της Τζένης Τσιροπούλου

Επρόκειτο για μία μαραθώνια λειτουργία, η οποία διήρκησε πάνω από τρεις μήνες και για την οποία πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους πάνω από 1.000 πάστορες και ιερείς από διάφορες χώρες και διαφορετικά δόγματα. Η λειτουργία ξεκίνησε στις 26 Οκτωβρίου 2018 με στόχο να ενεργοποιήσει το εκκλησιαστικό άσυλο, όπως αυτό ισχύει στην Ολλανδία, και να δώσει καταφύγιο στην πενταμελή οικογένεια Ταμραζιάν από την Αρμενία, η οποία κινδύνευε με απέλαση μετά από 9 χρόνια ζωής στη χώρα. Πέρα από την άμεση προστασία της οικογένειας με τα τρία παιδιά, η εκκλησία επεδίωξε να ασκήσει πίεση και στους αρμόδιους πολιτικούς.  

Η ιστορία

Η οικογένεια Ταμραζιάν ζούσε ένα κέντρο για πρόσφυγες, βόρεια της Χάγης, όταν τον περασμένο Σεπτέμβριο ενημερώθηκαν ότι απελαύνονται πίσω στην Αρμενία. Οι γονείς με τα τρία τους παιδιά αναζήτησαν βοήθεια και στήριξη στη μικρή τοπική εκκλησία στην οποία συμμετείχαν τα δύο τελευταία χρόνια.

Βάσει ενός μεσαιωνικού νόμου του γραπτού ολλανδικού Δικαίου, η αστυνομία απαγορεύεται να εισβάλει μέσα σε μια εκκλησία κατά τη διάρκεια της λειτουργίας καθώς ενεργοποιείται το εκκλησιαστικό άσυλο. Συνεπώς, αυτό που χρειαζόταν ήταν μία non-stop θεία λειτουργία. Για την τοπική μικρή εκκλησία αυτό ήταν λογιστικά αδύνατον να επιτευχθεί εξαιτίας των περιορισμένων ανθρώπινων πόρων. Έτσι ζητήθηκε βοήθεια από τη μεγάλη προτεσταντική εκκλησία στη Χάγη, όπου βρίσκεται και η έδρα της κυβέρνησης. Και πράγματι, στη μιάμιση το μεσημέρι, την Παρασκευή 26 Οκτωβρίου 2018, ξεκίνησε μια λειτουργία που διήρκησε 96 μέρες χωρίς παύση.

Η οικογένεια προσφύγων ζούσε μέσα στην εκκλησία όλο αυτό το διάστημα ενώ τα παιδιά τους που σήμερα είναι 21, 19 και 15 χρονών, παρακολουθούσαν κάποια μαθήματα και βοηθούσαν στις καθημερινές ασχολίες. Μέχρι τα μέσα του Δεκέμβρη, 6.500 επισκέπτες είχαν παρακολουθήσει τη λειτουργία.

Η οικογένεια Ταμραζιάν είχε λάβει άδεια παραμονής, αλλά η κυβέρνηση άσκησε δύο φορές έφεση και η άδεια ανακλήθηκε την τελευταία στιγμή. Η διαδικασία αυτή διήρκεσε σχεδόν έξι χρόνια. Η οικογένεια έπειτα υπέβαλε αίτηση με τη διαδικασία παραχώρησης ιθαγένειας σε παιδιά (Children’s Pardon Regulation), έναν νόμο που κανονικά δίνει τη δυνατότητα σε οικογένειες που έχουν αφομοιωθεί ή που βρίσκονται σε διαδικασία διεκδίκησης ασύλου για περισσότερα από πέντε χρόνια, να μείνουν στην Ολλανδία. Και αυτή η αίτηση όμως απορρίφθηκε μετά από δύο χρόνια. Ο παραπάνω νόμος είναι ευεργετικός μεν για την κάθε οικογένεια, αλλά «τα κριτήρια που εφαρμόζονται είναι πολύ αυστηρά με αποτέλεσμα να απορρίπτονται συνεχώς οι αιτήσεις των παιδιών» εξηγεί η εκκλησία.  

«Η τύχη των Ταμραζιάν τραβάει την προσοχή πολλών οργανισμών και πολιτικών οργανώσεων στην Ολλανδία. Πρόσφατα, περισσότεροι από 30 νευρολόγοι και ψυχίατροι παρουσίασαν μια έκθεση για τις εγκεφαλικές βλάβες που προκαλούνται στα προσφυγόπουλα από το μακροχρόνιο στρες. Επίσης, έχουν οργανωθεί δύο ψηφίσματα. Πιστεύουμε ότι με τις παράλληλες προσπάθειες αυτών των οργανισμών και των δράσεων μας, θα επηρεάσουμε την κυβέρνηση» είχε πει η εκκλησία σε συνέντευξη στο ThePressProject τον περασμένο Δεκέμβριο.

Τα καλά και τα κακά νέα

Πράγματι, στις 30 Ιανουαρίου 2019, η προτεσταντική εκκλησία ανακοίνωσε ότι η λειτουργία «τερματίζεται καθώς επετεύχθη πολιτική συμφωνία που εξασφαλίζει ένα ασφαλές μέλλον για την οικογένεια Ταμραζιάν». Χάρη στη συγκεκριμένη πολιτική απόφαση που ελήφθη, όχι μόνο η οικογένεια Ταμραζιάν αλλά «τουλάχιστον ακόμα 630 παιδιά [προσφύγων] που γεννήθηκαν ή διαμένουν εδώ και χρόνια στην Ολλανδία με τους γονείς τους, θα μπορέσουν να ζήσουν εδώ» λέει η εκκλησία.

Πιο συγκεκριμένα, επετεύχθη ένας «μεγάλος συμβιβασμός ανάμεσα στα τέσσερα κόμματα που απαρτίζουν την ολλανδική κυβέρνηση συνασπισμού. Τα κόμματα αποφάσισαν ότι οι φάκελοι των οικογενειών που ήταν προς απέλαση – παρά το ότι πολλές από αυτές ζουν στην Ολλανδία εδώ και μια δεκαετία – θα επανεξεταστούν», όπως γράφουν οι New York Times.

Μία μεγάλη περίοδος αβεβαιότητας προβλέπεται να τελειώσει σύντομα για πολλούς πρόσφυγες και η εκκλησία ελπίζει ότι θα τους δοθεί άσυλο. 

«Είμαστε απίστευτα ευγνώμονες που εκατοντάδες οικογένειες προσφύγων θα έχουν ένα ασφαλές μέλλον στην Ολλανδία. Για μήνες κρατήσαμε την ελπίδα μας ζωντανή και τώρα η ελπίδα μας αυτή παίρνει σχήμα και μορφή. Είμαστε συγκινημένοι που τόσοι πάστορες, εθελοντές και άλλοι άνθρωποι ήρθαν κοντά για να δώσουμε εκκλησιαστικό άσυλο» είναι τα λόγια του επικεφαλής της εκκλησίας, Theo Hettema, ο οποίος δεν έχει καθόλου άδικο να χαίρεται αφού ακόμα και υπουργός της κυβέρνησης επέμενε ότι οι Ταμραζιάν «δεν έχουν καμία ελπίδα».

«Αυτά είναι τα καλά νέα» λέει η εκκλησία σήμερα σε επικοινωνία με το TPP.

«Τα κακά νέα δυστυχώς, είναι ότι αυτός ο νόμος που δίνει την ιθαγένεια σε παιδιά (Children’s Pardon Regulation) που ζουν στη χώρα πέντε ή παραπάνω χρόνια ενώ οι γονείς τους έχουν κάνει αίτηση ασύλου – ο νόμος βάσει του οποίου καταφέραμε να επανεξεταστούν όλοι οι φάκελοι των προς απέλαση οικογενειών – σταματάει από εδώ και πέρα. Άρα υπάρχει ρίσκο στο μέλλον να αντιμετωπίσουμε ξανά το ίδιο πρόβλημα αν δεν επιταχυνθούν οι διαδικασίες ασύλου. Τα άλλα κακά νέα είναι ότι η Ολλανδία θα δίνει άσυλο σε λιγότερους πρόσφυγες πολέμου. Ενώ είχε συμφωνήσει να παίρνει από τα καμπ του UNHCR 750 τον χρόνο, από εδώ και πέρα θα παίρνει μόνο 500.»

 

«Εμείς θα αγωνιζόμαστε πάντα για μια ανθρώπινη υποδοχή των προσφύγων» τονίζει η εκκλησία, ενώ γιόρτασε το θετικό αποτέλεσμα της δράσης της με μια μικρή λειτουργία και ένα πάρτυ για όσους ήταν στο πόδι όλους αυτούς τους μήνες. 

*Οι φωτογραφίες είναι από το site της εκκλησίας και δημοσιεύονται με την άδειά της.