Ορέστης Βέλμαχος, Ειρήνη Μιλή
Παρακολουθώντας το διήμερο κλείσιμο του κύκλου της «Βαβέλ» στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου στην Τεχνόπολη, είμαστε σε θέση να πούμε πως το συγκεκριμένο σχήμα έχει χτίσει κοινό. Κόσμος που έμπαινε δύο ώρες πριν την συναυλία, σιγοτραγουδούσε το «Εν Λευκώ» και κάποιοι πιο «παλιοί» αναρωτιόντουσαν αν θα παίξουν τραγούδια από τον πρώτο δίσκο. «Είναι και ο Κώστας Τσίρκας ρε στην Ασπιρίνη, μην ξεχνάμε», η διόρθωση από θεατή που αναρωτιόταν πως θα κυλήσει η παράσταση που κλείνει έναν σημαντικό κύκλο του σχήματος.
Κόσμος που γέμισε την Τεχνόπολη το διήμερο, κόσμος που έχει συνδέσει «Τις Μέρες του Φωτός» με ένα ελπιδοφόρο αύριο και έβλεπες να παθιάζεται μαζί τους, γιατί «ρε συ έχω ακούσει πως είναι κολλητοί και συνεργάτες για πολλά χρόνια», ή γιατί «τους είδα και τους τρεις από κοντά και είναι τόσο απλά και ζεστά παιδιά». Γιατί λοιπόν να τους ακούσει κάποιος;
Όχι επειδή η Νατάσα είναι σβούρα στη σκηνή και σε «σπάει» με την ερμηνεία της. Όχι για την ζεστασιά της φωνής του Θέμη και τον τρόπο που ντύνει μουσικά τους εξαιρετικούς στίχους του Γεράσιμου. Απλώς, γιατί είναι ένα σχήμα που δεν μπαίνει σε νόρμες και δεν θέλει να καθιερωθεί από τα συστημικά ΜΜΕ και την τοξικότητα τους. Γιατί «Οι Μέρες του Φωτός» τους απέχουν ακόμα από όσα βλέπουμε και δεν έχουμε δει να γίνονται πραγματικότητα στην ελληνική σκηνή.
Λίγο πριν ανέβουν στη σκηνή της Τεχνόπολης για την τελευταία παράσταση της Βαβέλ, καταφέραμε να τους κλέψουμε λίγο χρόνο, ώστε να μας πουν λίγα πράγματα για τα συναισθήματα που τους άφησε αυτός ο κύκλος.
Ο κύκλος έκλεισε, η «Βαβέλ» είναι παρελθόν. Οι σκέψεις για αυτό που ζήσατε;
Θ. Καραμουρατίδης: Η Βαβέλ ήταν για εμάς ένα πείραμα το οποίο πια μπορώ να πω σαν ένα ξεκάθαρο απολογισμό, γιατί έχουμε τα στοιχεία και των δύο παραστάσεων, Βαβέλ 1 και Βαβέλ 2, ήταν ένα πετυχημένο τελικά πείραμα για εμάς και καλλιτεχνικά αισθανόμαστε ότι έγινε όπως θέλαμε και ευτυχώς είχε μια ανταπόκριση που περιμέναμε. Ηχητικά ήταν ένα ταξίδι που ξεκίνησε τον Μάρτη του 2016, από το Βοτανικό και από το δίσκο Βαβέλ όπου αλλάξαμε την ορχήστρα, φέραμε τον ήχο πιο κοντά στα πνευστά με Βαλκανικά στοιχεία και αρκετά έθνικ ύφος. Από ηχητικής πλευράς δηλαδή ήταν ένας κύκλος που χρειαζόταν να ανοίξει και τώρα χρειάζεται να κλείσει. (Ήθελα αυτή την αλλαγή και τώρα θέλω να την ξανά αλλάξω).
Ο Γεράσιμος μας έχει δηλώσει ότι η Βαβέλ ήταν ο όρκος ανανέωσης της φιλίας σας…
Θ. Καραμουρατίδης: Η Βαβέλ νομίζω ήταν ο δίσκος ο οποίος επισφράγισε αυτή τη φιλία, δεν ξέρω μωρέ πώς να το πω ακριβώς… Είναι η ενηλικίωσή μας νομίζω η Βαβέλ. Είναι το πιο ώριμο μας κομμάτι καλλιτεχνικά, αλλά και ως προς τη σχέση μας. Ο πρώτος μας δίσκος ήταν η πρώτη γνωριμία, ο δεύτερος ήταν μία επιδιόρθωση. Συμφωνώ απόλυτα με το Γεράσιμο. Η Βαβέλ ήταν ο δίσκος ο οποίος αφού τελείωσε, αισθάνθηκα ότι έχουμε πάρα πολλούς τρόπους και δρόμους να φτιάξουμε πράγματα, αλλά και η προσωπική μας σχέση έχει πάρα πολλούς δρόμους.
Ν. Μποφίλιου: Αμέτρητα συναισθήματα, φοβερές εντυπώσεις. Νομίζω ότι ξεπέρασε κάθε προσδοκία η αγάπη του κόσμου απέναντι στο άλμπουμ και νομίζω ότι φτιάχτηκε σε ένα φοβερό δικό μας κλίμα προσωπικό, που εμείς το απολαύσαμε τρομερά και ήταν ακόμα πιο συγκινητική ήταν η ανταπόκριση του κόσμου. Νομίζω ότι η Βαβέλ μπήκε στις καρδιές των ανθρώπων που επέλεξαν να την ακούσουν και αυτό είναι το πιο σημαντικό απ όλα τελικά
Γ. Ευαγγελάτος: Ήμασταν πολύ ειλικρινείς, ακόμα και τα πιο αμήχανα κομμάτια μας στην περίοδο που την γράφαμε δεν ντραπήκαμε να τα δείξουμε στον κόσμο. Ήμασταν πολύ ειλικρινείς ο ένας απέναντι στον άλλον, ό, τι δεν μας άρεσε, για ό,τι είχαμε επιφυλάξεις, δεν ήμασταν σίγουροι, νομίζω ξεγυμνωθήκαμε ο ένας μπροστά στον άλλον και αυτό βγήκε τόσο ολοκληρωμένο, τουλάχιστον για εμάς. Είμαστε 100% ικανοποιημένοι.
Θ. Καραμουρατίδης: Φτιάχτηκε με τα υλικά που εμείς ξέρουμε να δουλεύουμε και να δημιουργούμε, δηλαδή ο τρόπος που εμείς δουλεύουμε είναι αυτός που τελικά όπως αποδεικνύεται είναι ο μόνος που μπορεί να είναι επιτυχημένος.
Ν. Μποφίλιου Η Βαβέλ νομίζω ότι είχε και κάτι άλλο. Είναι ένα ακόμη στοιχείο που συμπλήρωσε το ρεπερτόριο μας. Δηλαδή όταν φτιάχναμε ένα live , ψάχναμε πράγματα στο ρεπερτόριο και το υπόλοιπο ήρθε η Βαβέλ να τα προσθέσει και σε δυναμικότητα και σε ενέργεια και σε πειραματισμό ηχητικό. Τα «Μπάλκαν» στοιχεία, το ότι εγώ τους παρακαλούσα να μου γράψουν ένα τσιφτετέλι και επίσης μου έγραψαν μια τσιφτετελάρα, όχι απλώς ένα τσιφτετέλι. Η Βαβέλ πρόσθεσε και πάρα πολύ στο λάιβ μας δυναμική. Μια πολύ συγκεκριμένη δυναμική στο λαιβ, γιατί αυτά σχετίζονται.