Την Πέμπτη 18 Μαρτίου στις 11.00, σπουδάστριες και σπουδαστές δραματικών σχολών άρχισαν να εμφανίζονται έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού στην οδό Μπουμπουλίνας, στα Εξάρχεια, κουβαλώντας καρέκλες. Την ίδια στιγμή, στο Ηράκλειο Κρήτης συνέβαινε το ίδιο έξω από το Δημαρχείο. Οι καρέκλες στήθηκαν αμφιθεατρικά μπροστά από την είσοδο του ΥΠΠΟΑ και κόσμος άρχισε να κάθεται.
«Η άνεση της καρέκλας, σε συνδυασμό με τον Ήλιο που έλουζε τους καθήμενους και τα βλέμματα των όρθιων που τους κάρφωναν από πίσω τους, εξύψωνε σε, τουλάχιστον, σημαντική πράξη το να αφήσει κάποια/-ος την καρέκλα της/του» αναφέρεται στην ανακοίνωση των Σπουδαστριών/στών Δραματικών Σχολών της Ελλάδας, που εξηγούν στη συνέχεια:
«Το φαινόμενο της «καρεκλολατρείας» δεν είναι άγνωστο στην Ελλάδα. Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, το φαινόμενο αυτό έχει μετασχηματιστεί σε έναν κυνικό αγώνα επιβίωσης και διατήρησης των κεκτημένων από Υπουργούς και Υφυπουργούς της χώρας μας. Η πολιτική ευθιξία και η παραδοχή του λάθους, με όποια συνέπεια αυτό επιφέρει, μοιάζουν με έννοιες βγαλμένες από τα βιβλία ιστορίας. Διαφημίζουμε με κάθε ευκαιρία τους αρχαίους ημών προγόνους, αλλά, στην πράξη, απέχουμε αιώνες από τα δικά τους ιδεώδη περί Δημοκρατίας.
Το χειροκρότημα που προκαλούνταν κάθε φορά που κάποια/-ος από τις/τους καθήμενες/-ους επέλεγε να αφήσει την καρέκλα του για να καθίσει κάποια/-ος άλλη/-ος αποτέλεσε για εμάς την ελάχιστη υπενθύμιση στο ΥΠΠΟΑ -και σε κάθε άλλο Υπουργείο της χώρας- πως οι καρέκλες είναι για να τις αφήνουμε. Το πολιτικό σθένος φαίνεται μέσω των πολιτικών πράξεων και όχι μέσω της απουσίας, των διαβεβαιώσεων και των ξύλινων υποσχέσεων.
Απαιτούμε να μας απαντήσετε, επιτέλους, με πράξεις και όχι με άλλα μισόλογα.»
Οι σπουδάστριες και σπουδαστές τονίζουν επίσης ότι «τέχνη δίχως νέες/-ους καλλιτέχνες είναι Τέχνη με ημερομηνία λήξης. Εμείς, οι σπουδάστριες και οι σπουδαστές των Δραματικών Σχολών της Ελλάδας δε θα επιτρέψουμε στην Τέχνη μας να λήξει. Είμαστε εδώ και είμαστε παρούσες και παρόντες για να σας φέρουμε προ των ευθυνών σας. Το δίλημμα είναι απλό: Είτε αρχίστε να πράττετε είτε αφήστε την καρέκλα σας για κάποια/-ον πιο ικανή/-ο από εσάς. Αν επιλέξετε το δεύτερο, εμείς θα είμαστε εκεί για να σας χειροκροτήσουμε!»
«Έχει αποτύχει παταγωδώς, απαιτούμε την άμεση παραίτησή της ή την αποπομπή της»
Σε επόμενη κοινή τους επιστολή, που υπογράφεται από 19 Δραματικές Σχολές της χώρας, οι σπουδάστριες και σπουδαστές εξηγούν ότι «μετράμε ήδη τέσσερις μήνες παύσης των δια ζώσης μαθημάτων. Παρά τις παραστάσεις διαμαρτυρίας έξω από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και τη σωρεία επιστολών προς την ηγεσία του, δεν έχουμε λάβει ακόμη επαρκή επίσημη απάντηση, ούτε ένα σαφή σχεδιασμό αναφορικά με την ασφαλή επαναλειτουργία των σχολών μας. Οι ιθύνουσες/-οντες επιλέγουν συνειδητά να τηρούν σιγή ιχθύος αγνοώντας παντελώς τις εκκλήσεις μας. Δε χωρά αμφιβολία ότι οι σπουδές μας βρίσκονται σε πραγματικό κίνδυνο. Δραματικές Σχολές και Σχολές Χορού συμπορευόμαστε και μέσα από συλλογικές διαδικασίες απαιτούμε άμεσες και ξεκάθαρες απαντήσεις στα αιτήματα που έχουμε θέσει και κοινοποιήσει επανειλημμένα στην ηγεσία του Υπουργείου».
«Εδώ και ένα χρόνο, από την αρχή της πανδημίας, η ηγεσία του ΥΠΠΟΑ έχει επιδείξει χαρακτηριστική αναλγησία» καταγέλλουν και εξηγούν ότι το Υπουργείο:
«Δεν απαντά στα αιτήματά μας, δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της για τη διαφύλαξη της ποιότητας των σπουδών μας αποδεικνύοντας πως μας περιφρονεί. Συσπουδάστριες/-στές μας οδηγούνται σε παύση σπουδών. Οι τριτοετείς ανησυχούν για τη διεξαγωγή των εξετάσεών τους. Η τηλεκπαίδευση έχει πλέον κανονικοποιηθεί ως μοναδικό μέσο διδασκαλίας της τέχνης μας ενώ το ακαδημαϊκό έτος κινδυνεύει να ολοκληρωθεί για αρκετές/-ούς από εμάς, χωρίς να έχει πραγματοποιηθεί ούτε ένα δια ζώσης μάθημα. Το ΥΠΠΟΑ δεν απαντά ξεκάθαρα και δε δεσμεύεται -στάση την οποία άλλωστε υιοθετεί απέναντι σε ολόκληρο τον καλλιτεχνικό κλάδο. Η χρόνια απαξίωση των κυβερνήσεων προς τον πολιτισμό και τους ανθρώπους που εργάζονται σε αυτόν, σε συνδυασμό με την κατάφωρη αδιαφορία και ανεπάρκεια του ΥΠΠΟΑ να ασχοληθεί με την οργάνωση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης, δε θα μπορούσε παρά να αντανακλάται και στην πολιτική της υπουργού Λίνας Μενδώνη.»
Καταγγέλλουν στη συνέχεια στη συνολική στάση του Υπουργείου Πολιτισμού απέναντι στον Πολιτισμό της χώρας, αλλά και τις άκρως προκλητικές δηλώσεις της υπουργού απέναντι στους ανθρώπους της Τέχνης:
«Η πολιτική της στάση απέναντι στα γεγονότα που έχουν προηγηθεί τον τελευταίο χρόνο, όπως η αναστολή λειτουργίας των θεάτρων, η αδιαφορία σε θέματα στήριξης του κλάδου, η δήλωσή της ότι «οι καλλιτέχνες τα παίρνουν μαύρα» και πλήθος άλλων λεκτικών παραπτωμάτων, συνιστούν δείγματα κακής διαχείρισης και υβριστικών δηλώσεων μιας υπουργού η οποία όχι μόνο δεν έχει καμία αντίληψη και ενσυναίσθηση για τις ανάγκες του σύγχρονου πολιτισμού, αλλά στέκεται ιδεολογικά ενάντια στην προαγωγή του. Τέλος, γεγονότα όπως η τσιμεντοποίηση του ιερού βράχου της Ακρόπολης, η βίαιη απόσπαση και επανατοποθέτηση των αρχαιοτήτων στις εργασίες του μετρό στη Θεσσαλονίκη, το blackout στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, η πυρκαγιά στις Μυκήνες, η απροθυμία της να στηρίξει τους καλλιτέχνες, τους δημιουργούς και το χώρο του πολιτισμού εν γένει απέναντι στο νομοσχέδιο «Λιβάνιου» (πρώην νομοσχέδιο «Πέτσα») για τα ΜΜΕ που επεδίωκε τη λογοκρισία στην τέχνη είναι ορισμένα από τα τρανταχτά παραδείγματα της ανικανότητας της υπουργού και του επιτελείου της.»
Ειδική αναφορά κάνουν και για την υπόθεση Λιγνάδη, τόνιζοντας ότι αναγνωρίζουν ευθύνη της Υπουργού στα ακόλουθα:
«Ενώ επρόκειτο για απευθείας προσωπική της ανάθεση, εξαρχής αποποιήθηκε της ευθύνης της χωρίς να λάβει θέση, γεγονός που θεωρούμε αντιφατικό. Επιπλέον, με τη δήλωσή της «με εξαπάτησε με βαθιά υποκριτική τέχνη» κρίνουμε πως χρησιμοποιεί ένα μέρος του πολιτισμού που είναι η υποκριτική τέχνη ως ύστατη προσπάθεια αποποίησης κάθε πολιτικής της ευθύνης, χωρίς ίχνος ευθιξίας και υπευθυνότητας. Αντίστοιχη περίπτωση αποτελεί και η απευθείας ανάθεση των καθηκόντων του αναπληρωτή καλλιτεχνικού διευθυντή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στο Νίκο Νικολάου το Νοέμβριο του 2019, για τον οποίο εκκρεμούν καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση».
Καταλήγουν ξεκαθαρίζοντας ότι «λοιπόν, όχι, δεν είμαστε καρικατούρες, δεν είμαστε οι άνθρωποι που «εξαπατούν» πολιτικούς και θεάτριες/-τές για την εξασφάλιση της επιβίωσής τους. Είμαστε σπουδάστριες/-στές που επιθυμούμε να γίνουμε καλλιτέχνες. Η πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟΑ, η οποία εκπροσωπείται από την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, έχει αποτύχει παταγωδώς. Συνυπεύθυνος είναι και ο υφυπουργός σύγχρονου πολιτισμού Νικόλας Γιατρομανωλάκης, ο οποίος επικυρώνει με τη σειρά του τις αποφάσεις του ΥΠΠΟΑ.
Ως ελάχιστη ένδειξη ανάληψης πολιτικής ευθύνης απαιτούμε την άμεση παραίτηση της κας Μενδώνη καθώς και του κου Γιατρομανωλάκη. Ειδάλλως, θεωρούμε ότι η κυβέρνηση έχει ξεκάθαρη υποχρέωση να προβεί στην αποπομπή τους.»
Υπογράφουν σπουδάστριες/-στές των Σχολών:
Ανώτερη Δραματική Σχολή «Αθηναϊκή Σκηνή» Κάλβου – Καλαμπόκη
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Ανδρέας Βουτσινάς»
Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού «Άννα Πέτροβα – Μάρω Μαρμαρινού»
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «ΑΡΧΗ» – Νέλλης Καρρά
Ανώτερη Ιδιωτική Σχολή Δραματικής Τέχνης «ΒΕΑΚΗ»
Ανώτερη Δραματική Σχολή Θεάτρου «δήλος» – Δήμητρας Χατούπη
Σωματείο Σπουδαστριών/-στών Δραματικής Σχολής ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας
Σύλλογος Σπουδαστών/ Σπουδαστριών Δραματικής Σχολής Εθνικού Θεάτρου
Ανώτερη Δραματική Σχολή του Δήμου Αγίας Βαρβάρας «Ιάκωβος Καμπανέλλης»
Ανώτερη Δραματική Σχολή Βασίλης Διαμαντόπουλος «ΙΑΣΜΟΣ» (Θεσσαλονίκη)
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος
Ανώτερη Δραματική σχολή του Νέου Ελληνικού Θεάτρου – Γιώργου Αρμένη
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «ΝΟΤΟΣ»
Ανώτερη Δραματική Σχολή Πειραϊκού Συνδέσμου
Ανώτερη Δραματική Σχολή «Πράξη Επτά»
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Θεάτρου Τέχνης – Καρόλου Κουν
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης «Τεχνών Εκατό»
Ανώτερη Δραματική Σχολή Τράγκα
Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης Ωδείου Αθηνών