Την Τρίτη, ο Αλέξης Τσίπρας προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά των δύο δημοσιογράφων και υψηλόβαθμων στελεχών των εφημερίδων τους, καταθέτοντας αίτημα ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ευρώ, για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης από την παράνομη προσβολή της προσωπικότητας, της τιμής και της υπόληψης του. Η υπόθεση αφορά δημοσιεύματα του Γιάννη Κουρτάκη στα Παραπολιτικά και του Γιώργου Παπαχρήστου στα Νέα, που ήθελαν τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ να μετακομίζει από την πολυκατοικία στην Κυψέλη σε βίλα στα Λεγραινά, η οποία κατά τα δημοσιεύματα, ανακαινήστηκε έναντι υπέρογκου ποσού που έδωσε επιχειρηματίας.

Έπειτα από τις πρώτες αντιδράσεις από τον ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε λόγο για «δημοσιεύματα που έβγαλαν από την κοιλιά τους» ώστε να καλύψουν τις αντιδράσεις που προκάλεσε τότε το «μοτοκρός στην Πάρνηθα» από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, στη συνέχεια πήρε θέση ο ίδιος Α. Τσίπρας, που με εξώδικα στους δημοσιογράφους, ενημέρωσε για τα πραγματικά περιστατικά. Συγκεκριμένα, με σειρά εγγράφων ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε στα δημοσιεύματα και τον θόρυβο που προκάλεσε έπειτα από αυτά η Νέα Δημοκρατία σχετικά με τη «βίλα στο Σούνιο», που εν μέσω πανδημίας, 100 νεκρών, του σκοτεινού συστήματος καταγραφής κρουσμάτων στον ΕΟΔΥ και τραγικής κατάστασης στο ΕΣΥ έχει χρησιμοποιηθεί από το κυβερνών κόμμα ως απόπειρα αποπροσανατολισμού της δημόσιας συζήτησης.

Εξώδικο Τσίπρα σε Κουρτάκη – Παπαχρήστο για τη «βίλα», έπειτα από τις δημόσιες εξηγήσεις

«Για τα όσα λοιπόν είπαν και έγραψαν αυτές τις μέρες, περί σχέσης μου με τη διαπλοκή, περί αγοράς βίλας εκατομμυρίων και περί δήθεν ανακατασκευής της εξοχικής μου κατοικίας από εισηγμένη στο χρηματιστήριο κατασκευαστική εταιρία έναντι ενός εκατομμυρίου για λογαριασμό μου, θα κληθούν σύμφωνα με το νόμο να ανασκευάσουν και να αποκαταστήσουν την αλήθεια όσοι την κακοποίησαν. Αν δεν το πράξουν ως οφείλουν, θα ασκήσω τα δικαιώματα που ο νόμος ορίζει. Και θα διεκδικήσω το ποσό που δήθεν κόστισε η ανακατασκευή για να το διαθέσω στον ΕΔΟΕΑΠ, τον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων στο χώρο της ενημέρωσης που αυτές τις μέρες δίνουν έναν δίκαιο αγώνα ενάντια στις απολύσεις που θα φέρει ο νόμος του κου Πέτσα» ανέφερε τότε ο Α. Τσίπρας, χωρίς στη συνέχεια κανένας εκ των δύο να ανασκευάσει.

Τελικά, ενάμιση μήνα μετά τα εξώδικα, ο Α. Τσίπρας αποφάσισε να προσφύγει στη Δικαιοσύνη, καταθέτοντας αγωγή με την οποία ζητεί ένα εκατομμύριο ευρώ από τους δύο δημοσιογράφους και την εταιρεία «ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ» για «τις συκοφαντίες για αγορά βίλας ενός εκατομμυρίου ευρώ» στο Σούνιο. Δικηγόροι του Αλέξη Τσίπρα ανέλαβαν ο Γιάννης Μαντζουράνης και ο Θανάσης Καμπαγιάννης. Μάλιστα, εκτενείς πληροφορίες για την υπόθεση έδωσε με άρθρο του ο δεύτερος, ενώ θέση πήρε και ο πρώτος. Διαβάστε το άρθρο του Θ. Καμπαγιάννη:

Μια δίκαιη υπόθεση

Το πρωί της Τετάρτης, θέση στην υπόθεση αποφάσισε να πάρει με άρθρο του ο Βαγγέλης Βενιζέλος, χωρίς από τα δημοσιεύματα να προκύπτει οιαδήποτε ανάμειξή του με την υπόθεση. Ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και συγκυβερνήτης του Αντώνη Σαμαρά, χαρακτηρίζει «μεγάλο πολιτικό λάθος» την προσφυγή του Α. Τσίπρα στη Δικαιοσύνη, επικαλούμενος γι’ αυτό ακόμα και το γεγονός -κατά τον ίδιο- πως ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι «φορέας θεσμικού αξιώματος που έχει πολλές φορές τροφοδοτήσει με δημόσιες τοποθετήσεις του, απροκάλυπτα ψευδείς και ανεύθυνες, τη βαριά προσβολή της προσωπικότητας πολιτικών του αντιπάλων ή άλλων προσώπων που η συγκυρία τα έφερε απέναντί του».

«Οργανώθηκαν με τον τρόπο αυτό δολοφονίες χαρακτήρων με συστηματικό και επίμονο τρόπο, δηλαδή με βαρύ δόλο, βασισμένες στα λόγια του» αναφέρει ακόμα ο Β. Βενιζέλος για τον Α. Τσίπρα, έχοντας προφανώς στο μυαλό του υποθέσεις που δεν έχουν καμία σχέση με την υπόθεση των συκοφαντικών δημοσιευμάτων σε βάρος του δεύτερου.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Β. Βενιζέλου στα Νέα:

Ένα μεγάλο πολιτικό λάθος

Τα δημόσια πρόσωπα κατά τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου οφείλουν να αποδέχονται πολύ πιο σκληρή, επιθετική ακόμη και απαξιωτική κριτική σε σχέση με τα πρόσωπα που δεν είναι δημόσια και κινούνται μόνο στην ιδιωτική τους σφαίρα. Υπάρχει βεβαίως και για τα δημόσια πρόσωπα όριο στο περιεχόμενο και το ύφος της κριτικής. Δημοσιογραφικές όμως έρευνες ή ερωτήσεις για το πραγματικό κόστος της ανακαίνισης και το συνηθισμένο για τα δεδομένα της αγοράς ύψος του μισθώματος μιας κατοικίας, δεν είναι θέματα που υπερβαίνουν το όριο του εύλογου δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος. Αφορούν τα αντικειμενικά στοιχεία μιας μισθωτικής σύμβασης, όχι τον ηθικό πυρήνα της προσωπικότητας ενός δημοσίου προσώπου.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και πρώην πρωθυπουργός δεν είναι μάλιστα απλό δημόσιο πρόσωπο, είναι θεσμικός παράγοντας της λειτουργίας του πολιτεύματος. Φορέας θεσμικού αξιώματος που έχει πολλές φορές τροφοδοτήσει με δημόσιες τοποθετήσεις του, απροκάλυπτα ψευδείς και ανεύθυνες, τη βαριά προσβολή της προσωπικότητας πολιτικών του αντιπάλων ή άλλων προσώπων που η συγκυρία τα έφερε απέναντί του. Οργανώθηκαν με τον τρόπο αυτό δολοφονίες χαρακτήρων με συστηματικό και επίμονο τρόπο, δηλαδή με βαρύ δόλο, βασισμένες στα λόγια του.

Αναρωτιέμαι λοιπόν πώς ο κ. Τσίπρας έκανε ένα τόσο μεγάλο πολιτικό λάθος. Κατέστησε με δική του πρωτοβουλία τη μίσθωση της θερινής παραθαλάσσιας κατοικίας του αντικείμενο δικαστικής διερεύνησης. Αν είχε γνήσια και όχι υποκριτική ευαισθησία για την ελευθερία του Τύπου και της πληροφόρησης, καθώς και για τη διαφάνεια, θα έπρεπε να έχει ενημερώσει εγκαίρως και με δική του πρωτοβουλία την κοινή γνώμη για τις συνθήκες της δεύτερης κατοικίας του. Γνώριζε ότι θα υπάρξει εύλογο ενδιαφέρον για την αλλαγή των ειδικότερων συνθηκών της στην περιοχή της Λαυρεωτικής καθώς το ενδιαφέρον αυτό είχε εκδηλωθεί και είχε προκαλέσει δημόσια συζήτηση με τη συμμετοχή του εκμισθωτή και του υπεκμισθωτή της προηγούμενης κατοικίας του.

Θέλω να ελπίζω συνεπώς ότι, την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα παραιτηθεί από τις αγωγές αυτές ως εκδήλωση όψιμου σεβασμού της ελευθερίας του Τύπου αντί να περιμένει να του πουν τα ελληνικά δικαστήρια ή τελικά το ΕΔΔΑ ότι την προσέβαλε με τις αγωγές του. –