Υπενθυμίζεται ότι η υπουργός Πολιτισμού αναγκάστηκε να καταθέσει τη σχετική σύμβαση δωρεάς, μετά από ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, με ολόκληρη τη σύμβαση να δημοσιεύεται στην «Αυγή».
«Το κείμενο της σύμβασης, τόσο της αρχικής όσο και των τροποποιήσεών της, με πιο πρόσφατη αυτή της 22ας Μαρτίου 2021 εγείρουν σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την τήρηση της κείμενης νομοθεσίας και ειδικότερα των διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου, του ΠΔ που ρυθμίζει τα σχετικά με την μελέτη και την εκτέλεση έργων σε μνημεία, αλλά και του νόμου περί δωρεών» τονίζει στην ανακοίνωσή του ο Ενιαίος Σύλλογος Υπαλλήλων Υπουργείου Πολιτισμού Αττικής, Στερεάς και Νήσων, σχολιάζοντας επίσης ότι η σύμβαση δόθηκε «με καθυστέρηση ενός έτους και μετά από την άσκηση μέσων κοινοβουλευτικού ελέγχου».
«Στον δημόσιο χώρο έχει αναπτυχθεί ένας έντονος προβληματισμός σχετικά με τα έργα που έχουν εκτελεστεί στην Ακρόπολη, εν μέσω πανδημίας, ειδικά αυτά που αφορούν τις εκτεταμένες διαστρώσεις επιφανειών του Βράχου. Καταδεικνύεται ότι η βιασύνη και η ανάγκη να παρουσιαστεί “έργο”, ποτέ δεν είναι καλός σύμβουλος, ειδικά όταν μιλούμε για έργα που εκτελούνται σε μνημεία και μάλιστα στο εμβληματικότερο μνημείο της χώρας» σημειώνουν και προσθέτουν:
«Επιπλέον, το ποσό που απαιτήθηκε για την υλοποίηση των εργασιών στην Ακρόπολη δεν ήταν, προφανώς, απαγορευτικό για να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν αυτές από τις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, χωρίς την εμπλοκή χορηγού, ο οποίος μάλιστα λειτουργεί ως ισότιμος εταίρος της πολιτείας. Είναι πια φανερό πως, με αφορμή τα έργα στην Ακρόπολη αλλά και την χορηγία – δωρεά που σχετίζεται με τις εργασίες στην Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλέξανδρος Σούτσος, ξεδιπλώνεται ένας πολιτικός σχεδιασμός που εκχωρεί αρμοδιότητες του Δημοσίου σε πολιτιστικά ιδρύματα, τα οποία αναλαμβάνουν πρωταγωνιστικό ρόλο και χαράσσουν τα ίδια την πολιτική διαχείρισης μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, παραγνωρίζοντας τις αρμόδιες υπηρεσίες του ΥΠΠΟΑ και το στελεχιακό δυναμικό τους»
Ενώ στη συνέχεια, καταγγέλλουν την «εξωφρενική διάταξη», όπως τη χαρακτηρίζουν που προβλέπει ότι «το Δημόσιο συμφωνεί ότι στην αρχή και την απόληξη της πλατφόρμας του ανελκυστήρα πλαγιάς και στην είσοδο των Προπυλαίων της Ακρόπολης, δίπλα από τη σχετική επιγραφή που αφορά τη χορηγία των Ε.Ε. και του Ινστιτούτου Θερβάντες, θα μπει ειδική μαρμάρινη επιγραφή διαστάσεων ίσων προς τις δύο προαναφερόμενες (άλλως τουλάχιστον 70Χ40 εκατ.), που θα αναφέρει: ‘Ο ανελκυστήρας πλαγιάς και ο φωτισμός της Ακροπόλεως πραγματοποιήθηκαν με αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση επί υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη’ (Ιούνιος 2020). Η ακριβής θέση και οι ειδικές προδιαγραφές της εν λόγω αναφοράς θα οριστικοποιούνται με υπόδειξη του δωρεοδόχου μετά από προηγούμενη συναίνεση του ιδρύματος»
Σχετικά με το συγκεκριμένο άρθρο, σχολιάζουν ότι «η συμπερίληψη μια τέτοιας διάταξης, πολλώ μάλλον η υλοποίηση μιας τέτοιας πρόβλεψης, καθιστά από μόνη της τη σύμβαση λεόντειο εις βάρος του Δημοσίου αλλά και εις βάρος των ίδιων των μνημείων. Δεν πρόκειται εν προκειμένω απλώς για θέμα τήρησης της νομιμότητας και των σχετικών διατάξεων του αρχαιολογικού νόμου. Πρόκειται για προσβλητική απαίτηση του ιδιώτη χορηγού. Και είναι, επιπλέον, τουλάχιστο θλιβερό το φαινόμενο να συμφωνεί η Πολιτεία να αναφέρεται για την εκτέλεση ενός έργου στην Ακρόπολη ότι αυτό συντελέσθηκε επί υπουργίας συγκεκριμένου υπουργού!»
«Δεν θυμόμαστε ποτέ στο παρελθόν να υπάρχει εντός μνημείου τιμητική πλάκα στην οποία να αναφέρεται όνομα υπουργού ή χορηγού σε σχέση με έργο που εκτελέστηκε σε μνημείο» καταγγέλλουν και τονίζουν:
«Στην ίδια την Ακρόπολη έχουν ως τώρα τοποθετηθεί, εντός του χώρου, μόνο δυο πλάκες, η μία ως αφιέρωμα της Ισπανίας στην Ελλάδα και η άλλη σχετικά με την “Αθήνα-Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1985”. Καμία δεν φέρει ονόματα φυσικά. Ούτε ποτέ η αείμνηστη Μελίνα Μερκούρη, επί της υπουργίας της οποία τοποθετήθηκε η δεύτερη αναφερόμενη πλάκα, ζήλωσε την δόξα επώνυμου άρχοντος ο οποίος εξισώνει την Ακρόπολη και τα μνημεία πάνω στον Βράχο με την ανακατασκευή μιας πλατείας σε κάποιον δήμο και την ανάγκη να αναφέρεται σε τιμητική πλακέτα το όνομα του δημάρχου επί δημαρχίας του όποιου εκτελέστηκε το συγκεκριμένο έργο.
Είναι προφανές ότι το όνομα του χορηγού θα μπορούσε, αν το επιθυμεί ο ίδιος, να τοποθετηθεί αλλού, για παράδειγμα εντός του θαλάμου του ανελκυστήρα πλαγιάς ή σε κάποιο σημείο διακριτικά στην περίφραξη εκτός του αρχαιολογικού χώρου, όπου, άλλωστε, έχουν τοποθετηθεί οι πινακίδες της UNESCO και αυτή που αναφέρει τη χρηματοδότηση έργων με κονδύλια της Ε.Ε. Για την πρωτοφανή, όμως, συμφωνία μεταξύ χορηγού και Δημοσίου για την αναφορά του πολιτικού προϊσταμένου του Υπουργείου Πολιτισμού θεωρούμε ότι η ύβρις δεν ταιριάζει ούτε στο ΥΠΠΟΑ ούτε, πολύ περισσότερο, στα μνημεία που αποτελούν κοινή περιουσία και κτήμα όλων των πολιτών.»
Επιφυλάσσονται να τοποθεητούν αναλυτικότερα επί της Σύμβασης και καταλήγουν λέγοντας ότι «η Ακρόπολη ξεπερνά κατά πολύ τις προσωπικές φιλοδοξίες οποιουδήποτε πολιτικού και οποιουδήποτε ιδρύματος. Επιτέλους, η υπουργός πολιτισμού και η κυβέρνηση ας φερθούν στο μνημείο με την ταπεινότητα και τον σεβασμό που του αρμόζει.»