Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), σχεδόν μία στις δύο θέσεις εργασίας (48%), έχουν πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν, σε συνάρτηση με το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν ανά άτομο. Η εν λόγω έρευνα εστιάζει τις προβλέψεις τις στα επόμενα 10 έως 20 χρόνια, με εκτιμήσεις για 32 χώρες.
 
Όσον αφορά την Ελλάδα, το ποσοστό πιθανής επικείμενης αυτοματοποίησης (τεχνητή νοημοσύνη, ρομπότ), θεωρείται από τα μεγαλύτερα μεταξύ των άλλως χωρών, καθώς σύμφωνα με τη μελέτη, ο μέσος Έλληνας εργαζόμενος, έχει πιθανότητα 57% να δει τη θέση εργασίας του να αυτοματοποιείται μερικώς ή εξ' ολοκλήρου. 
 
Η μελέτη εκτιμά ότι σε αυτή την ομάδα υψηλού κινδύνου στις χώρες του ΟΟΣΑ ανήκουν το 14% των θέσεων εργασίας, που έχουν πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν σε ποσοστό πάνω από 70% στο μέλλον. Ένα άλλο 32% των θέσεων εργασίας έχει πιθανότητα αυτοματοποίησης σε ποσοστό από 50% έως 70%. Στο αντίθετο άκρο, μία στις τέσσερις θέσεις εργασίας (26%) αντιμετωπίζει μικρό κίνδυνο αυτοματοποίησης, σε ποσοστό κάτω του 30%.

Σύμφωνα με τη μελέτη, στην Ελλάδα σχεδόν το ένα τέταρτο όλων των θέσεων απασχόλησης (23%) ανήκουν στην ομάδα υψηλού κινδύνου, έχοντας πιθανότητα να αυτοματοποιηθούν σε βαθμό άνω του 70%. Αντίθετα, το αντίστοιχο ποσοστό στη Νορβηγία είναι μόνο 6%, στη Φινλανδία 7% και στη Σουηδία 8%. Γενικότερα, οι εργαζόμενοι των πλούσιων χωρών φαίνεται να κινδυνεύουν λιγότερο από την αυτοματοποίηση σε σχέση με τους συναδέλφους τους σε φτωχότερες χώρες.

 
Σύμφωνα με το ΑΠΕ – ΜΠΕ, σε αρκετές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ελλάδα και η Κύπρος, ο κίνδυνος αυτοματοποίησης των θέσεων εργασίας δεν αυξάνει ιδιαίτερα με την ηλικία. Αντίθετα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις φαίνεται να κορυφώνεται μεταξύ των εφήβων και των νεαρών ενηλίκων και μετά μάλλον να σταθεροποιείται. Το γεγονος αυτό, κατά τους ερευνητές, έρχεται σε αντίθεση με την φοβία ότι η αυτοματοποίηση είναι πιθανότερο να πλήξει περισσότερο τους πιο μεγάλης ηλικίας εργαζόμενους, που έχουν μικρότερες τεχνολογικές γνώσεις. 
 
Επιπροσθέτως, ο κίνδυνος αυτοματοποίησης διαφέρει από επάγγελμα σε επάγγελμα. Πιο ευάλωτοι σε μελλοντική αυτοματοποίηση θεωρούνται οι εργαζόμενοι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο στους τομείς της μεταποίησης, της γεωργίας, των κατασκευών και των υπηρεσιών (καθαριότητα, πωλήσεις, οδηγοί), με πιθανότητες άνω του 50%. Αντίθετα, πιο δύσκολο να αυτοματοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, είναι η εργασία επαγγελματιών με υψηλό μορφωτικό επίπεδο και μεγάλη εξειδίκευση, όπως εργαζόμενοι στον τομέα της διοίκησης, της πολιτικής, της υγείας και των επιστημών. Το ποσοστό των συγκεκριμένων θέσεων εργασίας κυμαίνεται από 30% μέχρι 45%. Η έρευνα δεν αφήνει κανένα εργασιακό τομέα αλώβητο στην πιθανότητα αυτοματοποίησης. 
 
Ωστόσο, όπως αναφέρεται στην έρευνα, τα ποσοστά διαφέρουν αρκετά μεταξύ των χωρών, με την Σλοβακία (64%) να παρουσιάζεται διπλάσια ευάλωτη συγκριτικά με τη Νορβηγία που λαμβάνει ποσοστό κάτω από 35% στην πιθανότητα αυτοματοποίησης. Επιπλέον, οι διαφορές κάθε χώρας στην οργανωτική δομή και τη βιομηχανία, παίζουν σημαντικό ρόλο στην έρευνα. Για παράδειγμα, τα είδη εργασίας στην Κορέα, εμφανίζουν μεγαλύτερη δυσκολία στην αυτοματοποίηση τους, καθώς οι περισσότερες εργασίες έχουν ήδη αυτοματοποιηθεί, σύμφωνα με δημοσίευμα του Economist.
 
Το πιθανότερο είναι ότι οι περισσότερες θέσεις εργασίας δεν θα αυτοματοποιηθούν πλήρως, αλλά μερικά από τα έως τώρα καθήκοντα των εργαζομένων θα γίνονται πλέον με αυτοματοποιημένο τρόπο. Συνεπώς, το βασικό «μήνυμα» δεν είναι τόσο ότι θα χαθούν θέσεις εργασίας πολλών ανθρώπων, όσο ότι θα μεταβληθούν δραστικά έως δραματικά.

Διαβάστε ολόκληρη την έκθεση του ΟΟΣΑ: