Όπως είπε η Parwana, γυναίκα πρόσφυγας από το Αφγανιστάν, στη δομή της Ριτσώνας διαβιούν πάνω από 3.000 άνθρωποι. Από αυτούς οι 2.452 είναι νέοι κάτοικοι, και μεταξύ αυτών 122 είναι άνω των 60 ετών. Επίσης ένα ποσοστό 25% των νέων κατοίκων δε διαθέτει Αριθμό Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ).
Συνθήκες στέγασης
Οι παλιοί κάτοικοι της δομής που ανέρχονται σε 900, διαβιούν μέσα σε κοντέινερ, ενώ στους νέους οι οποίοι είναι περίπου στις 3.000, παρέχεται στέγαση σε κτιριακές εγκαταστάσεις.
Όπως σημείωσε η Parwana μιλώντας στη καμπάνια, το μεγαλύτερο ζήτημα των κατοίκων της δομής είναι η πρόσβαση στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, καθώς όπως υποστηρίζει τις περισσότερες φορές δεν έχουν. Σε άλλες περιπτώσεις όσοι κατορθώνουν να εξασφαλίσουν ραντεβού με γιατρό θα πρέπει να μεταβούν στη Χαλκίδα για να εξεταστούν. Επιπλέον υπογραμμίζει ότι ο Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης ενημέρωσε τους κατοίκους της δομής σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού στις 9 Μαρτίου, μετά από αυτό ανέστειλε τη λειτουργία του με κυβερνητική εντολή.
Όπως αναφέρει η ίδια, μετά το πρώτο κρούσμα αν και οι πρόσφυγες και μετανάστες της δομής ενημερώθηκαν να μένουν εντός των σπιτιών τους, αυτό δεν κατέστη δυνατό, καθώς έβγαιναν αναγκαστικά έξω για τις απαραίτητες ανάγκες τους. Επίσης όπως σημειώνει, δεν χορηγήθηκαν στους κατοίκους της δομής μέσα προστασίας όπως μάσκες και αντισηπτικά, καθώς οι εργαζόμενοι της δομής τους ενημέρωσαν ότι δεν έχουν ούτε οι ίδιοι άρα θα ήταν πολύ δύσκολο να δώσουν και σε αυτούς.
«Τη πρώτη ημέρα ημέρα υπήρξε μεγάλος πανικός», λέει η Parwana σχετικά με την εμφάνιση κρούσματος στη Ριτσώνα. «Οι περισσότεροι κάτοικοι πιστεύουν ότι τις πρώτες μέρες θέλησαν να αποκρύψουν αυτή την πληροφορία από τους κατοίκους. Ίσως δεν ήθελαν να δημιουργήσουν πανικό στον κόσμο ή ίσως ήθελαν πρώτα να σχεδιάσουν την κατάσταση και έπειτα να δώσουν την πληροφορία», αναφέρει.
Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν είναι επαρκής
Η Parwana εξηγεί ότι μέσα στο καμπ, υπάρχει μόνο ένας οργανισμός που παρέχει ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και αυτός είναι ο ΔΟΜ. Επιπλέον όπως εξηγεί κάποιοι κάτοικοι της δομής ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες, οπότε χρειάζονται και επιπρόσθετα φάρμακα από αυτά που τους χορηγούνται. Σε αυτά όπως σημειώνει δεν υπάρχει πρόσβαση και για αυτό το λόγο, καλούνται να τα πληρώσουν οι ίδιοι.
«Στα νοσοκομεία αντιμετωπίζουμε κάποιες φορές ρατσιστικές ιδέες»
Σε σχέση με τα όσα λέγονται για τους πρόσφυγες πιου μεταξύ των άλλων χαρακτηρισμών κάποιοι τους προσθέτουν και αυτόν της υγειονομικης βόμβας, η Parwana, εξηγεί ότι «Όπως ξέρετε, το νοσοκομείο επιβεβαίωσε ότι ο ιός μεταδόθηκε σε μια κάτοικο του camp από το νοσοκομείο. Αυτό σημαίνει ότι αυτοί είναι επικίνδυνοι για μας, και όχι το αντίθετο. Δεν μεταδόσαμε εμείς τον ιό στον τοπικό πληθυσμό, αλλά μεταδόθηκε από το νοσοκομείο σε εμάς, τώρα εξαπλώθηκε μέσα στο καμπ». Όπως υπογραμμίζει, «Είναι σαφές όμως ότι μπορούμε να βρούμε λόγους που στα νοσοκομεία εντοπίζουμε μερικές φορές ρατσιστικές ιδέες που έχουν κάποιοι στο μυαλό τους. Και είναι πολύ άσχημο να έρχεσαι αντιμέτωπος με αυτό».