Απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Παπαδημούλη, ο Β. Ντομπρόβσκις υποστήριξε πως μέχρι το 2019 αναμένεται να τεθεί σε εφαρμογή το Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλισης Καταθέσεων, που θα επιτρέπει ρυθμίσεις υπέρ «της ευελιξίας των οικονομιών των κρατών – μελών».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στη δήλωση του, οι ρυθμίσεις αυτές θα μπορούσαν «να επεκταθούν περαιτέρω στα άλλα όργανα και οργανισμούς που λαμβάνουν αποφάσεις για τη ζώνη του ευρώ ή εξ ονόματος αυτής, αρχής γενομένης από το Eurogroup, της οποίας τα μέλη θα παρέμεναν επίσης υπόλογα στα εθνικά τους κοινοβούλια».

Αναλυτικά η δήλωση του Ντομπρόβσκις:

Το έγγραφο προβληματισμού της Επιτροπής σχετικά με την εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης (ΟΝΕ) παρουσιάζει μια σειρά μέτρων και επιλογών με σκοπό την ανάπτυξη ενός σαφούς οράματος για την εμβάθυνση της ΟΝΕ έως το 2025. Στο πλαίσιο αυτό, το εν λόγω έγγραφο αποτελεί πρόσκληση για τα κράτη μέλη και τους εμπλεκόμενους φορείς να συζητήσουν και να συμφωνήσουν σχετικά με τα στοιχεία που, κατά την άποψή τους, θα είναι πιο χρήσιμα στο ενιαίο νόμισμά μας με την πάροδο του χρόνου, πέρα από την πλήρη αξιοποίηση των ήδη υφιστάμενων θεσμικών οργάνων και κανόνων. Δεδομένων των διαφορετικών απόψεων σχετικά με ορισμένα από τα θέματα αυτά, είναι καταρχάς σημαντικό να επιτευχθεί ευρεία πολιτική συναίνεση όσον αφορά την συνολική κατεύθυνση της πορείας.

Η πρόταση για ένα Ευρωπαϊκό Σύστημα Ασφάλισης Καταθέσεων υποβλήθηκε από την Επιτροπή τον Νοέμβριο του 2015, και οι διαπραγματεύσεις με τους συννομοθέτες βρίσκονται επί του παρόντος σε εξέλιξη.  Αναμένεται να επιτευχθεί συμφωνία, το ταχύτερο δυνατόν, όσον αφορά την πρόταση αυτή – ιδανικά έως το 2019 – ώστε να έχει τεθεί σε εφαρμογή και να είναι πλήρως επιχειρησιακή έως το 2025.

Η Επιτροπή έχει ήδη αναπτύξει πολύ αποτελεσματικό τακτικό διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα θέματα της ζώνης του ευρώ. Όπως αναφέρεται στο έγγραφο προβληματισμού σχετικά με την ΟΝΕ, οι πρακτικές αυτές θα μπορούσαν να επισημοποιηθούν από τα δύο θεσμικά όργανα πριν από το τέλος του 2018. Οι ρυθμίσεις αυτές θα μπορούσαν να επεκταθούν περαιτέρω στα άλλα όργανα και οργανισμούς που λαμβάνουν αποφάσεις για τη ζώνη του ευρώ ή εξ ονόματος αυτής, αρχής γενομένης από το Eurogroup, της οποίας τα μέλη θα παρέμεναν επίσης υπόλογα στα εθνικά τους κοινοβούλια.