Την Ελλάδα, που βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, εξαιτίας των πετρελαϊκών κρίσεων, κυβερνούσε η Νέα Δημοκρατία, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Ράλλη και αξιωματική αντιπολίτευση το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, που όδευε ολοταχώς προς την εξουσία.
Λίγο μετά τις 2 το μεσημέρι, από την κεντρική πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ έκαναν την εμφάνισή τους οι πρώτοι εργάτες, που είχαν ολοκληρώσει την πρωινή βάρδιάς τους, ενώ ακολουθούσαν οι υπόλοιποι με τα λεωφορεία της επιχείρησης. Σωτηρία Βασιλακοπούλου, τριτοετής φοιτήτρια της Παντείου, προσπάθησε να ρίξει προκηρύξεις σε ένα από τα λεωφορεία της επιχείρησης, που έβγαινε από το προαύλιο του εργοστασίου. Κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του υπ’αριθμόν ΥΜ 1633 πούλμαν, που οδηγούσε ο 27χρονος Μάριος Χαρίτος. Η άτυχη κοπέλα βρήκε ακαριαίο θάνατο, αφού το κεφάλι της κυριολεκτικά πολτοποιήθηκε.
Αμέσως μετά το τραγικό συμβάν, το ΚΚΕ εξέδωσε δριμεία ανακοίνωση, όπου κατήγγειλε «την εργοδοσία για εγκληματική ενέργεια, που προκάλεσε ο εγκάθετος οδηγός της επιχείρησης» και καταλόγιζε ευθύνες στην αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης Ράλλη. Με λίγα λόγια θεωρούσε τον θάνατο της Βασιλακοπούλου δολοφονία, όπως έγραφε το πρωτοσέλιδο του Ριζοσπάστη της 29ης Ιουλίου. Από την πλευρά της, η Αστυνομία θεώρησε το περιστατικό τροχαίο δυστύχημα και ανέφερε ότι οφείλεται σε ατυχείς συμπτώσεις. Την ίδια μέρα, το Συνδικάτο Κλωστοϋφαντουργίας και η Εργοστασιακή Επιτροπή κήρυξαν απεργία στο εργοστάσιο της ΕΤΜΑ, η οποία ξεκίνησε στις 10 το βράδυ.
Την επομένη, 29 Ιουνίου, ο εισαγγελέας Γεώργιος Θεοφανόπουλος (ο δικαστικός που δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση 17 Νοέμβρη την 1η Απριλίου 1985), άσκησε ποινική δίωξη κατά του οδηγού του πούλμαν, Μάριου Χαρίτου, για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε με δηλώσεις του ο Υπουργός Προεδρίας, Κωστής Στεφανόπουλος (ο μετέπειτα Πρόεδρος της Δημοκρατίας).
Η κηδεία της άτυχης κοπέλας έγινε στις 30 Ιουλίου στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών, παρουσία πλήθους κόσμου και της ηγεσίας του ΚΚΕ. Την ίδια ημέρα, στην καθιερωμένη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ένας δημοσιογράφος του Ριζοσπάστη έκανε λόγο για καθαρή δολοφονία της Βασιλακοπούλου. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Αθανάσιος Τσαλδάρης, εξεμάνη και του αντιγύρισε: «Σταματήστε τη λέξη δολοφονία. Εσείς κάθε ημέρα δολοφονείτε στο Αφγανιστάν. Εσείς δολοφονείτε τη δημοκρατία». Να σημειώσουμε ότι εκείνη την περίοδο, η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλλει στο Αφγανιστάν, εξ ου και το μποϊκοτάζ των Αμερικανών στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας, που βρίσκονταν σε εξέλιξη.
Από τις 11 έως τις 14 Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε στο Περιστέρι το 6ο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Ήταν αφιερωμένο στη μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, με το σύνθημα «Συντρόφισσα, σε σένα ανήκει η πιο τιμητική θέση». Ο Γιάννης Ρίτσος, τιμώντας τη μνήμη της, εκφώνησε ένα απόσπασμα από τις Γειτονιές του Κόσμου.
Το δικαστικό σκέλος
Στο δικαστικό σκέλος της υπόθεσης, το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με την 5341/80 απόφασή του (9 Ιανουαρίου 1981) παρέπεμψε τον Χαρίτο στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια. Στις 9 Ιανουαρίου του 1982 το Δ' Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δίκασε την υπόθεση, ανέτρεψε την κατάσταση.
Μετέτρεψε την κατηγορία σε ανθρωποκτονία από πρόθεση και τον παρέπεμψε στο Κακουργιοδικείο. Ο συνήγορος του Χαρίτου, Αλέξανδρος Λυκουρέζος, άσκησε έφεση, η οποία εκδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Αθηνών. Το δικαστήριο δέχτηκε τελικά ότι ο οδηγός του μοιραίου λεωφορείου ενεπλάκη σε τροχαίο και τον καταδίκασε σε φυλάκιση 12 μηνών για ανθρωποκτονία από αμέλεια (15 Ιανουαρίου 1983).