Καταθέτοντας στη δίκη της ναζιστικής – εγκληματικής οργάνωσης, ο Δ. Χριστόπουλος τόνισε ότι από το 2011 έως το 2013 έγιναν πολλές επιθέσεις από τους χρυσαυγίτες που ήταν μονίμως σε ετοιμότητα. «Είχαμε να κάνουμε με έναν συγκεκριμένο τύπο εγκληματικής δράσης και ήδη από τότε επισημάναμε ότι ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνο ότι οι δράστες ήταν σε διαρκή εγκληματική ετοιμότητα».
Σχετικά με τον τρόπο επιθέσεων, δήλωσε ότι τα χτυπήματα πραγματοποιούντα νύχτα, με αιφνιδιαστικό τρόπο τέλεσης, στοχοποίηση συγκεκριμένων ομάδων, αλλά και με συγκεκριμένο τρόπο ένδυσης που παραπέμπει στα χαρακτηριστικά της οργάνωσης.
«Μας έλεγαν γραφικούς»
Ο Δ. Χριστόπουλος τόνισε ότι τα χτυπήματα πιθανότατα θα συνεχίζονταν αν δεν είχε δολοφονηθεί ο Παύλος Φύσσας και επισήμανε πως όσοι μιλούσαν για ιεραρχικά δομημένη δολοφονική οργάνωση, αντιμετωπιζόντουσαν ως γραφικοί. «Τα λέγαμε από τις αρχές του '12, με δημόσια έγγραφα, τότε νιώθαμε μόνοι μας, ότι ήμασταν στα όρια του γραφικού, βλέπαμε ρατσιστικό έγκλημα από οργάνωση ιεραρχικά δομημένη, δεν εισακουστήκαμε – τα μετέπειτα περιστατικά ήταν πικρή επισφράγιση αυτής της διαπίστωσης».
Αναφερόμενος στον ρόλο του Μιχαλολιάκου, δήλωσε ότι ο Μιχαλολιάκος είναι ο ηθικός αυτουργός των εγκλημάτων και αυτό φάνηκε και όταν ανέλαβε την πολιτική ευθύνη για τον φόνο του Φύσσα. Ο ρόλος του είναι να δίνει οδηγίες και όχι να λερώνει τα χέρια του
«Δηλώνω πολιτικά υπεύθυνος γι' αυτή την πράξη, καλύπτω αυτή την πράξη, σημαίνει ότι δεν είμαι ο φυσικός αλλά ο ηθικός αυτουργός, σημαίνει ότι αυτή η πράξη εντάσσεται σε ένα πλαίσιο εντολών που εγώ δίνω. Οι επιθέσεις δεν αποφασίζονται από αυτούς που τελούν το έγκλημα, αλλά ιεραρχικά, ήταν πολιτική επιλογή. Ο Αρχηγός της Χρυσής Αυγής δεν λέρωνε τα χέρια του με αίμα, είναι άλλος ο ρόλος του στην ιεραρχία της οργάνωσης, άλλοι το έκαναν, χωρίς μάλιστα να υπάρχουν κυρώσεις στο κόμμα».