Χ. Ζαραλίκος: Προσωπική υπόθεση του καθενός το να αλλάξει τρόπο ζωής

Συνέντευξη στον Μηνά Κωνσταντίνου και τον Ορέστη Βέλμαχο

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος είναι ένας κωμικός που κατάφερε σε χρόνια που το stand up comedy αποτελούσε για τη μεγάλη πλειοψηφία του κοινού άγνωστη έννοια, να διακριθεί, να ξεχωρίσει για τη μοναδικότητά του, να το «εκπαιδεύσει» και να αποτελεί για πολλούς νέους του χώρου πρότυπο.

Ένας άνθρωπος που φροντίζει να μην αποφεύγει να απαντήσει στα δύσκολα ερωτήματα και να μην κλείνει τα μάτια στην πραγματικότητα που βιώνουμε όλοι γύρω μας, μίλησε στο TPP εφ' όλης της ύλης. Τσίπρας, Μητσοτάκης, Ευρώπη, Τουρκία, ΝΑΤΟ, αστυνομία, σάτιρα, ελληνική τηλεόραση και ραδιόφωνο, λογοκρισία και άλλα πολλά, από την ελληνική επικαιρότητα που είναι πάντα ανεξάντλητη. Όπως και ο Χριστόφορος Ζαραλίκος.

Τι βλέπει κανείς στις παραστάσεις σου στο Σταυρό του Νότου;
 
Ότι μπορούμε κάνουμε. Παλεύουμε με τα θηρία, μέσα μας, έξω μας…
 
Ποιοι παίζουν μαζί σου στην παράσταση;
 
Παίζω με όλο το δικαστικό σώμα πλέον, επίσημα. Δεν το είχα φανταστεί αυτό παλιότερα. Νόμιζα πως θα περιοριστούμε στις φίρμες, στους γνωστούς, τους διάσημους και τους πολιτικούς. Αλλά το δικαστικό σώμα πραγματικά… Δεν γράφω πια, απλώς διαβάζω δικαστικές αποφάσεις. Αλλά έχει σημασία το σκεπτικό, ενώ πάρα πολύ ψωμί έχουν οι προτάσεις των εισαγγελέων γενικότερα. Το πρώτο μισό μέρος της παράστασης είναι βασισμένο στην αγόρευση του εισαγγελέα για την υπόθεση του Βατοπεδίου. Είναι πραγματικά αξεπέραστο. Το λέω και στο κοινό, να ξέρει, μη νομίζουν πως τα έγραψα εγώ, μου ήρθε ένα χαριτωμένο αστείο ένα απόγευμα σπίτι μου. Το λέω στον κόσμο, «δεν ξέρετε να ζείτε, αλλιώς θα διαβάζατε αυτά τα πράγματα και θα ζούσατε έτσι». Ούτε εσείς τα έχετε διαβάσει, ε; 
 
Πες μας για το Βατοπέδι…
 
Πρόσεξε, στη μονή Βατοπεδίου είναι κέντημα αυτά που έχει πει ο εισαγγελέας. Έχει πει πως όντως ο Αρσένιος με τον Εφραίμ πήγαν να κάνουν απατεωνιά, όχι με τέτοια έκφραση. Το δικαστήριο δέχτηκε πως όντως πήγαν να ανταλλάξουν κάτι που δεν τους ανήκε, δηλαδή τη λίμνη Βιστωνίδα, με κάτι που επίσης δεν τους ανήκε, δηλαδή φιλέτα του Δημοσίου. Αλλά δεν είδε δόλο, διότι αυτοί οι δύο είχαν βαθιά πίστη ότι η λίμνη τους ανήκει. Είναι συγκλονιστικό δηλαδή, δηλώνοντας βαθιά πίστη το που μπορείς να φτάσεις.
 
Εσύ είσαι άπιστος όμως…
 
Εννοείς εάν υπάρχει θεός; Βεβαίως και υπάρχει θεός. Και θεός είναι όλο το σύμπαν. Το σύμπαν είναι θεϊκό κατασκεύασμα. Όσοι είναι μέρη του σύμπαντος είναι και αυτοί θεοί. Δηλαδή κι εμείς, οι άνθρωποι. Θεός με πρόσωπο και άλλα τέτοια, όχι, δεν νομίζω. Είναι πολύ περιοριστικό. Και αυτοί που λένε ότι πιστεύουν πως υπάρχει θεός και ο θεός έχει ένα πρόσωπο, είναι μεγάλη βρισιά για τον θεό. Υποτίθεται ότι ο θεός είναι το σύμπαν. Αν λοιπόν ορίσουμε ότι ο θεός είναι το σύμπαν, αποκλείεται να χωρέσει στο μυαλό ενός ανθρώπου, θα σκάσει, θα εκραγεί, δεν μπορεί να αντέξει ένα τέτοιο φορτίο. Επίσης, εάν ο θεός είναι το σύμπαν, δεν περιγράφεται. Πως μπορείς να περιγράψεις το όλον; Άρα, όποιοι μιλάνε για τον θεό ως πρόσωπο είναι ασεβείς προς τον θεό που υποτίθεται ότι πιστεύουν ότι υπάρχει. Τα λύνουμε σύντομα αυτά και στην παράσταση, για να πάμε και στα σοβαρά…
 
Η αλήθεια είναι πως είναι από τα αγαπημένα μας κείμενα, παρότι κατά βάση μας διώχνει εισιτήρια και δεν μας φέρνει. Διότι τη δουλειά αυτή την κάνεις και για άλλους λόγους, όχι μόνο για τα εισιτήρια, που είναι και αυτό μέρος της δουλειάς μας, εννοείται. Διαφορετικά, εάν παίζεις μόνος σου κάνεις κάτι άλλο, σε όλο τον κόσμο λέγεται… μαλακία!
 
Εσύ για ποιον άλλο λόγο κάνεις τη δουλειά;
 
Θα σας πω το αγαπημένο μας κείμενο και θα καταλάβετε. Το αγαπημένο μας κείμενο, λοιπόν, ρωτάμε τον κόσμο, μεταξύ αυτών και εμού, πόσοι ενώ έχουν μπει σε κολυμπήθρα και έχουν βαφτιστεί χριστιανοί, δηλώνουν άθεοι. Ασχολούμαστε με τους χριστιανούς επειδή είναι περισσότεροι εδώ που ζούμε, εάν ήταν μουσουλμάνοι θα ρώταγα το αντίθετο. Δεν περιορίζομαι σε αυτό, απλώς εδώ περιορίζονται οι γνώσεις μου.
 
Σηκώνω χέρι κι εγώ, γιατί κι εγώ ανήκω σε αυτή την κατηγορία. Μετά σηκώνω κάποιον από τον κόσμο και ρωτάω ας πούμε, σε περίπτωση που πετάγεται κάποιος με κόκκινο φανάρι στο δρόμο, πως ξεκινάει το διάλογο; Και βέβαια, με τον Χριστό και την Παναγία. Αυτό το κάνω πάντα με κάποιον άγνωστο, και μου λέει πάντα, «μα, βρίζω για τον άλλον». Αυτό συμβαίνει πάντα, άθεοι από τα Λιντλ. Η βάφτιση δεν γίνεται για όλους στην ίδια ηλικία -και γι' αυτό απαντάει η παράσταση-, άλλοι βαφτίζονται στο εξάμηνο και άλλοι τεσσάρων ετών. Ο λόγος απλός: τότε μάζεψαν οι γονείς του το τριχίλιαρο. Το αόρατο χέρι της αγοράς και το αόρατο χέρι του θεού δουλεύουν μαζί την ίδια ημέρα και λέγεται βάφτιση.
 
Και καταλήγει το νούμερο με αναπαράσταση της βάφτισης. Δηλαδή, περιγράφουμε τη ζωή ενός ανθρώπου μέχρι την ημέρα της βάφτισης, που είναι πραγματικά ουτοπία, είναι σοσιαλισμός. Η ζωή τους βρέφους μέχρι την ημέρα της βάφτισης είναι κομουνισμός. Ζει σε ένα απόλυτα προστατευμένο περιβάλλον, υπάρχει το κράτος-μάνα, δεν πλησιάζει κανείς χωρίς λόγο, δεν έχει θέματα με την τροφή του και άλλα τέτοια, φροντίζει η μάνα. Και όλα αλλάζουν την ημέρα της βάφτισης, τα υπόλοιπα στην παράσταση.

«Σύνταγμα της Ελλάδας είναι το μνημόνιο»

 
Δικαστικοί, εκκλησιαστικοί, σταθεροί πρωταγωνιστές οι πολιτικοί. Εσύ ως κωμικός, νιώθεις ανταγωνισμό με όλους αυτούς;
 
Σίγουρα ο Κυριάκος είναι ο θεός, το έχω πει πολλές φορές. Παίζω δυο χρόνια τώρα στην παράσταση εκείνη την ομιλία του Κυριάκου με τις μελιτζάνες, που καταλήγει στο «γιατί γελάτε;». Το παίζω και στους μαθητές μου στη σχολή, όχι τόσο για το κείμενο, αλλά για τον ρυθμό. Διότι κωμωδία είναι ρυθμός. Ο ρυθμός, λοιπόν, του Μητσοτάκη σε αυτή την ομιλία, για κωμικό, είναι ασύλληπτος. Ζηλεύω!
 
Σχολείο ο Μητσοτάκης, ε;
 
Δεν μπορώ να το περιγράψω. Είναι η συγκλονιστική παύση πριν το «γιατί γελάτε». Άλλωστε, το λέω στην παράσταση πως ότι λέω για τον Κυριάκο είναι προϊόν ζήλειας. Εγώ χρειάζεται να κάτσω να γράψω κείμενα, να τα στήσω, να βάλω μουσικές… Ενώ εδώ έχουμε έναν τύπο που βγαίνει και λέει «καλησπέρα! Γιατί γελάτε;».
 
Ε λένε πως έχει δυο-τρεις συριζαίους να του γράφουν ομιλίες…
 
Εντάξει τώρα, συριζαίοι είναι και αυτοί όλοι. Και ο Κυριάκος συριζαίος είναι!
 
Πως νιώθεις που μπορεί αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός;
 
Πάρα πολύ ωραία! Καταρχήν, για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, δεν έχει καμία σημασία ποιος είναι πρωθυπουργός σε αυτή τη χώρα που έχει για Σύνταγμα το μνημόνιο. Μια χώρα προτεκτοράτο, μπανανία. Για πλάκα γίνονται οι εκλογές, να κινηθεί η αγορά, να τυπωθεί το χαρτί, να δούμε κανα παλιό συμμαθητή στο σχολείο που ψηφίζουμε, αυτό είναι το καλύτερο όλων.
 
Εγώ δεν λέω ότι έχει μηδαμινή αξία η ψήφος, αλλά δεν είναι και τίποτα σημαντικό. Έχει μια πολύ μικρή αξία το να ψηφίζεις σε μία τέτοια χώρα το ποιος θα βγει πρώτος. Η αξία της είναι ανάλογη του πόσο μπορεί να εφαρμόσει αυτά που λέει: Καθόλου!

 
Ναι αλλά κάτι δεν πήγε καλά με τα μνημόνια ως Σύνταγμα. Τρία μνημόνια και κανένα δεν αναφέρει την αγία Τριάδα στην εισαγωγή του, όπως το αυθεντικό…
 
Δεν ξέρω, τι λέει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Λοιπόν, έχω προλάβει live, δηλαδή με τον ρυθμό της εποχής -την εφημερίδα της επόμενης ημέρας- τα εγκαίνια του Μεγάρου Μουσικής. Στα εγκαίνια του Μεγάρου Μουσικής λοιπόν, ήταν παρόντες ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο ένας πρωθυπουργός και ο άλλος αξιωματική αντιπολίτευση. Μετά από πάρα πολλές προσφυγές στο ΣτΕ από τους κατοίκους της περιοχής, διότι για να γίνει το Μέγαρο έφαγαν όλο το άλσος από πίσω, την ημέρα των εγκαινίων, βγήκε η τελική απόφαση του ΣτΕ που έκρινε το έργο ως άκυρο. Δεν είναι τέλειο; Τρεχάτε να ψηφίσετε τώρα…
 
Γιατί, δεν είναι τέλεια όλη αυτή η φάση με τον Σαββίδη; Διαβάζω δημοσιογράφους που λένε «ναι, είχε όπλο, αλλά το πρόβλημα δεν είναι ότι έβγαλε το όπλο αλλά το σακάκι»… Τρομερό, λες «έχεις όπλο; Έχω! Μη βγάλεις το σακάκι…». Βέβαια, το ότι είχε σαράντα πέντε ντουλάπες δίφυλλες από πίσω του δεν το συζητάμε.

Έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωποι με όπλο; Εγώ δύο φορές, και τις δύο μου έφυγαν τα τσίσα και δεν ντρέπομαι να το πω! Και τα δύο από αστυνομικούς, το ένα στράφηκε στο μέρος μου, και το δεύτερο ήταν όταν είχα πάει στο τμήμα για να κάνω μια καταγγελία για απειλητικά μηνύματα που δεχόμουν από κάτι φασιστόμουτρα. Εκεί ένας ασφαλίτης έβγαλε το όπλο του και μου λέει «και γιατί θέλεις να καταγγείλεις», του λέω να τους βρεις να τους ρωτήσεις. Μου απαντάει, «καλά, κι εγώ είμαι βασιλοχουντικός», και έπαιζε με το όπλο όπως κάνουν στα Γουέστερν. 
 
Η σχέση σου με την αστυνομία;
 
Τέλεια, πολύ κοντινή. Θα μου μείνει αξέχαστη. Καταρχήν την κουβαλάω 24 ώρες το 24ωρο τη σχέση μου με την αστυνομία. Στο δεξί μου αυτί έχω έναν μόνιμο βόμβο ου δεν θα φύγει ποτέ. Έχω 70% απώλεια ακοής από το 2011, στην οδό Φιλελλήνων, μια μεγάλη διαδήλωση, Ιούλιο μήνα. Εγώ εκείνη την περίοδο έκανα εκπομπή στον Best και είχα φτιάξει έναν ραδιοφωνικό τύπο, τον Ματ Νόρις, ο ματατζής με τη φυσούνα. Ξεκινάω λοιπόν να κάνω stand up στη Φιλελλήνων, μέσα στη διαδήλωση. Έγινε ένας κύκλος και άρχισα εγώ να λέω χαζομάρες, δεν πήραμε χαμπάρι ότι από πάνω μας άρχισαν να κατεβαίνουν. Πετάγανε χημικά από παντού, εγώ ήμουν με μια κοπέλα που πήγε να λιποθυμήσει, έπεσε στο δρόμο.
 
Και ξαφνικά είναι η Φιλελλήνων άδεια, μια κοπέλα σχεδόν λιπόθυμη, ένας τύπος που προσπαθεί να τη σηκώσει για να την πάει παραπέρα γιατί είχε χημικά, και οι ματατζήδες γύρω γύρω, μάλλον για να διασκεδάσουνε πέταγαν κρότου λάμψης. Μάλλον για να κάνω πιο γρήγορα. Ε, από τότε, 70% απώλεια ακοής. Από τότε την αγαπάω την αστυνομία, την έχω στο αυτί μου, πάντα μου μιλάει, πάντα απαντάω. Γίνονται αυτά σε μια δημοκρατία…

«Με το να μην ανακατεύεσαι, παίρνεις θέση. Αυτή είναι η στάση σου»

Πώς νιώθεις τώρα που αυτό το οποίο έκανες πριν λίγα χρόνια με το Wipe Out, το προβάλει ο ΣΚΑΙ με τυμπανοκρουσίες, ονομάζοντας το Survivor;

Δεν είναι το ίδιο. Το Wipe Out παιζόταν τότε σε πολλές χώρες. Η παραγωγή ήταν της ίδιας τουρκικής εταιρίας, που είναι από τις μεγαλύτερες διεθνώς στον χώρο αυτό. Πέρασα οντισιόν για να πάρω τον ρόλο του κειμενογράφου. Μου έδειξαν ένα αμοντάριστο επεισόδιο ελληνικό και διάφορα αμοντάριστα από το εξωτερικό. Αφού το μελέτησα για 2 – 3 μέρες, τους είπα πως αν το παιχνίδι στηρίζεται στο ποιος θα πάρει τα λεφτά, πρέπει να πάρετε κάποιον άλλον.  Τους είπα πως με τον τρόπο που το παρουσιάζουν στο εξωτερικό θα εξελιχθεί σε σούπα και πως αυτό το παιχνίδι είναι ιδανικό για να γίνει πλάκα. Ζήτησα να κάνω ένα επεισόδιο  και αν δεν τους άρεσε να μην με έπαιρναν. Αυτό που έβλεπε ο κόσμος δεν είχε καμία σχέση με το γύρισμα. Όλα κινούνταν με βάση το σενάριο. 

Έφτιαξα λοιπόν ένα σενάριο που για τις ανάγκες του μπορεί να μετέφερα τη σειρά των παικτών. Πήρα και τον συγχωρεμένο τον Μενούνο που ήταν γρήγορος στο σπικάζ και το στήσαμε. Τους έστειλα το επεισόδιο, μου είπαν πως το έχουν δει τρεις φορές και έχουν κατουρηθεί από τα γέλια και θέλουν να γίνει έτσι. Επέλεξα να μην γίνει ένα παιχνίδι κουτσομπολιού και να είναι 45 λεπτά που άλλος θα περνά ευχάριστα την ώρα του με χαβαλέ. Χάρηκα επαγγελματικά γιατί κανείς δεν πίστευε πως όσα ακουγόντουσαν ήταν γραμμένα σε σενάριο και πίστευαν πως οι ατάκες μας ερχόντουσαν εκείνες τις ώρες.

Μπορεί να υπάρξει σάτιρα στην ελληνική τηλεόραση;

Στην ελληνική τηλεόραση σάτιρα δεν περνάει. Έχω λογοκριθεί στην πρώτη δουλειά αυτού του περιεχομένου που έκανα στο MEGA στο «Δύο στα όρθια» και δεν ξαναδοκίμασα. Και ξέρω ποιος μας έκοψε στεγνά. Στην τρίτη εκπομπή με κάλεσε στο γραφείο του ο διευθυντής προγράμματος και μου είπε ότι πήρε τηλέφωνο η Βάσω Παπανδρέου, τον ρόλο της οποίας υποδυόμουν τότε. Και μου είχε βγει και η Παναγία να πετύχω τη βλεφαρόπτωση! Ήταν η εποχή με την ροζ βίλα και την περίφημη ατάκα «δεν θα πέσουμε για ένα κωλόσπιτο». 

Μου το λέει ο διευθυντής και τον ρωτάω αν μας έκανε κάποιος μήνυση και μου λέει πως δεν μας έκαναν μήνυση. «Α! τέλεια »του λέω, αφού δεν μας έκαναν μήνυση οκ, σατιρική εκπομπή είμαστε και λογικό να ενοχλήσουμε. «Όχι δεν κατάλαβες, δεν είναι ακριβώς έτσι», μου λέει. Τον ρώτησα αν ενοχλείται και θέλει να κόψω το νούμερο και μου απάντησε «δεν θέλω να το κόψεις, θέλω να το ξέρεις». Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο για όσους ασχολούνται με την τηλεόραση από αυτή τη φράση. Είναι πιο απειλητικό και από όπλο. Τελειώσαμε τη σεζόν και μας είπαν ότι μπορούμε να συνεχίσουμε και του χρόνου αν δεν κάνουμε του κεφαλιού μας.

Έχεις επιχειρήσει από τότε να δεις αν έχουν αλλάξει τα πράγματα, προκειμένου να επανέλθεις;

Πείτε μου μια σατιρική εκπομπή που υπάρχει στην ελληνική τηλεόραση. Όχι μια εκπομπή που να έχει πλάκα. Μια σατιρική εκπομπή.

Η Ελληνοφρένεια…

Ναι, η Ελληνοφρένεια ήταν. Πάει όμως ,την κλάψαμε.

Υπάρχει και ο Μητσικώστας στην ΕΡΤ…

Όχι ρε παιδιά, δεν είναι ακριβώς το ίδιο. Πολύ κάνει αυτό που κάνει ο Μητσικώστας, αλλά δεν εννοώ αυτό. Σάτιρα δεν είναι αυτό, ούτε το κατά παραγγελία του Λαζόπουλου. Σάτιρα είναι το «είναι ο πατέρας μου πρωθυπουργός και τον πηδάω όλη μέρα. Και επειδή είναι ο πατέρας μου, τον πηδάω και την νύχτα». Πως αλλιώς να είναι δηλαδή; Ο ρόλος της σάτιρας είναι να βρίσκεται απέναντι από την εκάστοτε εξουσία. Μπορείς να το διανθίσεις με διάφορα θέματα, αλλά σκοπός της σάτιρας είναι να βρίσκεται απέναντι από την εξουσία.

Στα όρια της σάτιρας

Υπάρχουν και κωμικοί που λένε ότι το κοινό έρχεται για να ξεσκάσει στις παραστάσεις τους και όχι να προβληματιστεί περαιτέρω με τα προβλήματα της καθημερινότητας.

Τι να πω τώρα… Διαβάστε αυτό το ρητό του Μπρεχτ που κυκλοφορεί παντού. Λέει λοιπόν για τους ηλίθιους που υπερηφανεύονται πως δεν ασχολούνται με την πολιτική και το πόσο ηλίθιοι και υπεύθυνοι είναι για όσα συμβαίνουν γύρω μας, με την ηλίθια στάση τους.  Τι πάει να πει «δεν ανακατεύομαι»; Με το να μην ανακατεύεσαι, παίρνεις θέση. Αυτή είναι η στάση σου.

Συζητούσαμε για την κωμωδία και τα όρια της σάτιρας και έσκασε πάνω στην ώρα της εκπομπής το θέμα των ποινικών διώξεων για το Noor One…

Αυτά είναι τα όρια της σάτιρας. Ένα κομμάτι τσιμέντο στα πόδια και μετά στο νερό. Το έχω δοκιμάσει σε πρόβα, αλλά δεν μπόρεσα να λειτουργήσω και εκεί είπα ότι είναι τα όρια της σάτιρας. Τα όρια της σάτιρας είναι η γραμμή που σου απαγορεύει να μιλήσεις. Έχουν να κάνουν με αυτόν που κάνει σάτιρα και όσους τον παρακολουθούν.  Έχει να κάνει με την προσωπικότητα, την μόρφωση και την άποψη όσων την κάνουν και όσων παρακολουθούν. Μπορεί κάποιος να θεωρήσει πως η σάτιρα δεν έχει κανένα όριο και να λέει ό,τι θέλει και να μην έχει ούτε έναν για κοινό.  Είναι σάτιρα κάτι που δεν απευθύνεται σε κοινό; Μάλλον όχι, αν και δεν μπορώ να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση.

Έχεις δει στο ραδιόφωνο φαινόμενα λογοκρισίας;

Φυσικά και είδα, αν είναι δυνατόν με 13 χρόνια σερί στο ραδιόφωνο να μην είχα δει.  Και εκεί το έχω συναντήσει.

Σου κόβει την όρεξη αυτό; Σε κάνει να πεις «δεν ασχολούμαι πια»;

Εξαρτάται από την ψυχολογία που έχεις εκείνη την περίοδο. Ας πούμε για παράδειγμα,  την τηλεόραση και τα λεφτά που κάποτε έδινε. Για κάποιον σαν και εμένα που οι γονείς μου ήταν εργοστασιακοί εργάτες  και είχα συγκεκριμένο οικονομικό υπόβαθρο, τα λεφτά της τηλεόρασης ήταν σαν να πιάνεις το Τζοκερ. Από την άλλη, όπως φάνηκε δηλαδή, δεν ήταν αρκετό κίνητρο για να κάνω τον μαλάκα.

Υφίσταται σάτιρα από την Δεξιά, όπως για παράδειγμα ο Αρκάς;

Αν νομίζεις ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι η εξουσία, πολύ καλά κάνεις. Τι νομίζω εγώ για αυτόν που το πιστεύει; Είναι ηλίθιος, τι άλλο να πω δηλαδή.  Ακόμα και ο Τσίπρας παραεξουσία είναι.

Δηλαδή;

Γλύφει τον κώλο της εξουσίας, δεν είναι εξουσία ο Τσίπρας. Ποια είναι η διαφορά του με τους προηγούμενους; Με το μνημόνιο ανα χείρας δεν πάει; Το ότι είναι νέος σημαίνει πως είναι διαφορετικός από τους προηγούμενους;

Στην έξοδο από τα μνημόνια

Ναι αλλά η κυβέρνηση λέει πως μας βγάζει από τα μνημόνια. Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που το πιστεύουν αυτό.

Ναι εντάξει, μας βγάζει αλλά εμείς  δεν το βλέπουμε. Ε, τι να πω γι’ αυτό. Δεν υπάρχουν λόγια για κάποιον που δεν βλέπει την πραγματικότητα και θέλει να την φαντάζεται. Τι να πω όταν είναι γνωστά σε όλους τα στοιχεία για τη φτωχοποίηση της χώρας τα τελευταία χρόνια;

Υπάρχει όμως και το αφήγημα των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ: «Θες να έρθει ο Μητσοτάκης που θέλει να εφαρμόσει τα μνημόνια και δεν αναγκάζεται να το κάνει»;

Ο Αλέξης δηλαδή δεν τα θέλει και αναγκάζεται να τα κάνει; «Παπαριές Μαρίτσα μου» λέω εγώ. Δεν καταλαβαίνω αυτή την λογική. Ας δούμε το πραγματικό ποσοστό που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ στο εκλογικό σώμα, ας δούμε και σε πραγματικούς αριθμούς τι ποσοστό παίρνει αυτή κυβέρνηση. Ο Καμίνης είχε βγάλει σε πραγματικούς αριθμούς 12%. Από τη μια δεν φταίει ο Καμίνης που δεν πάει ο κόσμος να ψηφίσει. Από την άλλη, δεν φταίνε πολλοί που λένε «γιατί να πάω να ψηφίσω» και έτσι δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος, που πρέπει να τον σπάσεις.

Πως μπορεί να σπάσει;

Με διάφορους τρόπους. Πως μπορεί να σπάσει ένα ποτήρι; Με πολλούς τρόπους.  Λένε πως ο Τσίπρας κατάφερε να μας κρατήσει στην Ευρώπη. Είχαν πάρει δηλαδή τα πριόνια να μας κόψουν και να μας πετάξουν έξω από την Μεσόγειο;  Τι μαλακίες ακούμε.. Εν τω μεταξύ τα λένε αυτά και περιμένουν να απαντήσουμε σοβαρά.

Πως βλέπεις την καθαρή έξοδο που έρχεται;
 
Ποια; (γελάει) Περιγράφεται στα πρώτα τρία λεπτά στην παράσταση, να μην αφήνω κενά. Είπαμε θα βγούμε Αύγουστο, οπότε περιγράφω πως θα είναι μετά. Όλοι είμαστε αμολημένοι στη Φολέγανδρο, ξυρισμένοι με λάδια, ο ένας κυνηγάει να πηδήξει τον άλλον, αφού πια δεν μας κυνηγάει ο Σόιμπλε. Επίσης δανείζουμε λεφτά ο ένας στον άλλο για να έχουμε να χρωστάμε κάπου, μη μας πέσει βαρύ που δεν χρωστάμε κάπου. Περιγράφουμε επίσης ζωηρά, που λέει και ο Χατζηνικολάου, πως θα ήταν η ζωή μας εάν δεν είχε βουλιάξει το Αγία Ζώνη με το μαζούτ, αλλά το Noor One. Ραντεβού στην παραλία Καλαμάκι, λοιπόν…

Αχ Ευρώπη…

Η ΕΕ ευλόγησε πρόσφατα τον γάμο της Bayern με τη Monsanto, αδιαφορώντας  για τα χημικά που υπάρχουν στα φυτοφάρμακα.

Ναι σε εσάς το διάβασα, δεν ξέρω αν το έγραψαν αλλού.  Δείτε πως βλέπουν την διαφορά με την ΕΕ σε μια χώρα όπως η Σουηδία,  που το κοινωνικό κράτος είναι σε πολύ υψηλότερο επίπεδο. Ήμουν πριν 1 – 1,5 μήνα στη Στοκχόλμη. Άνθρωποι που βρίσκονται εκεί 20 –30 χρόνια μου είπαν πως το κοινωνικό κράτος βρίσκεται στον κατήφορο και πάει να πιάσει το επίπεδο της ΕΕ. Δικά τους λόγια.

Είμαστε δηλαδή αντιπαράδειγμα;

Όλη η ΕΕ είναι αντιπαράδειγμα. Πιστεύετε δηλαδή πως υπάρχουν χώρες στην Ένωση που δεν επιβάλουν μνημόνια και δεν παίρνουν υφεσιακά μέτρα;

Πώς βλέπεις το σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει με το Facebook;

Ήταν αναμενόμενο. Απόν την άλλη σου λέει ο τύπος ότι μόνοι σας μου δίνετε τα προσωπικά σας στοιχεία. Δεν μας απείλησε, δεν έβγαλε το σακάκι.

Ε, γι΄αυτό μπήκε και ο Κουβέλης στο υπουργείο, για να κρατάει το χαλινάρι.

Είναι συγκλονιστικό ότι ο Κουβέλης ζει. Έτσι ξεκίνησα πρόσφατα μια παράσταση. Είπα για τους άθεους και για την Ανάσταση. »Μαλάκες ο Κουβέλης ζει!». Ο Φώτης είναι Θεός και εμάς ως παράσταση μας είχε σημαδέψει επί μια διετία με την λέξη «απαγκίστρωση». Ήταν η χρονιά που η ΑΕΚ πήγε στη Γ’ Εθνική και λέγαμε «απαγκιστρώθηκε» από την Α’ Εθνική. Έμενες άνεργος και απαγκιστρωνόσουν από την σκλαβιά του οκταώρου. Ήταν όλο το κόμμα της ΔΗΜΑΡ φοβερό, είχε πολλά φυντάνια.

Η τεταμένη κατάσταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι απλά ένα σόου του Ερντογάν; Πώς το βλέπεις;

Αρχικά, δεν παίζει κανέναν ρόλο τι λέει η Ελλάδα. Δεν μας δίνει κανείς σημασία. Εμείς λέμε ό,τι μας λέει το ΝΑΤΟ να πούμε, αλλά δεν είμαι σίγουρος πως ο Ερντογάν λέει αυτά που του ζητάει το ΝΑΤΟ. Όπως καταλαβαίνω λέει αυτά που θέλει ο ίδιος να πει. Για να βρεις την άκρη πρέπει να βρεις το χρήμα από πίσω.

Πως είδες τις αντιδράσεις της Ευρώπης;

Δεν είδα τι είπε η Ευρώπη, είδα τι είπε η Τουρκία. Το έστειλε πίσω το ανακοινωθέν ως απαράδεκτο. Δεν είχαμε ανταπάντηση από την Ευρώπη βέβαια.

Τη στάση του ΝΑΤΟ πως την κρίνεις;

Θα σας βγω από δεξιά τώρα. Ποιος το έφερε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, ο Κούλης; Το έφερε ο Καραμανλής ή ο Σαμαράς; Ποιος το έφερε; Εντάξει το έφερε ο Καμμένος, οπότε αθώος ο Αλέξης.

Μήπως όλο αυτό γίνεται για να συγκαλυφθεί το σκάνδαλο Novartis. Τι γνώμη έχεις για το θέμα των σκανδάλων;

Ναι σωστά. Μόνο αυτό δεν έχουμε ακούσει ακόμα. Η υπόθεση με τα Σκόπια υπάρχει για να μην τιμωρηθεί ο ΠΑΟΚ ας πούμε. Στο πλαίσιο του καπιταλισμού, όπου πάνω από όλα είναι το κέρδος, αυτές οι δοσοληψίες δεν θεωρούνται σκάνδαλο. Το αντίστοιχο σκάνδαλο στις ΗΠΑ έληξε με ένα πρόστιμο στη Novartis που αποτελούσε το 10% των παράνομων κερδών της.

Εδώ και χρόνια πάντως λένε για τα σκάνδαλα ότι θα φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και καταλήγουμε απλά στο να μπει ένας Τσοχατζόπουλος φυλακή…

Ακόμα αναρωτιέμαι και γιατί μπήκε αυτός. Κοίτα να δεις πως πάνε τα σκάνδαλα: Τα πρώτα μας δάνεια τα πήραμε τα 3 πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους. Αν για παράδειγμα ρωτήσεις κάποιον από το κοινό της παράστασης με τυχαία νούμερα, θα σου πει ότι μας έδωσαν δάνειο από το εξωτερικό και οι πονηροί οι Έλληνες τα έφαγαν. Δεν είναι έτσι. Τα χρεωθήκαμε αυτά και δεν βγήκαν ποτέ από πουθενά. Όταν άρχισα να διαβάζω με λεπτομέρειες το κατάλαβα. Χρεώνεσαι 1, παίρνεις 45. Από το 45 σου κρατάνε το 25 γιατί προπληρώνεις δύο – τρία χρόνια τόκων προκαταβολικά. Βάλε και 10 – 15 σε έξοδα και τα 180 σου έρχονται, τη στιγμή που χρωστάς 1 συν τόκους. Έτσι ξεκίνησε και ακόμα προσπαθούν κάποιοι να βρουν που τα φάγαμε. Μα είναι δυνατόν; Αυτό που με τρελαίνει είναι πως αυτή η πληροφορία είναι τσάμπα. Δεν σου λέω να μην δεις Survivor, αλλά μέσα στις 24 ώρες δεν μπορείς να αφιερώσεις μισή ή μια ώρα σε αυτά;. Να πεις «Για να δούμε από πού ξεκίνησε αυτή η μαλακία».

Μήπως αυτό αποτυπώνει και το αίσθημα παραίτησης από μεγάλο μέρος της κοινωνίας;

Δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους όλου του κόσμου.  Τουλάχιστον στον στενό μου κύκλο, οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν την πληροφορία. Όταν τους το μεταφέρεις, τους πέφτει το σαγόνι. Είναι προσωπική υπόθεση του καθενός το να αλλάξει τρόπο ζωής. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να παρέμβεις πάνω σε αυτό.

*Η συνέντευξη δόθηκε την Παρασκευή 23 Μαρτίου, στην εκπομπή του ραδιοφώνου του ThePressProject, το ΜηνΌρε του TPP.