«Εάν εμείς, ως Αριστερά, καταθέσουμε την πρότασή μας και χρειαζόμαστε πέντε ψήφους του Καμμένου και έρθει να μας τις δώσει ως ανοχή ή ως στήριξη δε θα τον πετάξουμε, δε θα του πούμε δεν τις θέλουμε, συνεχίστε με το Μνημόνιο όλοι οι υπόλοιποι».

«Κοιτάξτε, είναι ιστορικές οι στιγμές που ζούμε. Και δεν μπορούμε να λέμε στον ελληνικό λαό ότι το κρίσιμο αυτή την ώρα είναι να επιβεβαιωθεί η δική μας άποψη. Βεβαίως να επιβεβαιωθεί, αλλά πρέπει να σταματήσει το Μνημόνιο. Το κύριο εδώ που τα λέμε δεν είναι το τι θα κάνει ο Καμμένος, το κύριο είναι αν θα υπάρξει ένας σκληρός πυρήνας πλειοψηφίας στη Βουλή από τις δυνάμεις της Αριστεράς και μία συμφωνία σε ένα μίνιμουμ στόχων, γιατί έχουμε διαφορές.

 
Είναι υπαρκτές οι διαφορές, δεν μπορεί από τη μία μέρα στην άλλη να τις κρύψουμε κάτω από ένα χαλί, αλλά νομίζω ότι το διακύβευμα σήμερα είναι τι θα κάνουμε τελικά με την Ευρωζώνη και με τη θέση μας στη Ευρώπη. Το διακύβευμα είναι τι θα πάμε να τους πούμε εκεί για να σταματήσουμε τη λαίλαπα. Και από εκεί και πέρα, προφανώς θα υπάρξουν και πάρα πολλά ζητήματα, τα οποία θα είμαστε αναγκασμένοι να τα επανεξετάσουμε στην πορεία. Αλλά το κρίσιμο θα είναι να υπάρξει αυτή η πλειοψηφική συσπείρωση, που θα δώσει και μεγάλη ελπίδα στον ελληνικό λαό».
 
…ακόμη και με πρωθυπουργό την Α. Παπαρήγα
 
Η στήριξη στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να δώσει τη δυνατότητα, το βράδυ των εκλογών, να υπάρξει ένας «μεγάλος πολιτικός σεισμός» και την επόμενη να οδηγηθούν και οι άλλες δυνάμεις της Αριστεράς σε μία συμμαχία, έστω με μίνιμουμ συμφωνία «για μια ιστορική αλλαγή, για μια πολύ μεγάλη ανατροπή στην Ελλάδα που θα στείλει ένα πάρα πολύ ισχυρό μήνυμα στη Ευρώπη».
 
Εκφράζοντας με έμφαση ότι οι ώρες είναι κρίσιμες για τον ελληνικό λαό, ο Α. Τσίπρας επιμένει ότι είναι κάτι περισσότερο από αναγκαίο να προκύψει ένας «σκληρός πυρήνας πλειοψηφίας στη Βουλή από τις δυνάμεις της Αριστεράς» που θα επιδιώξει την ανατροπή του Μνημονίου, με πρωθυπουργό ακόμα και την Αλέκα Παπαρήγα.
 
«Εμείς δε βάζουμε τέτοιου είδους προϋποθέσεις. Άμα η Αλέκα θέλει να γίνει πρωθυπουργός, ας γίνει πρωθυπουργός. Εμάς μας ενδιαφέρει το ποιά θα είναι η γραμμή, ποιά θα είναι η κατεύθυνση, ποιό θα είναι το πρόγραμμα της κυβέρνησης. Αλλά για να μην παρεξηγηθώ, δεν υποθέτω ότι το πρόβλημα της κ. Παπαρήγα είναι αν θα γίνει η ίδια πρωθυπουργός. Νομίζω είναι άλλου είδους οι διαφωνίες, πιο πολιτικές, αλλά κατά τη γνώμη μου ανιστόρητες στη φάση την οποία βρισκόμαστε. Παρόλα αυτά, αυτό που έχει σημασία να σας πω στο ερώτημα τι θα κάνετε όταν θα πάρετε την εντολή δεν είναι ποιόν θα προκρίνουμε για πρωθυπουργό, είναι πώς θα πάμε να την διεκδικήσουμε. Σας λέω, λοιπόν, ότι μόλις την πάρουμε την εντολή, θα πάμε στη Βουλή να διεκδικήσουμε σχηματισμό κυβέρνησης και ψήφο εμπιστοσύνης, ζητώντας όμως ταυτόχρονα από το λαό ψήφο εμπιστοσύνης. Θα καλέσουμε το λαό μαζικά να βγει στους δρόμους».
 
«Μόνο έτσι μπορούμε να κάνουμε μία κυβέρνηση Αριστεράς. Αλλιώς δεν έχει νόημα. Ξέρετε, αυτό το οποίο ζητάμε εμείς είναι νέο συνασπισμό εξουσίας. Εξουσία ξέρετε είναι κάτι πολύ πιο σύνθετο από τη διακυβέρνηση. Τη διακυβέρνηση μπορείς να την πάρεις με την ψήφο από τις εκλογές και μέσα στο Κοινοβούλιο, αλλά την εξουσία δεν την παίρνεις έτσι εύκολα. Εξουσία δεν είναι μόνο να έχεις το υπουργικό συμβούλιο. Εξουσία είναι οι τράπεζες, εξουσία είναι το μεγάλο κεφάλαιο, είναι ο στρατός και η αστυνομία».