Ο Τζο Μπάιντεν, πάντως, ο ανθυποψήφιός του, που αναμένεται πλέον να λάβει χωρίς αντίπαλο το χρίσμα των Δημοκρατικών είχε μία εγκάρδια συνεννόηση με τον Ρεπουμπλικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ για τις πολιτικές που πρέπει να ακολουθηθούν έναντι της εξάπλωσης του κορονοϊού, πολιτικές ακριβώς στους αντίποδες του προτάγματος «Υγεία για Όλους» του Σάντερς. Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικάνοι, λοιπόν, αναμένεται να ακολουθήσουν την κοινοτοπία της ανορθολογικής υπακοής στα κελεύσματα του ίδιου νεοφιλελεύθερου μοντέλου υγείας που διαλύει την ενότητα των κοινωνιών. Και ενώ μπορεί κανείς να εκτιμήσει εν μέρει θετικά την απόφαση του Ντόναλντ Τραμπ να λάβει εμπροσθοβαρή οικονομικά μέτρα για να προκαλέσει ένα δημοσιονομικό σοκ που θα στηρίξει την οικονομία, ακριβώς αυτό δηλαδή που δεν κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως στον τομέα της υγείας ακολουθεί την εγκληματική πολιτική του δαρβινισμού, που είναι η κοινωνική προέκταση της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας στον χώρο της υγείας. Στα διαγγέλματά του ο Τραμπ αναγγέλλει «πολλούς θανάτους», χωρίς να δείχνει αποφασισμένος να τους αποτρέψει, αν αυτό απαιτεί αλλαγή τρόπου σκέψης.
Το ερώτημα «γιατί αποσύρθηκε» ο Μπέρνι Σάντερς θα μας απασχολήσει φυσικά όχι μόνο από εύλογο ενδιαφέρον για το μέλλον της υπερατλαντικής υπερδύναμης που επηρεάζει όλον τον πλανήτη, αλλά και για το μέλλον της Αριστεράς εν γένει. Είναι αλήθεια ότι ο Σάντερς αντιμετώπισε έναν λυσσαλέο πόλεμο από τις συστημικές δυνάμεις. Οι συνυποψήφιοι Πιτ Μπούτιτζιτζ και Ελίζαμπεθ Γουώρεν αποσύρθηκαν προκειμένου να υπερισχύσει ο απόλυτος αγαπημένος του συστήματος Τζο Μπάιντεν, που έχει ήδη διατελέσει Αντιπρόεδρος των Η.Π.Α., ενώ και στον ίδιο τον Σάντερς ασκήθηκαν ασφυκτικές πιέσεις να εγκαταλείψει. Ταυτοχρόνως, αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με την ανάλυση των ψήφων, ο Σάντερς είχε σημαντική επιτυχία στη νεολαία, αλλά ο Μπάιντεν είχε επίσης επιτυχία σε ορισμένες μη προνομιούχες ομάδες, όπως οι Αφροαμερικανοί. Η επιτυχία του Σάντερς στους νέους οφείλεται μεταξύ άλλων στο ότι υποφέρουν από το σύστημα των δανείων για τις πανάκριβες σπουδές, καθώς και από την πτώση του βιοτικού επιπέδου σε σχέση με τη γενεά των γονιών τους. Η ως τώρα επιτυχία του Σάντερς φαίνεται να βασίστηκε αφενός στη νέα γενιά και αφετέρου σε μία ταξική συσπείρωση εργατικών δυνάμεων. Δεν κατόρθωσε, όμως, με εξίσου μεγάλη επιτυχία να λάβει ψήφους από ταυτοτικές κοινωνικές ομάδες και μειονότητες, ένα μέρος των οποίων στράφηκε προς τον Τζο Μπάιντεν. Ο τελευταίος, βέβαια, κατάφερε να υπερισχύσει και γιατί πέτυχε τη συσπείρωση όλων των συστημικών δυνάμεων των Δημοκρατικών με τα οικονομικά και άλλα μέσα που αυτό συνεπάγεται συν των παραδοσιακών Δημοκρατικών ψηφοφόρων. Το αποτέλεσμα είναι ότι η ηγέτιδα του Δυτικού κόσμου Αμερική συνεχίζει να είναι παγιδευμένη μεταξύ δυο εκδοχών του νεοφιλευθερισμού χωρίς διέξοδο. Τα αποτελέσματα ειδικά για τον τομέα της υγείας αναμένονται καταστροφικά.
Πρόκειται για μια ήττα της Αριστεράς που έρχεται να προστεθεί σε αυτήν του Τζέρεμι Κόρμπιν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ένα συμπέρασμα που θα μπορούσαμε να βγάλουμε από το αποτέλεσμα στις Η.Π.Α. είναι ότι η Αριστερά χρειάζεται μια μεγάλη σύνθεση: Οι ταξικές πολιτικές που προτείνονται βασιζόμενες στη σοσιαλιστική και μαρξιστική παράδοση χρειάζονται να συντίθενται στον λόγο μας με μια απεύθυνση σε ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και μειονότητες, με πρόταγμα τον φεμινισμό και την οικολογία. Κατά τρόπο που ταξικός σοσιαλισμός και δικαιωματισμός να ενώνονται ως δύο εξίσου αναπόσπαστες πλευρές του ίδιου προγράμματος. Μόνο μια παρόμοια σύνθεση μπορεί να αντισταθμίσει τη λυσσαλέα μάχη που δίνουν οι συστημικές δυνάμεις ενάντια σε υποψηφιότητες που ταράζουν τα νερά, όπως ήταν αυτές του Κόρμπιν και του Σάντερς.