«Οι μουσουλμάνες στερούνται θέσεις εργασίας και τα κορίτσια εμποδίζονται να παρακολουθήσουν κανονικά μαθήματα, μόνο επειδή φορούν παραδοσιακά ενδύματα, όπως η μαντίλα. Άνδρες είναι πιθανό να απολυθούν, επειδή φέρουν γενειάδες που είναι συνδεδεμένες με το Ισλάμ», δήλωσε ο Marco Perolini, εμπειρογνώμονας της Διεθνούς Αμνηστίας σε θέματα Διακρίσεων.
 
Η έκθεση «Επιλογή και προκατάληψη: διακρίσεις εις βάρος των μουσουλμάνων στην Ευρώπη» απαριθμεί τις επιπτώσεις των διακρίσεων για λόγους θρησκείας ή πίστης ενάντια στους μουσουλμάνους σε αρκετές πτυχές της ζωής τους, όπως η απασχόληση και η εκπαίδευση.
 
Επικεντρώνεται στο Βέλγιο, στη Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Ισπανία και στην Ελβετία, όπου η Διεθνής Αμνηστία έχει ήδη εγείρει ζητήματα, όπως οι περιορισμοί σχετικά με την ίδρυση χώρων λατρείας και οι απαγορεύσεις των ολοπρόσωπων πέπλων. Η έκθεση τεκμηριώνει πολυάριθμες ατομικές περιπτώσεις διακρίσεων σε όλες τις χώρες που περιλαμβάνει.
 
Η έκθεση τονίζει ότι η νομοθεσία που απαγορεύει τις διακρίσεις στην απασχόληση δεν έχει εφαρμοστεί σωστά στο Βέλγιο, στη Γαλλία και στην Ολλανδία. Επιτρέπεται στους εργοδότες να κάνουν διακρίσεις, με το επιχείρημα ότι τα θρησκευτικά ή πολιτισμικά σύμβολα προκαλούν συγκρούσεις με πελάτες ή συνεργάτες ή ότι υπάρχει αντιπαράθεση με την εταιρική εικόνα μιας επιχείρησης ή με την «ουδετερότητά» της.
 
Αυτό έρχεται σε άμεση σύγκρουση με τη νομοθεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) κατά των διακρίσεων, που επιτρέπει διαφοροποιήσεις της μεταχείρισης στην απασχόληση, μόνο στην περίπτωση που απαιτείται ρητά από τη φύση του επαγγέλματος.
 
Στη Γαλλία το 2009, επισημαίνει η έκθεση ότι το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών με γαλλική υπηκοότητα ήταν 60,9%, ενώ το ποσοστό των Μαροκινών γυναικών στη χώρα ήταν 25,6% και των γυναικών από την Τουρκία 14,7%. Στην Ολλανδία, το 2006, το ποσοστό απασχόλησης των γυναικών τουρκικής και μαροκινής καταγωγής ήταν 31% και 27% αντίστοιχα, σε σύγκριση με το ποσοστό των μη προερχόμενων από εθνικές μειονότητες Ολλανδών γυναικών, που ήταν 56%.
 
Την τελευταία δεκαετία, οι μαθητές απαγορεύεται να φορούν τη μαντίλα ή άλλη θρησκευτική και παραδοσιακή ενδυμασία στο σχολείο σε πολλές χώρες, όπως Ισπανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ελβετία και Ολλανδία.
 
Το δικαίωμα της δημιουργίας χώρων λατρείας αποτελεί βασικό στοιχείο του δικαιώματος της ελευθερίας της θρησκείας ή πεποιθήσεων, που περιορίζεται σε ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, παρά τις κρατικές υποχρεώσεις για την προστασία, το σεβασμό και την εκπλήρωση του δικαιώματος αυτού.
 
Από το 2010, το Ελβετικό Σύνταγμα έχει στοχοποιήσει ειδικά τους μουσουλμάνους, με την απαγόρευση της κατασκευής μιναρέδων, την ενσωμάτωση αντι-ισλαμικών στερεοτύπων και την παραβίαση διεθνών υποχρεώσεων που η Ελβετία οφείλει να σέβεται.
 
Στην Καταλονία (Ισπανία), οι μουσουλμάνοι πρέπει να προσεύχονται σε εξωτερικούς χώρους, καθώς οι υπάρχοντες χώροι προσευχής είναι πολύ μικροί για να χωρέσουν όλους τους πιστούς και τα αιτήματα για κατασκευή τεμενών αμφισβητούνται ως ασυμβίβαστα με την τήρηση της καταλανικής παράδοσης και πολιτισμού. Αυτό αντιβαίνει στην ελευθερία της θρησκείας, που περιλαμβάνει το δικαίωμα συλλογικής προσευχής σε επαρκείς χώρους.