Τα αμερικανικά ΜΜΕ υπέστησαν τη μεγαλύτερη πανωλεθρία εδώ και χρόνια

του Glenn Greenwald στο The Intercept

Το θέαμα ξεκίνησε το πρωί της Παρασκευής, όταν το «πιο αξιόπιστο όνομα στις ειδήσεις» (CNN) ξόδεψε 12 λεπτά στον αέρα παρουσιάζοντας μία συνταρακτική αποκάλυψη που έμοιαζε να αποκαλύπτει ότι το Wikileaks, τον Σεπτέμβριο του 2016, είχε προσφέρει μυστικά στην εκστρατεία του Τραμπ, ακόμα και στον ίδιο τον Ντόναλντ Τραμπ, ειδική πρόσβαση στα emails του Δημοκρατικού Κόμματος πριν αυτά δημοσιευτούν στο ίντερνετ. Όπως υποστήριζε το CNN, αυτό θα αποδείκνυε συνεργασία μεταξύ της οικογένειας Τραμπ και του Wikileaks και, το πιο σημαντικό, μεταξύ του Τραμπ και της Ρωσίας, καθώς οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ θεωρούν το Wikileaks ως «όπλο των ρωσικών υπηρεσιών» και επομένως, το ίδιο κάνουν τα αμερικανικά μίντια.

Ολόκληρη η αποκάλυψη βασιζόταν σε ένα email που το CNN υπονοούσε έντονα ότι είχε στην κατοχή του. Το email είχε σταλεί από κάποιον «Μάικλ Τζ. Έρικσον» – κάποιον που κανείς δεν είχε ακούσει και το CNN δεν μπορούσε να ταυτοποιήσει – στον γιο του Ντόναλντ Τραμπ, προσφέροντας του έναν κωδικό αποκρυπτογράφησης και πρόσβαση στα emails της Εθνικής Επιτροπής του Δημοκρατικού Κόμματος, τα οποία είχε διαρρεύσει το Wikileaks. Το email αυτό ήταν ένα πολύ σημαντικό όπλο, σύμφωνα με το εκστασιασμένο CNN, γιατί φερόταν να έχει ημερομηνία 4 Σεπτεμβρίου – δέκα μέρες πριν το Wikileaks ξεκινήσει να δίνει πρόσβαση σε αυτά τα emails – και επομένως αποδείκνυε ότι στην οικογένεια Τραμπ είχε προσφερθεί ειδική, μοναδική πρόσβαση στο αρχείο των Δημοκρατικών, πιθανότατα από το Wikileaks και το Κρεμλίνο.

Είναι αδύνατον να περιγράψει κανείς με λέξεις το μέγεθος της αποκάλυψης που πίστευε ότι είχε στα χέρια του το CNN, οπότε είναι αναγκαίο να το δείτε μόνοι σας για να καταλάβετε την έξαψη και τη βαρύτητα που απέδωσε στην είδηση το δίκτυο, καθώς πίστευε ότι κατάφερνε ένα σχεδόν τελειωτικό χτύπημα στον Τραμπ μέσω της κατηγορίας ότι συνεργάστηκε με τους Ρώσους.

Υπήρχε μόνο ένα μικρό πρόβλημα με αυτήν την ιστορία: Ήταν θεμελιωδώς ψευδής, με τον πιο ντροπιαστικό τρόπο. Ώρες μετά την μετάδοση της είδησης από το CNN – που αναπαράχθηκε ξανά και ξανά – η Washington Post αποκάλυψε ότι το CNN έκανε λάθος στο πιο βασικό στοιχείο της είδησης.

Το email δεν είχε ημερομηνία 4 Σεπτεμβρίου, όπως υποστήριξε το CNN, αλλά 14 Σεπτεμβρίου, που σημαίνει ότι στάλθηκε μετά τη διαρροή των emails από το Wikileaks. Επομένως, αντί να προσφέρει ειδική πρόσβαση στον Τραμπ, ο «Μάικλ Τζ. Έρικσον» ήταν απλά κάποιο τυχαίο πρόσωπο που ενθάρρυνε την οικογένεια Τραμπ να κοιτάξει τα ήδη δημοσιευμένα emails των Δημοκρατικών που το Wikileaks – όπως γνώριζαν όλοι τότε – είχε δώσει στην δημοσιότητα. Με άλλα λόγια, το email ήταν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που παρουσίασε το CNN.

Πώς το CNN κατέληξε να προωθεί τόσο επιθετικά μία τόσο εντυπωσιακά ψευδή ιστορία; Αρνείται να απαντήσει. Πολλές ώρες αφότου η είδηση αποδομήθηκε ως ψευδής, ο δημοσιογράφος που την παρουσίασε, ο κοινοβουλευτικός συντάκτης Μανού Ραγιού, έκανε επιτέλους μία ανάρτηση στο twitter, αναφέροντας τη διόρθωση. Το τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του CNN έπειτα υποστήριξε ότι «πολλές πηγές» είχαν αναφέρει στο CNN τη λάθος ημερομηνία. Και ο Ραγιού βγήκε στο CNN, σε πολύ πιο χαμηλούς τόνους, για να σημειώσει τη διόρθωση, υποστηρίζοντας ότι «δύο πηγές» του είχαν δώσει τη λάθος ημερομηνία του email, κάνοντας επίσης σαφές ότι το CNN δεν είχε δει καν το email, αλλά είχε μόνο τις πηγές να περιγράφουν το περιεχόμενό του:

Είναι φυσικά πολύ πιθανό ότι μία πηγή μπορεί ακούσια να έχει διαβάσει λάθος την ημερομηνία σε ένα έγγραφο. Αλλά πώς είναι έστω και λίγο πιθανό, πολλές πηγές να έχουν όλες ακούσια και καλή τη πίστη διαβάσει λάθος με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, έτσι ώστε να προκαλέσουν μια συνταρακτική αποκάλυψη για τη συνεργία Τραμπ – Ρωσίας  – Wikileaks? Αυτό είναι το βασικό ερώτημα που αρνείται να απαντήσει το CNN. Με άλλα λόγια, το CNN  αρνείται να προσφέρει την ελάχιστη διαφάνεια για να βοηθήσει το κοινό να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί.

Γιατί αυτό έχει τόση σημασία; Για τόσους πολλούς σημαντικούς λόγους:
Καταρχάς, είναι δύσκολο να περιγραφεί πόσο γρήγορα, μακριά και ευρέως ταξίδεψε αυτή η ψευδής είδηση. Αξιωματούχοι του Δημοκρατικού Κόμματος, συνεργάτες και δημοσιογράφοι με μεγάλη επιρροή στα κοινωνικά μέσα προώθησαν άμεσα την είδηση, ανακοινώνοντας ότι αποκάλυπτε συνεργία μεταξύ Τραμπ και Ρωσίας (μέσω του Wikileaks). Ένα tweet, από τον βουλευτή των Δημοκρατικών, Τεντ Λιέ, που υποστήριζε ότι περιείχε αποδείξεις εγκληματικής συνεργίας, αναπαράχθηκε χιλιάδες και χιλιάδες φορές μέσα σε μόνο λίγες ώρες (ο Λιέ διέγραψε το tweet, αφού σημείωσα την αναλήθεια του και πολύ μετά από όταν έγινε viral, χωρίς να ενημερώσει τους ακολούθους του ότι η ιστορία του CNN και επομένως η κατηγορία του, είχε αποδομηθεί)

Ο Μπέντζαμιν Γουίτς του Brookings, του οποίου η φήμη έχει απογειωθεί αφού χαρακτηρίζει τον εαυτό του ως φίλο του πρώην επικεφαλής του FBI, Τζίμ Κόμεϊ, όχι απλά προώθησε την ιστορία του CNN το πρωί, αλλά το έκανε και με τη λέξη «Μπουμ» – που χρησιμοποιεί για να δείξει ότι ένα σημαντικό χτύπημα έγινε στον Τραμπ για την υπόθεση με τη Ρωσία – μαζί με ένα μικρό βίντεο ενός κανονιού που πυροβολεί:

Μέχρι αυτήν τη στιγμή – περίπου 24 ώρες αφού αποδομήθηκε η ιστορία του CNN – o Γουίτς δεν έχει αναφέρει στους πάνω από 200.000 ακολούθους του ότι η ιστορία που τόσο ενθουσιωδώς προώθησε αποδείχτηκε εντελώς ψευδής, ενώ μάλιστα επέστρεψε στο twitter πολύ μετά για να μιλήσει για άλλα ζητήματα. Απλά άφησε τους ψευδείς και εμπρηστικούς ισχυρισμούς του αδιόρθωτους.

Ο Τζος Μάρσαλ του Talking Points Memo, πίστεψε ότι η ιστορία ήταν τόσο σημαντική που χρησιμοποίησε την εικόνα μίας ατομικής βόμβας που εκρήγνυται, στην αρχή του άρθρου όπου συζητούσε τις συνέπειες της, ένα άρθρο που τουίταρε στους περίπου 250.000 ακολούθους του. Μόνο αργότερα τη νύχτα προστέθηκε ένα σημειώμα που ανέφερε ότι η είδηση ήταν ψευδής.

Είναι δύσκολο να ποσοτικοποιήθει πόσοι άνθρωποι παραπλανήθηκαν – και ταϊστηκαν ψεύτικες ειδήσεις και προπαγάνδα – από την ιστορία του CNN. Χάρη σε πιστούς στους Δημοκρατικούς δημοσιογράφους και αξιωματούχους που πιστεύουν κάθε ισχυρισμό για τη συνεργία Τραμπ – Ρωσίας χωρίς να δουν πρώτα κάποια απόδειξη, είναι σίγουρα ασφαλές να πούμε ότι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες, σχεδόν σίγουρα εκατομμύρια, εκτέθηκαν σε αυτούς τους λάθος ισχυρισμούς. Σίγουρα οποιοσδήποτε έχει τις ελάχιστες ανησυχίες περί δημοσιογραφικής εγκυρότητας – που περιλαμβάνει όσους έχουν περάσει τον τελευταίο χρόνο να καταγγέλλουν Fake News, προπαγάνδα, ψεύτικους λογαριασμούς στο τουίτερ – θα πρέπει να ζητεί μία εξήγηση για το πώς ένα από τα σημαντικότερα αμερικανικά ΜΜΕ κατέληξε να γεμίζει τα μυαλά τόσο πολλών ανθρώπων με εντελώς ψευδείς ειδήσεις. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να πυροδοτεί απαιτήσεις από το CNN για μια εξήγηση του τι συνέβη εδώ. Καμία ρωσική διαφήμιση στο Facebook ή ψεύτικος λογαριασμός τούιτερ δεν θα μπορούσε να έχει την ίδια επίπτωση με αυτήν την είδηση του CNN, όσον αφορά την παραπλάνηση ανθρώπων με τόσο ψευδείς πληροφορίες.

Δεύτερον, οι «πολλές πηγές» που τάισαν στο CNN αυτή τη λάθος πληροφορία δεν έμειναν μόνο στο ένα δίκτυο. Ήταν απ’ό,τι φαίνεται πολύ απασχολημένες με το να διαδίδουν τη ψευδή πληροφορία σε όσο περισσότερα ΜΜΕ μπορούσαν. Στα μέσα της ημέρας, το CBS ισχυρίστηκε ότι είχε επιβεβαιώσει την πληροφορία του CNN σχετικά με το email και δημοσίευσε το δικό του συνταρακτικό άρθρο για να συζητήσει τις σοβαρές συνέπειες της αποκάλυψης.

Το πιο ντροπιαστικό απ’ όλα ήταν αυτό που έκανε το MSNBC. Πρέπει απλά να παρακολουθήσετε το ρεπορτάζ από τον «ανταποκριτή μυστικών υπηρεσιών και εθνικής ασφάλειας», Κεν Ντιλάνιαν, για να το πιστέψετε. ‘Όπως το CBS, ο Ντιλάνιαν υποστήριξε επίσης ότι κατάφερε να «επιβεβαιώσει» το ψευδές ρεπορτάζ του CNN μέσω δύο πηγών με άμεση γνώση του θέματος». Ο Ντιλάνιαν, του οποίου η καριέρα στα αμερικανικά μίντια συνεχίζει να αναπτύσσεται όσο περισσότερο αποδεικνύεται ότι παπαγαλίζει όσα του υπαγορεύει η CIA να πει (καθώς φαίνεται ότι αυτή είναι μία από τις πιο σημαντικές αξίες στην αμερικανική δημοσιογραφία), ξόδεψε τρία λεπτά αναμειγνύοντας ισχυρισμούς χωρίς αποδείξεις της CIA με εντελώς λάθος πληροφορίες που του είχαν πει οι «πηγές με άμεση γνώση του θέματος». Παρακαλώ δείτε το, όχι μόνο για το περιεχόμενο αλλά για το ύφος και τον τόνο του πώς παρουσιάζεται, που αγγίζει πρωτοφανή όρια ντροπής

Σκεφτείτε τι σημαίνει όλο αυτό. Σημαίνει ότι τουλάχιστον δύο – και πιθανώς περισσότερες – πηγές, τις οποίες όλοι αυτοί οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί χαρακτήριζαν έμπιστες, προσέφεραν τις ίδιες ψευδείς πληροφορίες σε πολλαπλά ΜΜΕ την ίδια στιγμή. Για πολλούς λόγους, είναι πολύ πιθανό ότι αυτές οι πηγές ήταν μέλη των Δημοκρατικών στην Επιτροπή Πληροφοριών της Βουλής (ή υψηλόβαθμοι συνεργάτες τους), που είναι η Επιτροπή με πρόσβαση στα emails του γιου του Τραμπ, αν και είναι επίσης πιθανό ότι μπορεί να είναι και κάποιος άλλος. Δεν θα το μάθουμε μέχρι τα ίδια ΜΜΕ αποφασίσουν να αποκαλύψουν αυτή την εξαιρετικά σημαντική πληροφορία στο κοινό τους: ποιες «πολλές πηγές» έδρασαν συλλογικά για να διαδώσουν εμπρηστικές και λάθος πληροφορίες στα μεγαλύτερα ΜΜΕ της χώρας;

Μόλις τη περασμένη εβδομάδα, η Washington Post αποφάσισε – εν μέσω επευφημιών (και δικών μου) – να αποκαλύψει μία πηγή στην οποία είχαν υποσχεθεί ανωνυμία και off the record προστασία, γιατί είχε ανακαλύψει ότι προσπαθούσε σκόπιμα να τους δώσει λάθος πληροφορίες ως μέρος ενός σχεδίου από το Project Veritas για να δυσφημίσουν την Post. Πρόκειται έναν πολύ διαδεδομένο κανόνα της δημοσιογραφίας – έναν που σπάνια ακολουθείται όταν πρόκειται για τους ισχυρούς της Ουάσινγκτον – που ορίζει ότι οι δημοσιογράφοι πρέπει να εκθέτουν, αντί να προστατεύουν και να συγκαλύπτουν, πηγές που εκούσια δίνουν λάθος πληροφορίες για να μεταδοθούν στο κοινό.

Συνέβη κάτι τέτοιο εδώ; Μήπως αυτές οι «πολλές πηγές» που έδωσαν πληροφορίες όχι μόνο στο CNN αλλά και στο MSNBC και το CBS εντελώς λάθος πληροφορίες το έκαναν σκόπιμα; Μέχρι να δώσουν μια εξήγηση αυτά τα ΜΜΕ – κάτι που θα ήταν η ελάχιστη δημοσιογραφική διαφάνεια – είναι αδύνατον να το πούμε με σιγουριά. Αλλά αυτήν τη στιγμή, είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε ένα σενάριο όπου πολλές πηγές αθώα δίνουν την ίδια λάθος πληροφορία σε πολλά ΜΜΕ.

Αν αυτό ήταν, πράγματι, μία σκόπιμη προσπάθεια να δημοσιευτεί ένα εμπρηστικό ψέμα, τότε αυτά τα ΜΜΕ έχουν υποχρέωση να εκθέσουν ποιοι είναι οι ένοχοι,  όπως ακριβώς έκανε η Washington Post. Αντίθετα, αν ήταν απλά ένα αθώο λάθος, τα ίδια ΜΜΕ θα πρέπει να εξηγήσουν πώς αυτή η απίστευτη σειρά γεγονότων μπορεί να έχει συμβεί.

Μέχρι τώρα, αυτά τα ΜΜΕ κάνουν το αντίθετο από αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι δημοσιογράφοι. Αντί να ενημερώσουν το κοινό για το τι συνέβη και να προσφέρουν την ελάχιστη δημοσιογραφική διαφάνεια και ανάληψη της ευθύνης, κρύβονται πίσω από άνευ σημασίας κατασκευασμένες δηλώσεις γραφείων δημοσίων σχέσεων και δικηγόρων.

Πώς μπορούν οι δημοσιογράφοι και τα πρακτορεία ειδήσεων να προσβάλλονται τόσο έντονα όταν χαρακτηρίζονται ως «fake news», όταν αυτή είναι η συμπεριφορά πίσω από την οποία κρύβονται όταν πιάνονται να διαδίδουν τέτοιες ανεπανόρθωτα ψευδείς ιστορίες;

Όσο πιο σοβαρή νομίζετε ότι είναι η ιστορία για τον Τραμπ και τη Ρωσία, όσο πιο επικίνδυνο πιστεύετε ότι είναι όταν το Τραμπ επιτίθεται στα αμερικανικά μέσα μαζικής ενημέρωσης ως “Fake News”, τόσο περισσότερο θα πρέπει να ενοχλείστε από αυτό που συνέβη εδώ, τόσο περισσότερη διαφάνεια και υπευθυνότητα πρέπει να απαιτείτε. Εάν είστε κάποιος που σκέφτεται ότι οι επιθέσεις του Trump στα μέσα ενημέρωσης είναι επικίνδυνες, τότε θα πρέπει πρώτα να αντιταχθείτε όταν ενεργούν απερίσκεπτα και να απαιτήσετε διαφάνεια και λογοδοσία από αυτούς. Είναι θέματα όπως αυτό – και οι επακόλουθες εταιρικές προσπάθειες για αποσιώπηση – που έχουν κάνει τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης τόσο δυσάρεστα και δίνουν αφορμές για τις επιθέσεις του Trump εναντίον τους.

Τριτον, αυτό το είδος απερισκεψίας και παραπληροφόρησης είναι πλέον μία ξεκάθαρη και ενοχλητική τάση – κάποιος θα μπορούσε να το πει μοτίβο – όταν πρόκειται για ρεπορτάζ για τον Τραμπ, τη Ρωσία και το Wikileaks. Έχω περάσει μεγάλο μέρος του τελευταίου χρόνου καταγράφοντας τις πολλές, συνεχείς και απερίσκεπτες ιστορίες που έχουν δημοσιευτεί – κι έπειτα διορθώθηκαν ή αποσύρθηκα – από μεγάλα ΜΜΕ όταν πρόκειται για αυτήν την υπόθεση.

Όλα τα ΜΜΕ φυσικά θα κάνουν λάθη. Στο The Intercept σίγουρα έχουμε κάνει το μερίδιο μας από αυτά, όπως κάθε μέσο. Και είναι φυσικό και αναπόφευκτο, να γίνουν λάθη σε ένα εξαιρετικά πολύπλοκο, θολό ζήτημα όπως η υπόθεσης της σχέσης Τραμπ και Ρωσίας και τα ερωτήματα σχετικά με το πώς το Wikileaks απέκτησε τα email του DNC και του Τζον Ποδέστα. Αυτά είναι αναμενόμενα.

Αλλά αυτό που θα περίμενε κανείς με τα δημοσιογραφικά «λάθη», είναι ότι κάποιες φορές πάνε προς τη μία κατεύθυνση και άλλες προς την αντίθετη. Αυτό είναι ακριβώς ό,τι δεν έχει συμβεί εδώ. Κάθε ψευδές ρεπορτάζ που δημοσιεύεται έχει μόνο μία κατεύθυνση: να είναι όσο πιο εμπρηστικό και επιβλαβές γίνεται για την υπόθεση Τραμπ – Ρωσίας και συγκεκριμένα για τη Ρωσία. Σε κάποιο σημείο, όταν όλα τα «λάθη» οδηγούν στην ίδια κατεύθυνση, σταματούν να μοιάζουν με λάθη.

Ανεξάρτητα από τις απόψεις σε αυτές τις πολιτικές υποθέσεις, ανεξάρτητα με το αν μισείτε τον Τραμπ και βλέπετε στη Ρωσία ως τον μεγάλο κακό και την απειλή για την δημοκρατία και τις ελευθερίες, πρέπει να αναγνωριστεί ότι όταν τα αμερικανικά ΜΜΕ διαδίδουν συνεχείς ψευδείς ειδήσεις για όλα αυτά, αυτό είναι επίσης μια σοβαρή απειλή για τη δημοκρατία μας και την ελευθερία.

Είναι τόσες πολλές οι ψευδείς ειδήσεις σχετικά με τη Ρωσία και τον Τραμπ τον τελευταίο χρόνο που κυριολεκτικά δεν μπορώ να τις απαριθμήσω. Απλά σκεφτείτε αυτές που απαρίθμησαν οι New York Times χθες στην αναφορά τους στη ντροπή του CNN

Ήταν επίσης άλλο ένα σημαντικό σφάλμα σε μια εποχή που οι δημοσιογραφικοί οργανισμοί αντιμετωπίζουν ένα σκεπτικιστικό κοινό και έναν πρόεδρο που απολαμβάνει να επιτεθεί στα ΜΜΕ ως «ψεύτικα νέα»

Το περασμένο Σάββατο, η ABC News τιμώρησε έναν δημοσιογράφο, τον Μπράιαν Ρος, μετά από ανακριβή αναφορά ότι ο Ντόναλντ Τραμπ είχε δώσει οδηγίες στον Michael T. Flynn, τον πρώην σύμβουλο του για την εθνική ασφάλεια, να έρθει σε επαφή με Ρώσους αξιωματούχους κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.

Το ρεπορτάζ τροφοδότησε θεωρίες σχετικά με το συντονισμό μεταξύ της εκστρατείας Τραμπ και μιας ξένης δύναμης. Στην πραγματικότητα, η εντολή του κ. Trump προς τον κ. Flynn ήρθε μετά την εκλογή του.

Ορισμένοι δημοσιογραφικοί οργανισμοί συμπεριλαμβανομένων του Bloomberg και της The Wall Street Journal, ανέφεραν επίσης ανακριβώς αυτή την εβδομάδα ότι η Deutsche Bank είχε λάβει κλήση από τον ειδικό σύμβουλο Robert S. Mueller III για τα οικονομικά αρχεία του Προέδρου Trump.

Ο πρόεδρος και ο κύκλος του δεν έχουν παραλείψει να επισημάνουν τα λάθη.

Αυτά είναι μόνο της τελευταίας εβδομάδας. Ας ξαναθυμηθούμε πόσες φορές τα μεγάλα ΜΜΕ έχουν κάνει ταπεινωτικά λάθη στην υπόθεση Τραμπ-Ρωσίας, πάντα στην ίδια κατεύθυνση, για τους ίδιους πολιτικούς στόχους. Εδώ είναι απλά ένα δείγμα των απίστευτα εμπρηστικών ισχυρισμών που ταξίδεψαν σε όλο το ίντερνετ, πριν διορθωθούν ή αποσυρθούν, συχνά πολύ αργότερα από όταν οι αρχικοί ισχυρισμοί είχαν διαδοθεί και οι διορθώσεις προσέλκυσαν ένα πολύ μικρό μέρος της προσοχής που είχαν προκαλέσει οι αρχικές ψευδείς ειδήσεις:

• Η Ρωσία εισέβαλε στο αμερικανικό ηλεκτρικό δίκτυο για να στερήσει από τους Αμερικανούς τη θέρμανση κατά τη διάρκεια του χειμώνα (Wash Post)
• Μια ανώνυμη ομάδα (PropOrNot) τεκμηριώνει πώς μεγάλοι πολιτικοί ιστότοποι των ΗΠΑ είναι πράκτορες του Κρεμλίνου (Wash Post)
• Το WikiLeaks έχει μακρά, τεκμηριωμένη σχέση με τον Πούτιν (Guardian)
• Έχει ανακαλυφθεί ένας μυστικός σύνδεσμος μεταξύ του Trump και μιας ρωσικής τράπεζας (Slate)
• Το RT χάκαρε το C-SPAN και προκάλεσε διακοπή στην εκπομπή του (Fortune)
• Το Crowdstrike βρήκε ότι οι Ρώσοι έχουν εισέλθει σε ουκρανικό πυροβολικό (Crowdstrike)
• Οι Ρώσοι επιχείρησαν να χακάρουν τα εκλογικά συστήματα σε 21 κράτη (πολλά ΜΜΕ με επίκληση της υπηρεσίας Εσωτερικής Ασφάλειας)
• Έχουν βρεθεί συνδέσεις μεταξύ του σύμμαχου του Τραμπ, Άντονι Σκαραμούτσι και ενός ρωσικού επενδυτικού ταμείου υπό έρευνα (CNN)

Αυτό πραγματικά είναι ένα μικρό δείγμα.Το δημοσιογραφικό περιεχόμενο είναι τόσο άθλιο που ακόμα και οι πιο σκληροί επικριτές του Πούτιν, όπως η ρωσίδα εξόριστη Μάσα Γκέσεν, αντιπολιτευόμενοι ρώσοι δημοσιογράφοι και φιλελεύθεροι ακτιβιστές στη Μόχα, προειδοποιούν συνεχώς ότι ο παρανοϊκές δημοσιογραφικές αναφορές των αμερικανικών ΜΜΕ στη Ρωσία βλάπτουν τον αγώνα τους με κάθε πιθανό τρόπο, καθώς καταστρέφουν την αξιοπιστία των αμερικανικών ΜΜΕ στα μάτια της αντιπολίτευσης του Πούτιν (η οποία, αντί για την σταθερή προπαγάνδα που δέχονται οι αμερικάνοι εδώ και δεκαετίες για τη Ρωσία καταλαβαίνει την πραγματικότητα αυτής της χώρας).

Τα αμερικανικά ΜΜΕ είναι πολύ καλά στην απαίτηση σεβασμού. Λατρεύουν να υπονοούν ότι, το να είναι κάποιος πατριώτης και καλός αμερικανός σημαίνει ότι πρέπει να απορρίπτει προσπάθειες δυσφήμισής τους, γιατί αυτό σημαίνει προστασία της ελευθερίας του Τύπου.

Οι δημοσιογράφοι όμως έχουν επίσης την ευθύνη όχι μόνο να ζητούν σεβασμό και αξιοπιστία, αλλά να την κερδίζουν. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει τόσο μακρύς κατάλογος ταπεινώσεων, με δημοσιεύσεις ψευδών ειδήσεων, που καταρρέουν μετά από ελάχιστο έλεγχο. Σίγουρα σημαίνει ότι όλα αυτά τα “λάθη” δεν πρέπει να δείχνουν προς την ίδια κατεύθυνση, προωθώντας το ίδιο πολιτικό αποτέλεσμα ή δημοσιογραφικό συμπέρασμα.

Αυτό σημαίνει κυρίως είναι ότι όταν τα μέσα ενημέρωσης ευθύνονται για τόσο σοβαρά λάθη όπως το θέαμα που είδαμε χθες, πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για αυτό προσφέροντας διαφάνεια και λογοδοσία. Σε αυτή την περίπτωση, αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από δικηγόρους και γραφεία δημοσίων σχέσεων, περιμένοντας να περάσει ο θόρυβος.

Τουλάχιστον τα δίκτυα αυτά – CNN, MSNBC και CBS – πρέπει είτε να προσδιορίσουν ποιος σκόπιμα τους τροφοδότησε αυτές τις απροκάλυπτα ψευδείς πληροφορίες, είτε να εξηγήσουν πώς είναι δυνατόν οι «πολλαπλές πηγές» να έχουν όλες τις ίδιες λάθος πληροφορίες. Μέχρι να το κάνουν αυτό, οι κραυγές και οι διαμαρτυρίες τους την επόμενη φορά που χαρακτηριστούν «fake news» θα πρέπει να ηχήσουν σε κωφά αυτιά καθώς ο πραγματικός συγγραφέας αυτών των επιθέσεων – ο λόγος που οι επιθέσεις αυτές αντηχούν – είναι οι ίδιοι και η δική τους συμπεριφορά.