Η Διερευνητική Αποστολή των Γιατρών του Κόσμου (με μεγάλη εμπειρία σε παρόμοιες αποστολές) βρέθηκε μπροστά σε μια έκπληξη. Ουδέποτε άλλοτε είδαμε μια τόσο μεγάλη ανθρωπιστική κρίση να αντιμετωπίζεται με τόση αξιοπρέπεια και περηφάνια. Παντού είδαμε αξιοπρεπείς και περήφανους ανθρώπους.
Σε συνέντευξη Τύπου, που παραχώρησαν σήμερα στα γραφεία της ΕΣΗΕΑ, μέλη των Γιατρών του Κόσμου μας μετέφεραν τα αποτελέσματα της Διερευνητικής Αποστολής στα σύνορα Τουρκίας/Συρίας στις πόλεις Suruc και Kobani.
Στην περιοχή έχουν βρει καταφύγιο περίπου 90.000 πρόσφυγες, εκ των οποίων οι 34.000 είναι παιδιά, στην πλειοψηφία τους κάτω των 12 ετών. Σε ένα μόνο στρατόπεδο, σημειώνουν οι ΓτΚ, το 40% των προσφύγων είναι παιδιά. Την ίδια ώρα, οι διαρκώς αυξανόμενες ανάγκες δεν συνδυάζονται σε καμία περίπτωση με τη διεθνή παρουσία, που θα ανέμενε κανείς σε μία τέτοιου μεγέθους ανθρωπιστική κρίση.
Όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε ο Παναγιώτης Ιωαννίδης – Μέλος των ΓτΚ, επιστημονικός συνεργάτης του ΠΜΣ της ιατρικής σχολής Αθηνών “Διεθνής Ιατρική-Διαχείριση Κρίσεων Υγείας”, που μετείχε στην αποστολή, ενώ στην Αϊτή το 2011 έδωσαν το παρόν όλες οι «παραδοσιακές» ανθρωπιστικές οργανώσεις, στο Κομπάνι οι ΓτΚ δεν συνάντησαν καμία άλλη οργάνωση. Το γεγονός αυτό εξηγείται αφενός από την ευρείας κλίμακας διάθεση πόρων και προσωπικού στη μάχη κατά του ιού του Έμπολα στη δυτική Αφρική, αλλά και στην ιδιαίτερη φύση της σύγκρουσης στην περιοχή, που διαρκεί περισσότερα από 3 χρόνια με την εμπλοκή πολλών χωρών.
Η κρισιμότητα της κατάστασης στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας, ωστόσο, δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την περιορισμένη ανθρωπιστική βοήθεια που φτάνει στην περιοχή.
Ο επικείμενος σκληρός χειμώνας και η σημαντική πιθανότητα εκδήλωσης επιδημιών υπήρξε μία από τις σημαντικότερες παρατηρήσεις των ΓτΚ. Τα παιδιά που προέρχονται από πόλεμο έχουν μειωμένη εμβολιαστική κάλυψη και σε συνδυασμό με την έλλειψη σωστών συνθηκών υγιεινής, καθίστανται ιδιαίτερα ευάλωτα σε νοσήματα που μεταδίδονται.
Σύμφωνα με την Άννα Μαΐλη – Πρόεδρο των ΓτΚ, παιδίατρο, «είναι θέμα χρόνου να εμφανιστεί η επιδημία μέσα σε ένα χώρο που στοιβάζονται χιλιάδες παιδιά».
Κάτι ακόμα που αξίζει να σημειωθεί είναι πως για την ώρα οι χιλιάδες πρόσφυγες καλύπτουν τις αυστηρά πρωταρχικές ανάγκες τους με παροχές του τουρκικού κράτους και φυσικά των κάτοικων της συνοριακής πόλης Suruc και των γύρω περιοχών, πολλοί από τους οποίους διατηρούν στενές σχέσεις με τους κατοίκους του Κομπάνι. Όπως μας πληροφόρησε ο Γιάννης Μουζάλας – Μέλος του ΔΣ των ΓτΚ, μαιευτήρας γυναικολόγος, μέχρι πρότινος υπήρχε ένα σοβαρό πολιτικό πρόβλημα, καθώς οι Κούρδοι από το Κομπάνι δεν εμπιστεύονταν την τουρκική κυβέρνηση, με αποτέλεσμα να αρνούνται να καταγραφούν ως πρόσφυγες και επομένως να παραμένουν χωρίς δικαίωμα ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης. Ευτυχώς, η τακτική αυτή έχει αρχίσει σταδιακά να εγκαταλείπεται.
Επιστρέφοντας στο βασικό σκοπό της αποστολής των ΓτΚ, αυτός δεν είναι άλλος από το να στηρίξουν το συγκεκριμένο πληθυσμό άμεσα με τα είδη που έχουν περισσότερο ανάγκη αυτή τη στιγμή. Για αυτό το λόγο καλούν τον κόσμο να βοηθήσει.
Πρώτος στόχος είναι η όσο το δυνατόν καλύτερη αλλά και γρηγορότερη -εν όψει του σκληρού χειμώνα- οργάνωση της αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας, στους χιλιάδες πρόσφυγες.
- Προπύλαια/ Πεζόδρομος Πατριάρχου Γρηγορίου Ε /επί της οδού Πανεπιστημίου (στάση Μετρό Πανεπιστήμιο)
- Κιόσκι της Πλατείας Δημαρχείου,
Oι ΓτΚ συγκεντρώνουν ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΕΙΔΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΑ:
Η έκκληση παραμένει απλή: Μία νταλίκα με τα πρώτα απαραίτητα πρέπει να ξεκινήσει από την Αθήνα μέσα στο Νοέμβριο.