ομοσπονδίες εμπόρων και υπαλλήλων, καταστηματάρχες και έμποροι είχαν προσφύγει τον Ιούλιο στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να ανασταλεί και να ακυρωθεί ως αντισυνταγματική, παράνομη και αντίθετη στη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης και στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης που επιτρέπει τη λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους.

Οι ομοσπονδίες ανέφεραν ότι η επίμαχη υπουργική απόφαση που επιτρέπει πιλοτικά για έναν χρόνο την προαιρετική λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές του έτους, είναι «εξαιρετικά βλαπτική» για τους εμπόρους και ιδιωτικούς υπαλλήλους, καθώς λόγω του ανταγωνισμού αναγκάζονται να εργάζονται και τη μοναδική ημέρα της εβδομάδας που είχαν αργία. Ακόμη, επισημαίνεται στην προσφυγή, ότι επεκτάθηκε η λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές και σε περιοχές μη τουριστικές, με συνέπεια η επίμαχη υπουργική απόφαση να είναι παράνομη, ενώ για την επέκταση αυτή δεν υπάρχουν στοιχεία που να τη δικαιολογούν.

Στην προσφυγή τους χαρακτήριζαν παράνομη την επίμαχη υπουργική απόφαση γιατί πριν την έκδοσή της δεν προηγήθηκε διαβούλευση, όπως απαιτεί ο νόμος, με τους φορείς των εμπόρων και των υπαλλήλων καταστημάτων, αλλά και επειδή δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως εκπρόθεσμα, δηλαδή μετά την πάροδο της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας. Επιπλέον, επισήμανα ότι η υπουργική απόφαση έρχεται σε αντίθεση με τη Διεθνή Σύμβαση της Γενεύης και την Ευρωπαϊκή οδηγία 94/104/1993, με τις οποίες καθιερώνεται η Κυριακή ως ημέρα αργίας και απαγορεύεται η λειτουργία των καταστημάτων και η απασχόληση των εργαζομένων.

Τέλος όπως σημειώνεται η απόφαση για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές παραβιάζει και μια σειρά διατάξεις και αρχές Συντάγματος, όπως είναι αρχές της ισότητας και της αναλογικότητας, αλλά και η υποχρέωση του κράτους για την προστασία της οικογένειας (άρθρο 21), της θρησκευτικής ελευθερίας και της άσκησης του δικαιώματος λατρείας κατά την καθιερωμένη αργία της Κυριακής (άρθρο 13), της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της συμμετοχής στην οικονομική και κοινωνική ζωή της χώρας και την απαγόρευση του ελεύθερου ανταγωνισμού (άρθρα 5 και 22).