Στην ανακοίνωσή της η παράταξη της «Ανυπότακτης Κρήτης» κατακεραυνώνει την κυβέρνηση και τον αρμόδιο υπουργό για την «βιασύνη» με την οποία προωθούνται οι εξορύξεις, κάνοντας λόγο τόσο για τον ελληνοτουρκικό ανταγωνισμό, όσο και τον σημαντικό κίνδυνο περιβαλλοντικής καταστροφή από τις υποθαλάσσιες εξορύξεις, τον οποίο επιβεβαιώνει και η διεθνής εμπειρία.
Διαβάστε ολόκληρη την ανακοίνωση της Ανυπότακτης Κρήτης:
Πριν από λίγες μέρες, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης, ανακοίνωσε ότι στο επόμενο τετράμηνο θα ολοκληρωθούν οι διαγωνιστικές διαδικασίες για την έναρξη εργασιών εξόρυξης σε δύο μεγάλα «οικόπεδα» δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης. Οι εταιρείες μάλιστα που θα παραχωρηθούν τα οικόπεδα αυτά και ο πλούτος που ενδεχομένως κρύβουν είναι ήδη γνωστές. Πρόκειται για τους ενεργειακούς κολοσσούς του διεθνούς κεφαλαίου: τις Exxon Μobil και Τotal από κοινού με τα ιδιωτικοποιημένα ΕΛΠΕ.
Οι εξελίξεις αυτές βάζουν κι επίσημα την Ελλάδα -και την Κρήτη ιδιαίτερα- στο μάτι του κυκλώνα, αλλά αντί για τις αέριες μάζες, γύρω μας θα στροβιλίζεται η απειλή του πολέμου και της περιβαλλοντικής καταστροφής. Άλλωστε, η δημιουργία του πολεμικού άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ-Αιγύπτου με τις ευλογίες τω ΗΠΑ πριν μερικά χρόνια μόνο τυχαία δεν ήταν. Τη στιγμή που, η καπιταλιστική κρίση δεν αφήνει περιθώρια για «ειρηνική μοιρασιά», οι ίδιοι οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ-ΕΕ δηλώνουν ξεκάθαρα ότι η εξόρυξη και μεταφορά του φυσικού αερίου της Αν. Μεσογείου δεν γίνεται λόγω πραγματικής ενεργειακής ανάγκης, αλλά για την απεξάρτηση της ΕΕ από το φυσικό αέριο της Ρωσίας.
Οι περιπτώσεις χωρών που βρίσκονται σε πόλεμο ή εσωτερική αστάθεια λόγω της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων είναι τόσες πολλές που αποτελούν κανόνα. Η διαλυμένη Συρία με τα 6 εκατομμύρια πρόσφυγες και η Βενεζουέλα όπου βρίσκεται σε εξέλιξη αμερικανοκίνητο πραξικόπημα και εισβολή είναι δύο μονάχα χαρακτηριστικά παραδείγματα. Η νέα «μεγάλη ιδέα» του ελληνικού κεφαλαίου είναι η ένταξη της Ελλάδας στον ενεργειακό χάρτη και, όπως πριν έναν αιώνα, έτσι και τώρα, είναι έτοιμη να φέρει τον πόλεμο στην «αυλή» του λαού. Η όξυνση του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού συνδέεται ακριβώς με αυτό, ενώ υπάρχει ένας ακήρυκτος πόλεμος με αγορές και εκσυγχρονισμό πολεμικού εξοπλισμού και αναβάθμιση – επέκταση των βάσεων.
Ο κ. Σταθάκης βιάστηκε να τάξει στον ελληνικό λαό ότι τα έσοδα από τις εξορύξεις θα πάνε στο ασφαλιστικό, ενώ είναι γνωστό ότι η εξοπλιστική κούρσα για την προστασία των έργων θα χτυπήσει κόκκινο. Η διεθνής πείρα είναι ξεκάθαρη: κανένας λαός δεν πλούτισε από αγωγούς και κοιτάσματα. Κάποιες ελίτ και πολεμικές βιομηχανίες πλούτισαν, λαοί όμως όχι!
Παράλληλα, ο κίνδυνος περιβαλλοντικής καταστροφής είναι τεράστιος. Η διεθνής πείρα σε αντίστοιχες υποθαλάσσιες εξορύξεις (βαθιά σχιστολιθικά εδάφη) είναι μικρή, ενώ οι μέθοδοι που εφαρμόζονται περιλαμβάνουν επικίνδυνα χημικά. Μια ενδεχόμενη διαρροή χημικών μπορεί να είναι καταστροφική για την θάλασσα νότια της Κρήτης. Όλα αυτά φέρνουν προ των πυλών την εφιαλτική προοπτική ενός νέου γύρου αιώνων οικονομίας του πετρελαίου και των ορυκτών καυσίμων, σε μια εποχή που ήδη βιώνονται οι αρνητικές της κλιματικής αλλαγής.