Όπως αναφέρει το ψήφισμα (που μπορεί να βρεθεί εδώ)

Η διοίκηση της Α’ ΥΠΕ, δηλαδή η κυβέρνηση, προχωράει σε εκδικητική μετακίνηση του ακτινολόγου Κώστα Καταραχιά,που είναι πρόεδρος του συλλόγου εργαζόμενων του νοσοκομείου Άγιος Σάββας, στη ΜΕΘ  για τον κορονοιό του νοσοκομείου Σωτηρία.

Αυτή η μετάθεση είναι εκδικητική γιατί ο συνάδελφος μαζί με το σωματείο πρωτοστάτησαν στις κινητοποιήσεις του συλλόγου όλες τις προηγούμενες ημέρες για τις ΕΔΕ που είχε διατάξει η διοίκηση του νοσοκομείου σε βάρος γιατρών και νοσηλευτών, με την κατηγορία ότι «αρρώστησαν από κορονοϊό»,πρωτοστάτησαν για να παρθούν έγκαιρα μέτρα ασφαλείας και μαζικά τεστ για να μην κλείσει το νοσοκομείο τους.

Αυτές οι διώξεις κάτω από τη μαζική κατακραυγή, σταμάτησαν αλλά η διοίκηση του Νοσοκομείου και η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας συνεχίζουν την εγκληματική τους πολιτική.

Πρόκειται για δολοφονική πολιτική από τη μεριά της κυβέρνησης. Δολοφονική όχι μονάχα σε βάρος του συνδικαλισμού αλλά και σε βάρος των καρκινοπαθών του νοσοκομείου από τους οποίους στερεί έναν συνάδελφο από το ακτινολογικό και τον υπέρηχο που τόσο έχουν ανάγκη αυτές τις δύσκολες στιγμές. Απαιτούμε να σταματήσει η νέα συνδικαλιστική δίωξη σε βάρος του προέδρου του συλλόγου Κώστα Καταραχιά.

Να σταματήσουν όλες οι διώξεις συναδέλφων, που ενώ δίνουν άνιση μάχη με την πανδημία τους καλούν να απολογηθούν γιατί αρρώστησαν από τον κορονοιό.

Απαιτούμε μαζικές προσλήψεις στα νοσοκομεία για να καλυφτούν οι ανάγκες των ασθενών

«Είμαστε οργισμένοι γιατί αυτή τη μάχη τη δίνουμε χωρίς υποστήριξη, για το ότι μένουν πίσω οι θεραπείες και τα χειρουργεία των καρκινοπαθών ασθενών μας»

Παράλληλα, «με σκανδαλώδη νούμερα συνεχίζουμε να λέμε πως ‘’δουλεύει’’ ο Άγιος Σάββας» υποστηρίζει σε εκτενή του ανακοίνωση ο Σύλλογος Εργαζομένων του μεγαλύτερου ογκολογικού νοσοκομείου της χώρας, εκθέτοντας αναλυτικά τα προβλήματα που έχουν κάνει το νοσοκομείο να υπολειτουργεί. Όπως προσθετουν οι εργαζόμενοι, τα κρούσματα στο νοσοκομείο είναι δεκάδες, τα υγειονομικά πρωτόκολλα δεν τηρούνται, ολόκληρες πτέρυγες είναι κλειστές και «η οργή ξεχειλίζει. Είμαστε οργισμένοι γιατί αυτή τη μάχη τη δίνουμε χωρίς υποστήριξη (ενδεικτικός ο πετσοκομμένος προϋπολογισμός για την υγεία), οργή για τ’ ότι μένουν πίσω οι θεραπείες και τα χειρουργεία των καρκινοπαθών ασθενών μας, οργή για τ’ ότι αποδίδονται ευθύνες σε όλους εμάς κι όχι στους πραγματικούς υπαίτιους της κατάστασης- τη Διοίκηση και το Υπουργείο, οργή γιατί ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική μας δράση στο πρόσωπο του προέδρου του σωματείου μας».