Η κυρία Αλεξάνδρα Καρά είναι η 90χρονη προγιαγιά, της οποίας το σπίτι γκρέμισε ο Δήμος Φυλής συνοδεία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων. Στο σπίτι έμενε η ίδια και η οικογένεια της, οικογένεια Ρομά με 9 ανήλικα παιδιά, από 4 έως 13 ετών, την ώρα που λόγω του lockdown απαγορεύεται κάθε οικοδομική δραστηριότητα.
Μιλώντας την ίδια μέρα στο ραδιόφωνο του ΤPP, από το σημείο της κατεδάφισης όπου βρισκόταν, η Ζωής Κωνσταντοπούλου εξήγησε ότι ο ίδιος ο δήμαρχος Φυλής την είχε διαβεβαιώσει ότι δεν θα γινόταν καμία τέτοια ενέργεια, μέχρι η υπόθεση του σπιτιού να κριθεί στα δικαστήρια».
Σύμφωνα με την ίδια, ο λόγος της δικαστικής διαμάχης είναι ότι η ηλικιωμένη γυναίκα, εν αγνοία της είχε υπογράψει ένα χαρτί που παραχωρούσε το σπίτι της, 70 τετραγωνικών, στον Δήμο, έχοντας λάβει την υπόσχεση ότι πρόκειται για χαρτί υποθήκης. «Στο σπίτι αυτό ζουν 35 χρόνια, με όλα τα απαραίτηρα έγγραφα, αλλά ένας επιτήδειος πρώην δήμαρχος, στις αρχές του 2000 είχε πάρει μία υπογραφή από την αγράμματη γιαγιά. Αυτό το θέμα είναι στα δικαστήρια» τόνισε. «Η νόμιμη ιδιοκτήτρια πείστηκε από τον τότε δήμαρχο νομίζοντας ότι βάζει το σπίτι υποθήκη ώστε να πάρει δάνειο. Αυτό το ανακαλύψαμε πριν από μερικούς μήνες, ενώ ο Δήμος γνωρίζει πάρα πολύ καλά ότι υπάρχει ζήτημα με το ακίνητο, γι αυτό δεν το είχε διεκδικήσεις τόσα χρόνια. Είχε γίνει και μία προσπάθεια το καλοκαίρι να τους πετάξουν έξω από το σπίτι τους. Ο δε σημερινός δήμαρχος, ο κ.Παππούς, με διαβεβαίωσε προσωπικά ότι καμία τέτοια διαδικασία δεν θα προχωρήσει», πρόσθεσε.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου, που ως δικηγόρος της οικογένειας με συνεχείς παρεμβάσεις της αναδεικνύει το ζήτημα, καταγγέλλει ότι «ο Δικαστής που άκουσε την υπόθεση την Πέμπτη, απέρριψε χθες χωρίς αιτιολογία το αίτημα της οικογένειας να τύχει προσωρινής προστασίας και όρισε δικάσιμο στις 9/6/2021! Γκρεμίζοντας το σπίτι, ο Δήμος Φυλής πέτυχε να είναι άνευ αντικειμένου το Δικαστήριο για την διάσωση του σπιτιού. Και η Δικαιοσύνη απέτυχε να προστατεύσει την οικογένεια από την αδικία, την αυτοδικία και την αυθαιρεσία.
Όλες οι δίκες για την υπόθεση παραμένουν ανοιχτές, αφού είχαν αναβληθεί με αίτημα του Δήμου και διαβεβαιώσεις του Δημάρχου ότι δεν θα έκανε τίποτε όσο εκκρεμούσαν. Τόσο μετράει ο λόγος του…Κι όμως, ο Δικαστής, αντί να προστατεύσει την οικογένεια από αμετάκλητη καταστροφή μέχρι να γίνουν τα Δικαστήρια, την εγκατέλειψε στο έλεος των αυθαιρετούντων εκπροσώπων του Δήμου».
Προσθέτει ότι:
Ο Δήμος Φυλής έφθασε να ισχυρισθεί, με έγγραφο που έφτιαξε στις 15/2/2021 ειδικά για το Δικαστήριο, ότι…γκρεμίζει το σπίτι «για το καλό της οικογένειας», γιατί είναι…επικίνδυνο, λόγω των υλικών από τα οποία έχει χτιστεί προ 30ετίας, του …σεισμού του…1999 και του…ρήγματος της Πάρνηθας, αλλά και της κατεδάφισης του διπλανού σπιτιού της οικογένειας προ 8ημέρου από τον ίδιο το Δήμο. Πρωτόκολλο κατεδάφισης ΔΕΝ έχει προσκομισθεί ούτε επιδειχθεί μέχρι σήμερα.
Από έγγραφα που έχουμε ήδη στα χέρια μας, προκύπτει ότι το γκρέμισμα του σπιτιού της οικογένειας ζητήθηκε ως ρουσφέτι, προεκλογικά το 2014, από άλλο κάτοικο της περιοχής, ο οποίος ζήτησε να μην γκρεμιστεί το δικό του σπίτι και να ανταλλαγεί με αυτό της 20μελούς οικογένειας, που είναι οικογένεια Ρομά.
Όσο για τους ισχυρισμούς του σημερινού Δημάρχου Χρήστου Παππού, πως θα κάνει δήθεν χώρο πρασίνου, έγγραφα και δημοσιεύματα από τη δεκαετία του 1990 τεκμηριώνουν ότι ήδη ο τότε Δήμαρχος Άνω Λιοσίων Νίκος Παπαδήμας εφάρμοζε πρακτικές στοχοποίησης των Ρομά και εκδίωξής τους από τις εστίες τους, χαρακτηρίζοντας τις οικίες τους «χώρους Πρασίνου», επικαλούμενος περιβαλλοντική ευαισθησία την ίδια ώρα που φόρτωνε τους κατοίκους του Δήμου Άνω Λιοσίων με ανεξέλεγκτη ρίψη σκουπιδιών, εισπράττοντας αμύθητα ποσά σε αντισταθμιστικά, για τη διαχείριση των οποίων κατηγορήθηκε, παραιτούμενος τελικά υπό το βάρος των σκανδάλων.
Η οικογένεια, που είναι πια άστεγη με ευθύνη, υπαιτιότητα και επιδίωξη του Δήμου, θα συνεχίσει τη μάχη της για να δικαιωθεί, να λάμψει η αλήθεια και να τιμωρηθούν οι υπαίτιοι του θεσμοποιημένου ρατσισμού, της έκθεσης ανθρώπων και μικρών παιδιών σε κινδύνους ζωής και υγείας και των υπηρεσιακών εγκλημάτων και εγκλημάτων σε βάρος της περιουσίας αυτών των απλών ανθρώπων.
Θα είμαι στο πλευρό τους, με όλες μου τις δυνάμεις. Και καλώ κάθε άνθρωπο που δεν δέχεται και δεν ανέχεται αυτή την αδικία, να ενεργοποιηθεί. Σήμερα, είναι αυτή η οικογένεια. Αύριο, θα είσαι εσύ, αν σιωπήσεις κι αν το ανεχθείς….
Όλοι λογοδοτούμε στη συνείδησή μας και σε αυτά τα παιδιά, στον μικρό Αντώνη, που πια δεν έχει δωμάτιο, κρεβάτι, γραφείο για να διαβάσει και να παρακολουθήσει το σχολείο του. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του Δήμου στο Δικαστήριο, ο Αντώνης και η οικογένειά του δεν έμεναν στο σπίτι αυτό…