Ο χρόνος μετρά αντίστροφα σε ολοένα και περισσότερες συνειδήσεις, με την αντίστροφη μέτρηση να μην αναφέρεται ούτε στο τέλος των περιοριστικών μέτρων, ούτε στη λήξη της πανδημίας, ούτε στο τέλος των μαρτυρίων εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και της αφόρητης καθημερινότητας που βιώνουν. Με την ανάσα κρατημένη και το βλέμμα στη Λαμία, με τη σκέψη στους υγειονομικούς που δίνουν αγώνα και τους ασθενείς που δίνουν μάχη για τη ζωή τους, με την ψυχή μας και το πνεύμα μας δίπλα στα θύματα κακοποίησης και βιασμού που ανοίγουν τα στόματα και αρχίζουν να κλείνουν λογαριασμούς με το παρελθόν. Απέναντί μας μια κυβέρνηση και ένα σύστημα που στηρίζεται στα πήλινα πόδια της, μετρώντας τελικά αντίστροφα για το πρώτο παγόβουνο στο οποίο θα φουντάρει.
