Την 6.4.2016, το ΙΓΜΕ διαβίβασε με έγγραφό του στις αρμόδιες υπηρεσίες του υπουργείου τα αποτελέσματα της ανάλυσης που πραγματοποίησε, αναφέροντας μεταξύ άλλων ότι στα προσκομιθέντα δείγματα εντοπίστηκε μεταξύ άλλων ακτινόλιθος ή ανθοφυλλίτης, με κρυστάλλους που έχουν ακανόνιστα άκρα ή σε βελονοειδείς ή ινώδεις μορφές με χαρακτηριστικά αμιάντου.
Η παρουσία του αμιάντου στο κοίτασμα αναφερόταν στην Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων από την εταιρεία ως τρεμολίτης. Η εταιρεία υποβάθμισε σκοπίμως την παρουσία του ορυκτού που αποτελεί όμως μια μορφή αμιάντου. Επιπλέον στην αρχική υποβολή της τεχνικής μελέτης του υποέργου Σκουριών η εταιρεία όχι μόνο δεν ανέφερε καθόλου την παρουσία αμιάντου και δεν έλαβε μέχρι σήμερα μέτρα προστασίας για την έκθεση των εργαζομένων στον ορυκτό αυτό αλλά ήταν αρνητική ως προς την πιθανή παρουσία αμιαντόμορφων αμφιβόλων στο κοίτασμα Σκουριών. Να σημειωθεί πως η υπηρεσία, στην απόφαση έγκρισης της τεχνικής μελέτης εγκαταστάσεων διαχείρισης εξορυκτικών αποβλήτων του υποέργου Σκουριών, είχε θέσει ως όρο στην εταιρεία να λαμβάνει σε όλες εν γένει τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις Σκουριών προληπτικά μέτρα και να τηρεί τους όρους του ΠΔ 212/2006 για την προστασία των εργαζομένων που εκτίθενται σε αμίαντο κατά την εργασία.
Η εταιρεία υποτόνισε και απέκρυψε σκοπίμως την παρουσία αμιάντου χωρίς να έχει πραγματοποιήσει έρευνες για το πόσο επικίνδυνη είναι για την υγεία των εργαζομένων αλλά και του γενικότερου πληθυσμού.
Μετά από την διαπίστωση αυτή το Υπουργείο επέστρεψε τον φάκελο που είχε υποβάλει η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός για την τροποποίηση της τεχνικής μελέτης του υποέργου Σκουριών, προκειμένου να συμπληρωθεί με ειδικό κεφάλαιο, στο οποίο θα εκτίθενται αναλυτικά τα μέτρα πρόληψης που θα λάβει η εταιρεία, για την προστασία των εργαζομένων της από την έκθεση σε αμίαντο. Επιπλέον δόθηκε εντολή για την άμεση διενέργεια ελέγχου από την αρμόδια Επιθεώρηση, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν η εταιρεία, κατά τις μέχρι τώρα εργασίες της στις Σκουριές, έλαβε τα μέτρα πρόληψης που η προαναφερθείσα απόφαση της υπηρεσίας και το ΠΔ 212/2006 της επιβάλλουν.
Είναι περιττό να αναφερθεί πως μέλη του κινήματος ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, έχουν καταθέσει εδώ και πολλά χρόνια μελέτες και γνώμες ειδικών για την επικινδυνότητα της ύπαρξης αμιάντου στο κοίτασμα, μελέτες για τις οποίες εταιρεία σκοπίμως αδιαφορούσε. Σύμφωνα με αυτές το ποσοστό αμιάντου στο πέτρωμα των Σκουριών ανέρχεται στο 3% ενώ στο συμπύκνωμα που θα παραχθεί αλλά και στα τέλματα θα υπάρχει σε ποσοστό 8%. Ακόμη πιο επικίνδυνη θεωρείται η διαδικασία των εκρήξεων στο πλαίσιο της επιφανειακής εξόρυξης όπου οι ίνες τρεμολίτη θα εκλύονται στην ατμόσφαιρα.
Σαράντης Δημητριάδης: Ο αμίαντος θα διασπείρεται εκτός των ορίων των Σκουριών
Σύμφωνα μάλιστα με τον Σαράντη Δημητριάδη, καθηγητή Γεωλογίας στο ΑΠΘ που έχει σχολιάσει επιστημονικά τα στοιχεία της ίδιας της εταιρείας, υπάρχουν δύο κύρια στάδια δραστηριοτήτων στο Υποέργο Σκουριών που πραγματοποιούνται σε ανοικτούς χώρους και στα οποία ο υπαρκτός κίνδυνος εισπνοής ινών τρεμολίτη/ακτινόλιθου και μικροσωματιδίων χαλαζία δεν αφορά αποκλειστικά και μόνο τους εργαζόμενους της Ελληνικός Χρυσός, αλλά επεκτείνεται και σε γειτονικούς (ή και πιο απομακρυσμένους) προς τον χώρο του έργου οικισμούς, και άρα αποτελεί δυνητική απειλή για την υγεία και των κατοίκων αυτών των οικισμών.
Οι δύο αυτές συγκεκριμένες δραστηριότητες είναι:
α) η καθαυτή εξόρυξη του ορυκτού υλικού και η διακίνησή του από το ανοικτό όρυγμα μέχρι την εισαγωγή του στην παραπέρα ειδικότερη επεξεργασία εντός πλήρως στεγασμένων χώρων (εκρηκτικός διαμελισμός, μηχανική απόσπαση, φόρτωση, μεταφορά, παραμονή σε απλά επιστεγασμένους χώρους), και
β) η απόθεση και παραμονή έκθετων των στείρων και των απόβλητων επεξεργασίας του μεταλλεύματος, μεταξύ των οποίων και οι απορριφθείσες ποσότητες του τρεμολίτη/ακτινόλιθου και του χαλαζία, στα ανοικτά τέλματα στη δεύτερη περίπτωση, τουλάχιστον όσο αυτά μένουν έκθετα στην ατμόσφαιρα, μέχρις ότου δηλαδή επικαλυφθούν μετά την πλήρωσή τους.
Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Δημητριάδης κατά τη διάρκεια των εκρήξεων «η καθημερινά παραγόμενη σε τόσο μεγάλες ποσότητες σκόνη (έως 945 τόνοι ανά ώρα κατά τα έτη 1 έως 3 και έως 2.162 τόνοι ανά ώρα κατά τα έτη 3 έως 11), επιβαρυμένη σε σημαντικό βαθμό με τον τρεμολίτη/ακτινόλιθο και πολύ περισσότερο με χαλαζία,ασφαλώς δεν θα περιοριστεί κατά την εξάπλωσή της, ούτε θα κατακαθίσει όλη εντός των ορίων του ανοικτού ορύγματος ή εντός των ορίων του Υποέργου Σκουριών».
«Όσο λεπτομερέστερη δε θα είναι αυτή τόσο υψηλότερα θα ανέρχεται και τόσο ευρύτερα και πέραν του ορύγματος θα διασπείρεται. Εάν επί πλέον πνέει άνεμος έστω και μικρής έντασης, πράγμα καθόλου ασυνήθιστο, θα οδεύει προς κάποια κατεύθυνση (ανάλογα με την διεύθυνση του ανέμου) σε μεγάλη απόσταση και τελικά θα κατακάθεται εκτός ή πολύ εκτός των ορίων του Υποέργου Σκουριών» σημειώνει ακόμη.
Αλέξης Μπένος: Αδιαμφισβήτητη η καρκινογόνος δράση του αμιάντου
«Ο αμίαντος είναι ένα από τα πλέον μελετημένα ορυκτά. Αποτελείται από ίνες που είναι ορατές μόνον σε επίπεδο ηλεκτρονικού μικροσκοπίου.
Ο άνθρωπος εκτίθεται στον αμίαντο κυρίως με την εισπνοή αλλά και την κατάποση των ινών του. Η καρκινογόνος δράση του είναι από τις πλέον μελετημένες, τεκμηριωμένες και αδιαμφισβήτητες στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία. Η εισπνοή ινών αμιάντου είναι τεκμηριωμένα συσχετισμένη με μεσοθηλίωμα του υπεζωκότος και καρκίνο του πνεύμονος. Η κατάποση ινών αμιάντου σχετίζεται αντίστοιχα με καρκίνους του γαστρενετερικού και του ουροποιητικού» εξηγεί ο Αλέξης Μπένος καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής του ΑΠΘ μιλώντας stokokkino.gr .
Μάλιστα όπως αναφέρει «Η αδιαμφισβήτητη καρκινογόνος δράση του αμιάντου οδήγησε τη διεθνή κοινότητα στον ορισμό του ως επικίνδυνης ουσίας και ακόμη και η ΕΕ αποφάσισε την απομάκρυνση του από το ανθρώπινο περιβάλλον. Συμβολικό παράδειγμα είναι η διαδικασία απομάκρυνσης του αμιάντου από το κεντρικό κτίριο της ΕΕ στις Βρυξέλλες που είχε κλείσει για το λόγο αυτό αρκετούς μήνες (είναι το κλασσικό κτίριο με τις σημαίες μπροστά)».
«Εφόσον επιβεβαιωθεί ότι τα κοιτάσματα στις Σκουριές είναι πλούσια σε αμίαντο, η ερήμωση που ήδη επιτελείται θα μείνει στην ιστορία ως παράδειγμα περιβαλλοντικής και ανθρωπιστικής καταστροφής στο βωμό της κερδοσκοπικής αδηφαίας» καταλήγει.
Σταυρούλα Πουλημένη
Πηγή: alterthess.gr