«Εδώ η εκκλησία τα βάζει με την αστυνομία και τον νόμο για χάρη των προσφύγων»

Συνέντευξη στον Μηνά Κωνσταντίνου

Βρίσκεσαι εδώ και λίγες εβδομάδες στην Ελλάδα και συμμετείχες και στις δύο μεγάλες πορείες στη μνήμη του Παύλου Φύσσα. Ποια η εικόνα σου για το γεγονός πως η πολυεπίπεδη κρίση έχει οδηγήσει πολίτες τόσο στο πλευρό των προσφύγων όσο και στο πλευρό των ναζιστών της Χρυσής Αυγής;

Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων στηρίζει τα δικαιώματα των προσφύγων και έχει δείξει την υποστήριξή της στους πρόσφυγες τόσο για να έρθουν αυτοί στην Ελλάδα όσο και για να συνεχίσουν για τον προορισμό τους. Είναι εντυπωσιακή η αλληλεγγύη στους πρόσφυγες, η αλληλεγγύη στην πράξη με παροχή φαγητού, ακτιβιστές που βοηθούν με τη στέγαση και άλλες τέτοιες δράσεις. Ωστόσο, είναι τρομερό να βλέπεις τη διαφορά μεταξύ του πώς αντέδρασε ο κόσμος και η κυβέρνηση: τη μεγάλη διαφορά μεταξύ της πρώην ακροαριστεράς κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση να απελαύνει ή να κρατεί τους πρόσφυγες στα νησιά και την αντίδραση του απλού κόσμου της εργασίας.

«Είναι τρομερό να βλέπεις τη διαφορά μεταξύ του πώς αντέδρασε ο κόσμος και η κυβέρνηση: τη μεγάλη διαφορά μεταξύ της πρώην ακροαριστεράς κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Ένωση να απελαύνει ή να κρατεί τους πρόσφυγες στα νησιά και την αντίδραση του απλού κόσμου της εργασίας»

Θεωρώ πως είναι πραγματικά σημαντικό να υπάρχουν τέτοιες αντιρατσιστικές γιορτές όπως η σημερινή, ώστε να εμβαθύνουμε και να προβάλλουμε τη στήριξη και την κατανόηση στον καθέναν και την καθεμία, όχι μόνο για να γιορτάζουμε και να γνωρίζουμε ο ένας την κουλτούρα του άλλου, αλλά και για να συζητάμε πολιτικά. Να συζητάμε πολιτικές για την οικοδόμηση της αντίστασης στα κυβερνητικά σχέδια.
Βέβαια, την ίδια ώρα υπάρχει μία μειονότητα ανθρώπων εχθρικών στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με τη Χρυσή Αυγή να σπεύδει να εκμεταλλευτεί την κατάσταση της έλευσης των προσφύγων εξαιτίας της κρίσης στη Μέση Ανατολή, να σπεύδει να συνδεθεί με ανθρώπους με ανασφάλειες και να μεγαλώσει.

Βέβαια, παρά την κρίση και την έλευση των προσφύγων, η Χρυσή Αυγή δεν έχει καταφέρει να κεφαλαιοποιήσει την κατάσταση χάρη στα αντιφασιστικά αντανακλαστικά τής ελληνικής κοινωνίας με τις ιστορικές καταβολές που τη διατρέχουν. Δεν κατάφερε να σπείρει τη βία στους δρόμους παρά τη στήριξη από κύκλους της αστυνομίας και της δικαιοσύνης. Ωστόσο, παραμένει μία επικίνδυνη συνθήκη για τις μεταναστευτικές κοινωνίες. 

«Ατμόσφαιρα αποκτήνωσης της κοινωνίας»

Σε τι φάση βρίσκεται το Κίνημα στην Αυστραλία, μία χώρα γνωστή για τα συντηρητικά της αντανακλαστικά, όπως και για τις συντηρητικές της κυβερνήσεις;

Ένα από τα πράγματα που προσπαθούμε να βάλουμε στο δημόσιο διάλογο στην Αυστραλία, είναι το πώς να χτίσουμε ένα κίνημα στήριξης στους πρόσφυγες για την αλληλεγγύη και την προστασία των δικαιωμάτων τους από τον ρατσισμό. Επίσης, προσπαθούμε να εξηγήσουμε στον κόσμο ότι τα δικαιώματα των προσφύγων πάνε χέρι-χέρι με τα δικαιώματα των εργαζομένων, των συνδικάτων και της κοινωνίας.

Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Αυστραλία δημιουργεί μία ατμόσφαιρα αποκτήνωσης της κοινωνίας -νομίζεις ότι μπορείς να φερθείς στους ανθρώπους όπως στα ζώα. Εάν αυτό θεωρηθεί κανονικό, δημιουργείται μία πολύ άσχημη και μοχθηρή κοινωνία, όχι μία κοινωνία αλληλεγγύης. Έχουμε συμφέρον να αγωνιστούμε κατά της αλλοίωσης των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των κοινωνικών ελευθεριών.

Την ώρα που το 1% επιτίθεται κατά της πλειοψηφίας των ανθρώπων, έχουν ανάγκη τον ρατσισμό και όλα τα εργαλεία διαίρεσης των ανθρώπων. Οπότε, εάν πρόκειται να αγωνιστούμε για την προστασία των δικαιωμάτων, θα πρέπει να παλέψουμε για τα δικαιώματα όλων μας.

«Την ώρα που το 1% επιτίθεται κατά της πλειοψηφίας των ανθρώπων, έχουν ανάγκη τον ρατσισμό και όλα τα εργαλεία διαίρεσης των ανθρώπων. Οπότε, εάν πρόκειται να αγωνιστούμε για την προστασία των δικαιωμάτων, θα πρέπει να παλέψουμε για τα δικαιώματα όλων μας»

«Αδύναμο εργατικό κίνημα – Απολιτίκ νεολαία»

Σε τι κατάσταση βρίσκεται το εργατικό κίνημα και το κίνημα της νεολαίας στην Αυστραλία;

Στα δύο αυτά πεδία υπάρχει τεράστια αδυναμία στην Αυστραλία. Τα εργατικά συνδικάτα στηρίζουν τα αιτήματα του Κινήματος, μα δεν κάνουν τίποτα για να συμμετάσχουν. Στέλνουν αντιπροσώπους, μιλούν στις διαδηλώσεις, αλλά δε συμμετέχουν μαζικά στις διαδηλώσεις.

Επίσης, η νεολαία μας είναι λίγο απολίτικη. Ταυτίζεται κι αυτή με κάποιες διεκδικήσεις, αλλά δεν εμπλέκεται ουσιαστικά στις κινητοποιήσεις. Στις περισσότερες διαδηλώσεις τής νεολαίας συμμετέχουν μερικές εκατοντάδες νέοι. Δεν παρακολουθούν την επικαιρότητα, δεν ακολουθούν πολιτικές. Είναι ένα πεδίο που χρειάζεται να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια στο επόμενο διάστημα.

«Οι άνθρωποι θα βρουν τη δύναμη να βγουν μπροστά μαζικά»

Δεδομένων των παραπάνω, τι είναι αυτό που διακρίνεις στο ελληνικό Κίνημα και λείπει από το αυστραλέζικο;

Ένα πράγμα που δεν έχουμε στην Αυστραλία είναι μία αριστερή νεανική κουλτούρα όπως στην Ελλάδα, την οποία δεν μπορούμε απλώς να δημιουργήσουμε τεχνητά. Οι αγώνες του ελληνικού λαού κατά της χούντας, η επανάσταση του ρεμπέτικου και πολλά άλλα γεγονότα σημάδεψαν τη συνείδηση της κοινωνίας.

Επίσης, στην Ελλάδα έχουν γίνει μεγάλοι αγώνες κατά της λιτότητας καθώς και κατά του φασισμού, και παρ' ότι -ακόμα και σήμερα με την απογοήτευση που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση του Τσίπρα και είναι δύσκολο να κινητοποιηθεί ο κόσμος- είναι μεγάλη έμπνευση να βλέπεις ανθρώπους αποφασισμένους να συνεχίζουν να χτίζουν, να κινητοποιούν και να διατηρούν κάτι επειδή η κατάσταση δεν μπορεί να μείνει έτσι για πάντα.

Καθώς η κρίση βαθαίνει και οι ζωές των ανθρώπων συνεχίζουν να υποβαθμίζονται, θα υπάρξει μια στιγμή που οι άνθρωποι θα βρουν τη δύναμη να βγουν μπροστά πιο μαζικά. Και το να μην υποχωρήσει, αλλά να μείνει στους δρόμους η Αριστερά θεωρώ πως είναι πολύ σημαντικό.

Ακόμη, θεωρώ πολύ σημαντική την αλληλεγγύη της ελληνικής κοινωνίας στην πράξη προς τους πρόσφυγες. Αποτελεί έμπνευση να παρακολουθείς κινήματα όπως η Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό και το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών. Αποτελούν έμπνευση χάρη στην έμπρακτη αλληλεγγύη που επιδεικνύουν οι ακτιβιστές, στο επίπεδο της επικοινωνίας, των δικαιωμάτων των ανθρώπων και την οργάνωσή τους.

Η βρώμικη δουλειά των Μάνους και Ναουρού με τους πρόσφυγες 

Ποια είναι η περιβόητη μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας, την οποία συχνά η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι κυβερνήσεις χρησιμοποιούν ως παράδειγμα προς μίμηση;

Στην Αυστραλία υπάρχουν κέντρα κράτησης, τόσο στην ενδοχώρα και τα προάστια όσο και σε πολύ απομακρυσμένες περιοχές της Αυστραλίας. Επίσης, υπάρχουν δύο κέντρα κράτησης σε νησιά του Ειρηνικού Ωκεανού. Το ένα λέγεται Μάνους στην Παπούα Γουϊνέα και το δεύτερο λέγεται Ναορού. Και τα δύο θεωρούνται ανεξάρτητες χώρες. Η Αυστραλία πληρώνει αυτά τα δύο νησιά για να στήνουν τα κέντρα κράτησης και να εκφοβίζουν τους πρόσφυγες.

Δηλαδή η Αυστραλία αναθέτει σε δύο άλλες χώρες να κάνουν τη βρώμικη δουλειά;

Η Αυστραλία χρηματοδοτεί και διευθύνει αυτά τα κέντρα κράτησης, όμως το κράτος υποστηρίζει πως «δεν είναι δική μας ευθύνη». Αηδίες!

Μάλιστα, πρόσφατα η κυβέρνηση αναγκάστηκε να καταβάλει 70 εκατομμύρια δολάρια για τους πρόσφυγες στο νησί Μάνους, για άρνηση των δικαιωμάτων τους και απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Έτσι, υπήρξε ένας μεγάλος συμβιβασμός. Δυστυχώς, η υπόθεση δεν έφτασε στα δικαστήρια, οπότε δεν πήραμε κάποια δικαστική απόφαση. Όμως, αυτή ήταν με έναν τρόπο μία παραδοχή της ευθύνης της.

Επίσης, στο πλαίσιο της αντιμεταναστευτικής πολιτικής που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις μας, έχουμε πολιτικές απώθησης. Οι πρόσφυγες
προσπαθούν να φτάσουν στην Αυστραλία, το λιμενικό παρακολουθεί τις βάρκες τους και ακολούθως τους ωθεί πίσω στη θάλασσα και δεν τους αφήνει να βγουν στη στεριά.

Πώς μπορεί κάποιος να ταξιδέψει με βάρκα τόσο μακριά όπως η Αυστραλία;

Στην Αυστραλία έρχονται πρόσφυγες από όλο τον κόσμο. Πρώτα πηγαίνουν στην Ινδονησία, συνήθως με αεροπλάνο, και μετά με βάρκα πλέουν για περίπου μια εβδομάδα προς την Αυστραλία. Φυσικά, αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουν πνιγεί πολλοί τα τελευταία χρόνια.

Τι δικαιώματα εξασφαλίζει ένας πρόσφυγας που καταφέρνει να λάβει επίσημα έγγραφα από την Αυστραλία;

Στην Αυστραλία η μεταναστευτική πολιτική που ακολουθείται μεταβάλλεται διαρκώς. Στην παρούσα φάση δίνουν μόνο τριετείς άδειες παραμονής, οι οποίες και να ανανεωθούν είναι πάντα βραχείες. Αυτή είναι και η βασική διαφορά στη μεταναστευτική πολιτική των δύο μεγάλων κομμάτων -Συντηρητικών και Εργατικών- αφού οι δεύτεροι υποστηρίζουν τη μόνιμη άδεια παραμονής. Όμως, σε κάθε περίπτωση, όλοι υποστηρίζουν τις απωθήσεις και τα κέντρα κράτησης.

Μία από τις εικόνες που έχουμε εδώ στην Ευρώπη για τη μεταναστευτική πολιτική της Αυστραλίας, είναι από τα διαβόητα βίντεο με ένστολους στρατιωτικούς που καλούν τους πρόσφυγες και τους μετανάστες να μην επιχειρήσουν να μεταβούν παράνομα στην Αυστραλία…

Η γλώσσα γύρω από το μεταναστευτικό-προσφυγικό είναι πλήρως στρατιωτικοποιημένη, ενώ οι συνοριοφύλακες φορούν στρατιωτικές στολές, όμως είναι απλώς δημόσιοι υπάλληλοι! Δεν είναι στρατιωτικοί. Αυτό συμβαίνει απλώς για να δημιουργηθεί μία τρομοκρατική ατμόσφαιρα.

«Η Εκκλησία διαδηλώνει υπέρ των προσφύγων, κάνει καταλήψεις, τα βάζει με την αστυνομία και τους πολιτικούς»

Στην Αυστραλία, η πλειοψηφία των ανθρώπων είναι χριστιανοί. Ποιος ο ρόλος της Εκκλησίας στον αγώνα για τα δικαιώματα των προσφύγων και μεταναστών;

Η θρησκεία δεν παίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην κοινωνική ζωή της Αυστραλίας -μόνο οι ηλικιωμένοι πηγαίνουν στην εκκλησία. Όμως, έχει ένα σημαντικό ιδεολογικό ρόλο στην κοινωνία μας. Η στάση της Εκκλησίας στο προσφυγικό ζήτημα είναι πολύ υποστηρικτική στα δικαιώματά τους.

Αυτό δε σημαίνει πως είναι προοδευτική γενικότερα. Για παράδειγμα, αυτή την περίοδο βρίσκεται σε εξέλιξη μία καμπάνια για τη θεσμοθέτηση του γάμου μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου και η Εκκλησία απειλεί πως θα απολύσει εργαζόμενους εάν κάνουν τέτοιο γάμο στο μέλλον.

Όμως, αναφορικά με τους πρόσφυγες, δίνουν δυναμικό παρών στις διαδηλώσεις και συμβάλλουν αποφασιστικά. Όπως όταν χρειάστηκε μερικοί από τους πρόσφυγες που κρατούνται στα δύο νησιά κράτησης να έρθουν στην Αυστραλία για να τους παράσχουν ιατρική περίθαλψη καθώς εκεί οι συνθήκες είναι άθλιες. Η κυβέρνηση ήθελε να τους επιστρέψει στα κέντρα κράτησης, ενώ η Εκκλησία δήλωσε: «Μπορείτε να έρθετε στην εκκλησία όπου υπάρχει άσυλο και θα αντισταθούμε στην αστυνομία».

«Με τη στάση της στο προσφυγικό δηλώνει έτοιμη να παραβιάσει τον νόμο, κάνουν καταλήψεις σε γραφεία πολιτικών και μετά προσεύχονται για ώρες, ενώ η αστυνομία τους βγάζει έξω με το ζόρι»

Με τη στάση της στο προσφυγικό δηλώνει έτοιμη να παραβιάσει τον νόμο, κάνουν καταλήψεις σε γραφεία πολιτικών και μετά προσεύχονται για ώρες, ενώ η αστυνομία τους βγάζει έξω με το ζόρι.