Με μοναδικό όπλο το σώμα του ο κρατούμενος Βαγγέλης Κρασαδάκης ξεκίνησε απεργία πείνας στις 29/03/2021 διεκδικώντας την ένταξη του σε κλειστό πρόγραμμα αποτοξίνωσης αλλά και καλύτερες συνθήκες στις φυλακές Τρικάλων όπου κρατείται ευρύτερα.

«Δεν κρατούμαι σε ειδικό χώρο όπως ο Νόμος ορίζει. Τα κελιά είναι χωρητικότητας 2 ατόμων και μέσα βρίσκονται 4 τουλάχιστον κρατούμενοι, ο ένας από εμάς κοιμάται πάντα εναλλάξ στο πάτωμα. Το νερό δεν είναι πόσιμο. Έχει χώμα, μας το κόβουν τις περισσότερες φορές χωρίς προειδοποίηση σχεδόν κάθε δύο ώρες και δεν μπορούμε να πάμε ούτε για την ατομική μας υγιεινή. Οι μερίδες των φαγητών είναι για σπουργίτια. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανύπαρκτη. Παρά τις διαμαρτυρίες όλων των κρατουμένων δεν έχει αλλάξει τίποτα. Τα έγγραφα αιτήματα των κρατουμένων (αιτήσεις για γιατρούς, κοινωνικούς λειτουργούς κ.λπ), χάνονται στο δρόμο και δεν διαβιβάζονται αρμοδίως και συννόμως» περιγράφει σε δήλωση του που μεταφέρει το «Δίκτυο Αλληλεγγύης Κρατούμενων».

«Ζήτησα εδώ και καιρό να ενταχθώ σε κλειστό πρόγραμμα του ΚΕΘΕΑ ή άλλου επιστημονικού αναδεδειγμένου αρμοδίου φορέα προκειμένου να πετύχω σταδιακά την απεξάρτησή μου από τις ναρκωτικές ουσίες, καθότι αυτή αποτέλεσε και το μοναδικό κίνητρο εμπλοκής μου στην πράξη διακίνησης (μεταφοράς κάνναβης) για την οποία καταδικάστηκα από το Τριμελές Εφετείο Κακ/των Κερκύρας. Στις φυλακές Τρικάλων όπου κρατούμαι η παρακολούθηση θεραπευτικού προγράμματος είναι περιορισμένου χρόνου και ως εκ τούτου δεν δύναται στην περίπτωση μου να αποφέρει θετικά αποτελέσματα. Λόγω των ανωτέρω συνθηκών επιδεινώνεται η ήδη βεβαρυμμένη ψυχική μου υγεία και οδηγούμαι σταδιακά στη φυσική μου εξόντωση. Δεν παρακολουθούμαι τακτικά από ψυχίατρο και προφανώς δεν μου χορηγείται και η πρέπουσα φαρμακευτική αγωγή, αφού νιώθω καθημερινά να επιβαρύνεται και όχι να βελτιώνεται η κατάσταση της υγείας μου» προσθέτει και καταλήγει:

«Ενώπιον αυτής της χαοτικής κατάστασης, υψώνω το ανάστημά μου, ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΝΤΑΞΗ ΜΟΥ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ, και θα πολεμήσω με το μόνο όπλο που μου απομένει, αυτό της ίδιας μου της ζωής, προκειμένου να αλλάξουν οι συνθήκες κράτησης στις φυλακές Τρικάλων, όχι μόνο για μένα αλλά και για όλους τους κρατουμένους».