Με τη ζωή του απεργού πείνας Δημήτρη Κουφοντίνα να κρέμεται από μία κλωστή, ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι λαμβάνουν θέση δίπλα στα δίκαια και καθόλα νόμιμα αιτήματα του απεργού πείνας. Ο Δ. Κουφοντίνας πραγματοποιεί απεργία πείνας ήδη από τις 8 Ιανουαρίου, καθώς ενώ ο νόμος που ψήφισε η κυβέρνηση και τον φωτογράφιζε, ορίζει ότι ο Κουφοντίνας θα έπρεπε να μεταφερθεί στις φυλακές Κορυδαλλού, μέσω σειράς μεθοδεύσεων μετήχθη στις φυλακές Δομοκού. Πλέον ο 63χρονος κρατούμενος νοσηλεύεται σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση στη ΜΕΘ του νοσοκομείου Λαμίας.
Πλήθος παρεμβάσεων έχουν πραγματοποιηθεί προκειμένου η Ελλάδα να μην έχει τον πρώτο νεκρό απεργό πείνας και τον πρώτο στην Ευρώπη στον 21ο αιώνα αλλά κατά βάσει να μην τραυματιστεί τοπ κράτος δικαίου με τον θάνατο ενός φυλακισμένου που ζητά να εφαρμοστεί ο νόμος.
Μεταξύ των όσων πήραν θέση, βρίσκεται και ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία και πρώην υπουργός Υγείας, Ανδρέας Ξανθός, ο οποίος πέραν της δημοκρατικής διάστασης του θέματος, προσθέτει και εκείνη της ιατρικής. Πιο συγκεκριμένα στη γραπτή του δήλωση αναφέρει πως, «η απεργία πείνας του καταδικασμένου για εγκληματικές ενέργειες Δημήτρη Κουφοντίνα, έχει φτάσει πια στο κρίσιμο όριο της απώλειας ζωής. Με τη μέχρι σήμερα αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης, το τέλος φαίνεται να είναι προδιαγεγραμμένο. Μετά από δεκαετίες στην Ευρώπη και για 1η φορά στην Ελλάδα θα έχουμε νεκρό απεργό πείνας. Και έμμεση επαναφορά της θανατικής ποινής», επισημαίνει.
Ακόμα σημειώνει πως αυτή η ακραία και τραυματική εξέλιξη πρέπει να αποτραπεί. «Όχι μόνο για λόγους ισονομίας και σεβασμού στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάθε φυλακισμένου. Ούτε μόνο για λόγους αντοχών και ποιότητας της Δημοκρατίας στη χώρα μας», όπως υπογραμμίζει ο Αν. Ξανθός αλλά εξηγεί ότι «το όριο του θανάτου δεν πρέπει να ξεπεραστεί και για λόγους προστασίας του κύρους και της αξιοπιστίας της ιατρικής επιστήμης. Γιατί η κυβέρνηση και το Υπουργείο Δικαιοσύνης κρύβονται πίσω από τις εισαγγελικές αποφάσεις και μεταθέτουν την ευθύνη στους θεράποντες γιατρούς. Κατά παράβαση κάθε έννοιας ιατρικής δεοντολογίας, βιοηθικής και αποφάσεων διεθνών οργανισμών (ΠΟΥ, Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, World Medical Association) που θεωρούν μη αποδεκτή ιατρική πράξη την αναγκαστική σίτιση απεργών πείνας».
Επίσης προσθέτει ότι είναι ώρα να ενισχύσουμε τη φωνή της ανεκτικότητας «και όχι του ιδεολογικά φορτισμένου τιμωρητισμού», καθώς «ούτε η Δημοκρατία εκδικείται, ούτε η Ιατρική μπορεί να χρησιμοποιείται από την Εξουσία για τη διαχείριση πολιτικών προβλημάτων που αφορούν τον πυρήνα του Κράτους Δικαίου», καταλήγει ο τομεάρχης Υγείας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.