Την Τρίτη 16 Ιουλίου, στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί η κρίσιμη ψηφοφορία για την προεδρία της Κομισιόν. Η Γερμανίδα Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που έχει προταθεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, πρέπει να συγκεντρώσει την απόλυτη πλειοψηφία της ολομέλειας, δηλαδή 374 ψήφους από τα 751 μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, προκειμένου να γίνει η πρώτη γυναίκα που θα αναδειχθεί στην προεδρία της Κομισιόν. Έχει την στήριξη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), που αναδείχτηκε πρώτο κόμμα από τις Ευρωεκλογές του Μαΐου. Μόλις εγκριθεί η προεδρία της Κομισιόν, τότε ξεκινάει η διαδικασία σχηματισμού της νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής και η επιλογή επιτρόπων.

Οι δεσμεύσεις της στις τελευταίες ομιλίες της πριν την ψηφοφορία

Η φον ντερ Λάιεν υποσχέθηκε κατά την διάρκεια της τελευταίας της ομιλίας ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μία «πράσινη συμφωνία» για την ΕΕ κατά τις πρώτες 100 ημέρες της θητείας της, εάν εκλεγεί. «Το πιο πιεστικό μας πρόβλημα είναι να κρατήσουμε τον πλανήτη μας υγιή» δήλωσε ενώπιον των ευρωβουλευτών που θα κληθούν το βράδυ της Τρίτης να ψηφίσουν για την επικύρωση του διορισμού της στην προεδρία της Κομισιόν, υποσχόμενη τη θέσπιση του «πρώτου ευρωπαϊκού νόμου για το Κλίμα» και να κάνει την Ευρώπη «την πρώτη ήπειρο ουδέτερη» ως προς τον άνθρακα στον ορίζοντα του 2050. Υποστήριξε έναν περισσότερο φιλόδοξο στόχο για τον περιορισμό των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 50%, έως και 55%, το 2030.

Δήλωσε επίσης έτοιμη για νέα παράταση της προθεσμίας για την αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ, που  λήγει την 31η Οκτωβρίου. Η δήλωσή της έγινε δεκτή με αποδοκιμασίες από την πτέρυγα των βρετανών ευρωβουλευτών υποστηρικτών του Brexit. Υποσχέθηκε επίσης μία Κομισιόν όπου θα επικρατεί η ισοτιμία των φύλων, αναμόρφωση του ευρωπαϊκού συστήματος ασύλου, αναγνώριση του δικαιώματος πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, σύμβαση για το μέλλον της Ευρώπης, ευρωπαϊκό σύστημα επιδόματος ανεργίας για την υποστήριξη των χωρών σε κρίση.

Η υποψήφια για την προεδρία της Κομισιόν δήλωσε τη Δευτέρα σε επιστολές που απέστειλε σε ευρωβουλευτές εν όψει της ψηφοφορίας της Τρίτης για την επικύρωση ή μη του διορισμού της ότι θα προτείνει εγγυημένο κατώτερο μισθό για όλους τους εργαζόμενους στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ένα ενιαίο σχήμα επιδόματος ανεργίας.

Παράλληλα υποσχέθηκε μεταρρυθμίσεις στον τρόπο με τον οποίο η ΕΕ εποπτεύει την εφαρμογή του κράτους δικαίου στα κράτη μέλη και τάχθηκε υπέρ της αναθεώρησης της εξωτερικής πολιτικής και την αντικατάσταση της αρχής της ομοφωνίας στην λήψη αποφάσεων με την αρχή της πλειοψηφίας. Ως προς την πολιτική του ασύλου, η φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι η Ευρώπη χρειάζεται μία νέα προσέγγιση κατανομής των βαρών.

Υποσχέθηκε να δημιουργήσει έναν συνεκτικό ευρωπαϊκό μηχανισμό υπεράσπισης και εποπτείας του Κράτους δικαίου, που θα περιλαμβάνει την εκπόνηση ετήσιων εκθέσεων, να ενισχύσει την ευρωπαϊκή συνοριοφυλακή και ακτοφυλακή νωρίτερα από το προβλεπόμενο χρονοδιάγραμμα για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος, καθώς και να προωθήσει τη θέσπιση κατώτερου μισθού για τους εργαζομένους στην ΕΕ.

Αναφερόμενη στο Brexit, η υποψήφια διάδοχος του Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ υποστήριξε ότι θα υποστηρίξει την διάθεση περισσότερου χρόνου στο Λονδίνο για να διαπραγματευθεί την αποχώρησή του από την ΕΕ. «Εάν εκλεγώ, είμαι έτοιμη να ανοίξω τον δρόμο για μία φιλόδοξη και στρατηγική σύμπραξη με τη Βρετανία. Εάν χρειαστεί περισσότερος χρόνος και αν οι αιτίες γι αυτό είναι εύλογες, θα υποστηρίξω περαιτέρω παράταση», ανέφερε η φον ντερ Λάιεν στις επιστολές της προς τους σοσιαλιστές και τους φιλελεύθερους.

H φον ντερ Λάιεν έχει εκφράσει την πρόθεσή της να παραιτηθεί την Τετάρτη από το υπουργείο Άμυνας της Γερμανίας, ανεξαρτήτως της έκβασης της ψηφοφορίας για την προεδρία της Κομισιόν.

Ποια είναι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν

Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν γεννήθηκε το 1958 στις Βρυξέλλες, με τον πατέρα της, Ερνστ ‘Αλμπρεχτ, να υπηρετεί ως επικεφαλής του γραφείου του τότε γερμανού Επιτρόπου, φοίτησε στο Ευρωπαϊκό Σχολείο μέχρι τα 13 της χρόνια και μιλάει εξαιρετικά γαλλικά και αγγλικά, ενώ υποστηρίζει την μετεξέλιξη της ΕΕ σε «Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Σπούδασε Οικονομικά στο Γκέτινγκεν και το Μύνστερ και κατόπιν στο London School of Economics, όπου μάλιστα χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Ρόουζ Λάντσον», καθώς θεωρείτο πιθανός στόχος της γερμανικής αριστερής τρομοκρατίας. Λίγο μετά αποφάσισε να σπουδάσει Ιατρική, για να αποφοιτήσει το 1987 από το Πανεπιστήμιο του Ανόβερου. Τα επόμενα χρόνια απέκτησε επτά παιδιά με τον καθηγητή Ιατρικής Χάικο φον ντερ Λάιεν και μάλλον αποτέλεσε ιδανική επιλογή για το υπουργείο Οικογένειας στην πρώτη κυβέρνηση της Άγγελα Μέρκελ, το 2005. Ακολούθησαν το υπουργείο Εργασίας το 2009 και το υπουργείο Άμυνας το 2014 και το 2017, θέση για την οποία φημολογείται ότι «εκβίασε» την Καγκελάριο, απειλώντας ακόμη και με αποχώρηση από την πολιτική.

Ως υπουργός Οικογένειας διέθεσε ένα σημαντικό ποσό για την δημιουργία παιδικών σταθμών, προκαλώντας την αντίδραση του κόμματός της, ενώ θεσμοθέτησε και την δίμηνη άδεια πατρότητας, την οποία οι Βαυαροί εταίροι της του CSU περιέγραψαν ως «πρακτική στην αλλαγή πάνας». Ως υπουργός Εργασίας καλλιέργησε το προφίλ της «κοινωνικής συνείδησης» του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU), τασσόμενη υπέρ της χαλάρωσης των όρων μετανάστευσης εργατικού δυναμικού στην Γερμανία, υπέρ της εισαγωγής του κατώτατου μισθού, υπέρ του γάμου μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου και υπέρ της ποσόστωσης στην συμμετοχή γυναικών στα Διοικητικά Συμβούλια επιχειρήσεων. Εκείνη την περίοδο το όνομά της ακούστηκε ακόμη και για το ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας, την θέση του Ομοσπονδιακού Προέδρου, αλλά οι εσωκομματικές ισορροπίες τελικά άλλαξαν τα σχέδια της Α. Μέρκελ.

Απέναντι στην Ελλάδα, η φον ντερ Λάιεν υπήρξε πάντα αυστηρή. Ήδη το 2011 ζητούσε να δοθούν από την Αθήνα εγγυήσεις για την οικονομική βοήθεια των εταίρων π.χ. με τα αποθέματα χρυσού και συμμετοχή σε δημόσιες επιχειρήσεις. Η πρότασή της απορρίφθηκε εμφατικά από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και αρκετά πιο ευγενικά από την Α. Μέρκελ. Σε όλη την διάρκεια των ελληνικών προγραμμάτων υποστήριζε πάντως σθεναρά την πολιτική των μνημονίων, ενώ είχε ασκήσει κριτική και για την πολιτική προσέγγισης προς την Μόσχα.