Η δίκη της χρυσής αυγής – και ανεξάρτητα από την τελική κατάληξή της – έχει προσφέρει πλήθος αποδείξεων για την αξιοποίηση του ναζισμού από το μεγάλο κεφάλαιο, για την χρησιμοποίηση του ναζισμού ως εργαλείο προώθησης και τραμπούκικης επιβολής των επιδιώξεων και των συμφερόντων της ολιγαρχίας.
του Νίκου Μπογιόπουλου
(αναδημοσίευση από τον Ημεροδρόμο με την άδεια του συγγραφέα)
Η πρόταση, επομένως, της εισαγγελέως στη δίκη της Χρυσής Αυγής (εδώ κι εδώ) δεν είναι προϊόν εισαγγελικής «πλάνης».
- Είναι μια ακόμα απόδειξη της διαρκούς επιχείρησης ξεπλύματος, από το αστικό κράτος και από τους «ανεξάρτητους» θύλακές του, της εγκληματικής φύσης και δράσης του ναζισμού.
- Είναι μια ακόμα έκφραση της ασυλίας, της ατιμωρησίας και της προστασίας που παρέχει το καπιταλιστικό σύστημα στον φασισμό, ως σάρκα από τη σάρκα του.
- Είναι μια ακόμα εκδήλωση της περίφημης συνέχειας ενός κράτους που η μεταπολεμική συγκρότησή του και η ηγέτιδα εκμεταλλευτική τάξη του έλκουν την καταγωγή τους από τον δωσιλογισμό, την ταγματαλητεία, τον μαυραγοριτισμό και τα “πάρε – δώσε” μαζί τους.
Όμως ο λαός μας ξέρει: Ο ναζισμός είναι έγκλημα. Και η χρυσή αυγή είναι μια εγκληματική συμμορία πρώτα και κύρια γι’ αυτό: επειδή είναι μια ναζιστική συμμορία.
Ιδού, λοιπόν, τι σημαίνει ναζιστική συμμορία. Ιδού μερικά μόνο στοιχεία στοιχεία για τον ναζιστικό της χαρακτήρα. Που η κυρία εισαγγελέας… «δεν είδε»: