Οι «τραγικοί αριθμοί» υποτιμούν την έκταση των απωλειών

Σύμφωνα με στοιχεία του Οργανισμού Μετανάστευσης (IOM) που δημοσιοποιούνται με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Μεταναστών, οι μετανάστες που έχασαν τη ζωή τους μέσα στο 2013 είναι περισσότεροι από 7.000. 

Ένας τέτοιος αριθμός δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να μιλήσει για τους χιλιάδες νεκρούς μετανάστες που σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους, σε σύνορα, θάλασσες και ερήμους.

Όπως σημειώνεται, ο παραπάνω αριθμός, που προέρχεται κυρίως από χώρες της Δύσης που διατηρούν (στο βαθμό που το κάνουν) και μοιράζονται τα στοιχεία που συγκεντρώνουν, είναι πολύ μικρός σε σχέση με αυτόν των ανθρώπων που σκοτώνονται στην προσπάθειά τους να περάσουν από την Αφρική στη Μέση Ανατολή.
 
Περίπου 2.000 με 2.500 Αφρικανοί υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τη ζωή τους, περνώντας από το Σινά και τον Κόλπο του Άντεν στην Υεμένη με στόχο να φτάσουν στις πλούσιες χώρες του Κόλπου. Όμως ο IOM επισημαίνει ότι δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία. 

Ακόμη όμως και η πιο συντηρητική εκτίμηση είναι μεγαλύτερη από την εκτίμηση για πέρυσι.

«[Ο αριθμός] είναι μεγαλύτερος από πέρυσι και πιστεύουμε ότι τον υποτιμούμε πολύ. Δεν είναι απολύτως ακριβείς, όμως οι αριθμοί αυτοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου. Είναι τραγικοί» δήλωσε ο εκπρόσωπος του IOM, Λέοναρντ Ντόιλ.  

Οι τραγωδίες δεν έχουν τέλος

Μια από τις χειρότερες τραγωδίες της Ευρώπης με θύματα μετανάστες σημειώθηκε τον Οκτώβριο, στα ανοικτά του ιταλικού νησιού Λαμπεντούζα, όταν πλοιάριο με μετανάστες –κυρίως από την Ερυθραία– πήρε φωτιά και βυθίστηκε λίγα μόλις μίλια από την ακτή, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους περισσότεροι από 360 άνθρωποι.
 
Μια εβδομάδα αργότερα ακόμη 200 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους όταν το πλοιάριο που τους μετέφερε ναυάγησε κοντά στο ίδιο σημείο.
 
Σύμφωνα με το ΑΠΕ, περίπου 92 σοροί σε αποσύνθεση εντοπίστηκαν στην έρημο Σαχάρα στον βόρειο Νίγηρα τον Οκτώβριο, όταν τα οχήματα στα οποία επέβαιναν μετανάστες έπαθαν βλάβη και εκείνοι πέθαναν από δίψα.

(Το βόρειο τμήμα του Νίγηρα βρίσκεται σε ένα σημαντικό διάδρομο για το εμπόριο ανθρώπων από την υποσαχάρια Αφρική προς τη Βόρεια Αφρική κι από εκεί δια μέσου της Μεσογείου στην Ευρώπη.)

 
Όπως σημειώνει ο IOM, μετανάστες έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να φτάσουν στην Αυστραλία από την Ινδονησία και τις ακτές της Ταϊλάνδης, ενώ περίπου 444 μετανάστες σκοτώθηκαν φέτος στην Πίμα Κάουντι της Αριζόνα των ΗΠΑ, μια περιοχή απ’ όπου εισέρχονται μετανάστες στις ΗΠΑ μέσω του Μεξικού
 
«Μετανάστες από την Κεντρική Αμερική πέφτουν θύματα βιασμών, ληστεύονται, ξυλοκοπούνται και σκοτώνονται καθώς προσπαθούν να εισέλθουν στις ΗΠΑ από το Μεξικό», επισημαίνεται.


Ορισμένες μόνο από τις δράσεις που έχουν προγραμματιστεί παγκοσμίως (Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, ΗΠΑ, Τόγκο, Μαρόκο) για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των μεταναστών εδώ

Συγκεντρωτικός χάρτης με όλα τα κέντρα κράτησης στη Ελλάδα από το blog της Πρωτοβουλίας εδώ.

Παρατίθεται αυτούσια η δημοσίευση της Ανοιχτής Πρωτοβουλίας Ενάντια στα Κέντρα Κράτησης
 

ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
 
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα υπάρχει μια κατάσταση που μοναδικό σκοπό έχει να τρομοκρατεί, να βασανίζει και να εξευτελίζει χιλιάδες ανθρώπους και μας προσβάλλει όλους: τα στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων. Πρόκειται για πραγματικές αποθήκες που βρίσκονται σε όλη την ανατολική, ηπειρωτική και νησιωτική, πλευρά της χώρας αλλά και στην Αθήνα, την Κόρινθο κ.α. Το μόνο «αδίκημα» που έχουν διαπράξει οι χιλιάδες που στοιβάζονται σε αυτά είναι ότι βρίσκονται εδώ χωρίς χαρτιά, ανεξάρτητα αν έρχονται από τη φλεγόμενη Συρία, τη σκλαβωμένη Παλαιστίνη ή αφρικανικές χώρες που μαστίζονται από την εξαθλίωση. Το ελληνικό κράτος, καταπατώντας ευρωπαϊκές συμβάσεις αλλά και το ίδιο το Σύνταγμά του, χωρίς ίχνος ευαισθησίας και ανθρωπιάς, καταδικάζει για 18 μήνες χιλιάδες μετανάστες/ριες, ακόμα και παιδιά, αρρώστους, θύματα βασανιστηρίων, στην αποκρουστικότερη μορφή φυλάκισης, δίχως προαυλισμό, στοιχειώδη υγιεινή, σίτιση και περίθαλψη, χωρίς καμία επαφή με τους δικούς τους, για να αποτρέψει τη μετανάστευση προς την Ελλάδα. Μάλιστα, έχει το θράσος να κατηγορεί τους μετανάστες ως «υγειονομική βόμβα», όταν με τη διάλυση της δημόσιας υγείας και την πλήρη αδιαφορία για τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα κράτησης κυριολεκτικά βομβαρδίζει την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων, ντόπιων και ξένων.
 
Έτσι, ενώ η Ε.Ε. διαθέτει κονδύλια για την λειτουργία αυτών των κέντρων, το ελληνικό κράτος δεν τα αξιοποιεί ή τα απορροφά στην καταστολή των οικονομικών και πολιτικών προσφύγων. Το αίσχος γίνεται ακόμα μεγαλύτερο αν αναλογιστούμε ότι η μεγάλη πλειονότητα των εγκλείστων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν μπορεί να σταλεί στις χώρες προέλευσής τους, οπότε η φυλάκισή τους έχει απλώς το νόημα της τιμωρίας τους επειδή είναι κυνηγημένοι από την εξαθλίωση και τους πολέμους. Ο Ξένιος Ζευς σε όλο το μεγαλείο του! «Η Ελλάδα δεν είναι πλέον ξέφραγο αμπέλι», δηλώνει με μοναδικό θράσος και υποκρισία ο υπουργός Δημόσιας Τάξης. Η ελληνική κυβέρνηση έχει μετατρέψει την ίδια τη χώρα της σε ξέφραγο αμπέλι της Τρόικας και του μεγάλου κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, που έχει καταδικάσει στη μνημονιακή εξαθλίωση εκατομμύρια έλληνες και αλλοδαπούς, ξεπερνά κάθε όριο βαρβαρότητας δημιουργώντας ζώνες απόλυτης υποτίμησης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής μέσα στην επικράτειά της.
 
Την ίδια στιγμή παρατηρούμε την προσπάθεια των κυρίαρχων της Ευρώπης να τη μετατρέψουν σε ένα απέραντο φρούριο. H Ευρώπη, που έχει κάνει κυριολεκτικά ξέφραγο αμπέλι ολόκληρες ηπείρους με την οικονομική λεηλασία τους και τη συμμετοχή της σε ιμπεριαλιστικούς πολέμους, τώρα υψώνει τείχη για να προστατευτεί από τα θύματα της δικής της πολιτικής, προκαλώντας όλο και περισσότερες Λαμπεντούζες και μεγαλώνοντας τη δυστυχία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων που αναζητούν μια θέση στον ήλιο. Η Λαμπεντούζα, η δική μας Λευκάδα, οι καθημερινοί θάνατοι στο Ιόνιο, το Αιγαίο και τη Μεσόγειο είναι πτυχές τις ίδιας μεταναστευτικής πολιτικής που ακολουθείται σε ολόκληρο τον ευρωπαϊκό Νότο. Μίας πολιτικής βασισμένης στην οχύρωση των κρατών και των αποκλεισμό των μεταναστών.
 
Ενάντια σε αυτή τη βαρβαρότητα, πήραμε την πρωτοβουλία να οργανώσουμε μία πανελλαδική καμπάνια ενάντια στα κέντρα κράτησης και την κράτηση (υπό τις ίδιες άθλιες συνθήκες) στα αστυνομικά τμήματα. Είναι μία καμπάνια ανοικτή σε καθεμία συλλογικότητα, αλλά και σε καθένα ξεχωριστά που θέλει να αντισταθεί στην παρανομία των στρατοπέδων και στη μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης και της κυβέρνησης. Είναι μία καμπάνια διαρκής, που αντιλαμβάνεται ότι η επίτευξη του βασικού στόχου (να κλείσουν τα κέντρα) θέλει πείσμα και αγώνα. Και είναι μία καμπάνια που φιλοδοξεί να εκτείνεται σε πολλά επίπεδα, θεσμικά και κινηματικά. Συζητάμε και αποφασίζουμε τις δράσεις μας κάθε Πέμπτη στις 20.00 στο Στέκι Μεταναστών (Τσαμαδού 13, Εξάρχεια).
 
Στόχος μας είναι να ανοίξουμε με κάθε τρόπο και με ποικίλες παρεμβάσεις το ζήτημα των κέντρων κράτησης στην ελληνική κοινωνία, με διαμαρτυρίες σε αστυνομικά τμήματα (όπως στην Ομόνοια), σε στρατόπεδα (όπως στην Αμυγδαλέζα και την Κόρινθο), θεσμικές κινήσεις και διαδικτυακή ενημέρωση. Ταυτόχρονα πρώτος στόχος μας είναι η μεγάλη διαδήλωση στις 18 Δεκέμβρη στο κέντρο της Αθήνας για τη μέρα του μετανάστη.  Να γίνει αυτή η μέρα μία αποφασιστική καταδίκη για την κυβερνητική πολιτική στο μεταναστευτικό και να διεκδικήσουμε μαζί με τους μετανάστες τα αυτονόητα.


 

• Να τελειώνουμε με το αίσχος των στρατοπέδων συγκέντρωσης και της κράτησης χιλιάδων μεταναστών στα αστυνομικά τμήματα όλης της χωράς με ακόμα χειρότερες συνθήκες!

Η φυλάκιση όλων αυτών των ανθρώπων δεν λύνει κανένα κοινωνικό πρόβλημα (ποιος πιστεύει στ’ αλήθεια ότι οι μετανάστες ευθύνονται για την μαζική ανεργία, τη διάλυση του Δημοσίου και τις εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις;), αντίθετα καταστρέφει ζωές, μεγαλώνει το ρατσισμό, απομακρύνει το ενδεχόμενο μιας αρμονικής συμβίωσης εγχώριων και αλλοδαπών, ενισχύει τα κυκλώματα υπερεκμετάλλευσης των μεταναστών και διαφθοράς των ελλήνων, εξευτελίζει κάθε έννοια δημοκρατίας.
 

• Να αγωνιστούμε, μέσα από τη συγκρότηση ανοιχτών πρωτοβουλιών σε όλη την Ελλάδα (ήδη υπάρχουν σε αρκετές πόλεις), για την ελεύθερη πρόσβαση στα κέντρα κράτησης ιατρικών και νομικών φορέων, τοπικών κινήσεων και αλληλέγγυων οργανώσεων, για την αποφυλάκιση όλων των μεταναστών χωρίς χαρτιά από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τα αστυνομικά τμήματα, για τον εφοδιασμό όσων προσφύγων θέλουν να φύγουν στη Δύση με ταξιδιωτικά έγγραφα.
 
  • Ανοιχτά κέντρα υποδομής για τους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
  • Άσυλο σε όλους τους πρόσφυγες.
  • Νομιμοποίηση των μεταναστών που ζουν και δουλεύουν στην Ελλάδα.