Έτσι, στην ερώτηση τι εννοούσε μιλώντας για υπανθρώπους απάντησε πρώτα όλο αυτό το κατεβατό με τις τέσερις διαφορετικές δικαιολογίες που είναι όλες εντελώς παράλογες, διότι όσο τρακ κι αν έχει κανείς, μπορεί να κάνει σαρδάμ, να τρέμει η φωνή του ή να μιλάει χαμηλόφωνα, αλλά όχι να προσθέσει φράσεις που δεν πιστεύει.

Αυτό φάνηκε όταν στη συνέχεια εξήγησε αρχικά πως υπάνθρωπο θα έλεγε κάποιον ανεξαρτήτως εθνικότητας, αν ήταν Γερμανός, Άγγλος ή Πορτογάλος, γιατί έχει κάνει κάποιο έγκλημα. Στην απορία τι έγκλημα έχουν διαπράξει συλλογικά οι μετανάστες η απάντησή της είναι ότι οι φυλακές είναι γεμάτες αλλοδαπούς, έχει διαβάσει μάλιστα ότι αυτό συμβαίνει πολύ περισσότερο στην Ελλάδα από ό,τι σε άλλες χώρες.

Το έχω διαβάσει κι εγώ ότι οι φυλακές μας είναι γεμάτες αλλοδαπούς, και μάλιστα είχαμε κάνει ένα εκτενές αφιέρωμα στο TPP με θέμα την εγκληματικότητα των μεταναστών, στο οποίο μπορεί κανείς να διαβάσει με εκτενή εγκληματολογική τεκμηρίωση ότι η εγκληματικότητα δεν έχει αυξητική τάση, αντίθετα με την πεποίθηση των καναλιών για το θέμα, και ότι η εικόνα αυτή που δίνουν οι στατιστικές της αστυνομίας οφείλεται στο ότι η αστυνομία κυνηγάει περισσότερο τους μετανάστες, όχι στο ότι εγκληματούν περισσότερο. Αυτό επιβεβαιώνεται από διεθνή στοιχεία και από τις ίδιες τις στατιστικές που δείχνουν ότι αλλοδαποί ήταν το 70% των ελεγχθέντων. Επίσης, τα δικαστήρια απλώς επιβάλλουν αυστηρότερες πηγές στους αλλοδαπούς.

Αναφέρθηκε στις αρρώστιες επίσης, λέγοντας πως «ήρθαν αρρώστιες που είχαν εξαλειφθεί», επαναφέροντας μια από τις αγαπημένες φαντασιώσεις της ξενοφοβικής ρητορείας, σε πείσμα των διαβεβαιώσεων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σύμφωνα με τον οποίο οι ίδιοι οι πρόσφυγες είναι εκτεθειμένοι στον κίνδυνο να προσβληθούν από μολυσματικές ασθένειες, διότι ζουν σε συνθήκες πολύ δύσκολες από άποψη υγιεινής. Η ειρωνεία είναι πως η ίδια ανακοίνωση προσθέτει ότι τα αεροδρόμια είναι πιο επικίνδυνα, διότι οι ασθένειες τύπου Έμπολα μεταφέρονται περισσότερο με τα ταξίδια μας παρά με τη μετανάστευση.

Η Ζαρούλια απαντά στην ερώτηση από πότε είναι μέλος του κόμματος, ότι ο Νίκος Μιχαλολιάκος είναι η οικογένειά της και τον στηρίζει, αναφέρει ότι έχει μιλήσει ελάχιστες φορές και δεν θυμάται τι έχει πει, και μάλιστα ότι (πάλι, το πιο προκλητικό) πληροφορήθηκε τη δολοφονία του Φύσσα την επόμενη μέρα το μεσημέρι! 11, 12 η ώρα, κάπου εκεί θα ήταν η ώρα που έμαθε ότι μέλος του κόμματος μαζί με τάγμα εφόδου της Νίκαιας μαχαίρωσε αντιφασίστα, με λίγα λόγια περισσότερα ξέραμε εμείς παρά εκείνη. Δεν είναι μόνο ενάντια σε κάθε λογική αυτός ο ισχυρισμός, αντικρούεται από τα αναγνωστέα της δίκης, από τα οποία προκύπτει ότι στις 12.38 ο Μιχαλολιάκος είχε ενημερωθεί από τον Λαγό και από όσα έχει καταθέσει ο Άρης Σπίνος, μάρτυρας που είχε προταθεί από τον Μιχαλολιάκο και έχει ήδη καταθέσει ότι ο Μιχαλολιάκος ξενύχτησε στα τηλέφωνα προσπαθώντας να μάθει τι είχε συμβεί.

Μπορεί να αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχει πια να αποδομούνται τα ρατσιστικά επιχειρήματα της Ζαρούλια, όταν βρίσκεται απολογούμενη στο δικαστήριο το 2019. Αυτή η συγκέντρωση υλικού για την εγκληματικότητα των μεταναστών είχε γίνει στο TPP το 2012, όταν αυτά τα επιχειρήματα διαχέονταν σαν δηλητήριο στην κοινωνία, σε μια φάση ανατριχιαστικής εξάπλωσης του ρατσισμού. Σήμερα τα επαναλαμβάνουμε στη φάση της αναδίπλωσης της Χρυσής Αυγής, όπου τις κορώνες έχει διαδεχθεί η ψεύτικη συστολή και υποκρισία.

Αξίζει να τα σκεφτόμαστε και να τα αποδομούμε, νομίζω, διότι αυτή τη στιγμή, την ώρα που οι χρυσαυγίτες βρίσκονται στριμωγμένοι, που αναγκάζονται να διακινούν τις απόψεις τους από το εδώλιο του κατηγορούμενου και όχι από το βήμα της βουλής, διεκδικούν κι εκείνοι την κανονικοποίησή τους.

Όταν την ρωτούν τι πιστεύει για τους μετανάστες απαντά όπως απαντούν σταθερά οι χρυσαυγίτες στη δίκη, ότι θέλει απλώς να εφαρμόζεται ο νόμος, ότι αν κάποιος είναι παράνομος θα πρέπει να απελαθεί. Και με ένα κλείσιμο του ματιού ρωτά με ειρωνεία αν έχει καταργηθεί αυτός ο νόμος, όπως το ίδιο κάνει όταν αναφέρει ότι κρίνει ασχέτως εθνικότητας, με βάση τις πράξεις, όπως π.χ. αν κανείς σκοτώνει για μια βιντεοκάμερα. Το παράδειγμα είναι βεβαίως φορτισμένο και καταλαβαίνουμε όλοι πού παραπέμπει.

Η ακροδεξιά έχεις τις ιδέες της, που τις βρίσκουμε παντού μπροστά μας, και τα τάγματα εφόδου της, που δικάζονται αυτές τις μέρες και για λίγο καιρό ακόμα στο Εφετείο και στον Κορυδαλλό. Είμαι της άποψης ότι θα πρέπει πολύ συστηματικά να εξακολουθήσουμε να δίνουμε και τους δύο αυτούς αγώνες, μέχρι που να μη χρειάζεται να περνάμε το πρωινό μας ακούγοντας αυτές τις φρικαλεότητες.