Πάμπλο, πού πας; – Η χαρά των δεξιών στην Ελλάδα για την αποχώρηση του Πάμπλο Ιγκλέσιας από την πολιτική, μετά το κακό εκλογικό αποτέλεσμα στην Ισπανία, μένει μόνο στην πρώτη ανάγνωση, την εύκολη για το ακροατήριό τους. «Όπως έφυγε ο Πάμπλο, έτσι θα φύγει και ο Αλέξης» λένε σήμερα. Ξεχνούν ότι οι δρόμοι τους είχαν χωρίσει πολύ νωρίτερα. Από τότε που ο Ιγκλέσιας χαρακτήριζε «προτεκτοράτο» την Ελλάδα του Τσίπρα, και από τότε που ο Αλέξης πανηγύριζε τη νίκη των Σοσιαλιστών έναντι (και) του Πάμπλο.
Ο Ιγκλέσιας προσπάθησε να τα βρει με τη Σοσιαλδημοκρατία. Ο Τσίπρας προσπαθεί να γίνει ο ίδιος η Σοσιαλδημοκρατία. Αρα στην Ελλάδα τα πράγματα μπορεί να γίνουν πολύ χειρότερα…
Μόνο που στο βάθος υπάρχει η κυρία Αγιούσο, που κέρδισε πανηγυρικά αρνούμενη τα περιοριστικά μέτρα για τον κορονοϊό και αφήνοντας ανοιχτά τα μπαρ και τις ταβέρνες. Κι ας είναι στα ύψη τα κρούσματα, οι θάνατοι και οι διασωληνωμένοι στην περιφέρειά της.
Σας θυμίζει κάτι αυτό; Σας εξηγεί γιατί ανοίγουμε και τώρα τα πάντα, με τριπλάσια κρούσματα απ’ ό,τι όταν κλείσαμε;
Βλέπετε κανέναν να είναι σαφώς κατά της άρσης των μέτρων; Ο λαός διάλεξε την οικονομία και την ξεγνοιασιά και αυτός είναι ο δρόμος που δεν κοστίζει ψηφαλάκια. Με κάθε κόστος. Ακόμα και σε ανθρώπινες ζωές.
* Στις μουσικές, τραγούδια του ισπανικού εμφυλίου και bonus track η απάντηση Μητσοτάκη στον Τζο Μπάιντεν για τις πατέντες των εμβολίων: «Σιγά μην ιδιωτικοποιήσετε την Pfizer και την AstraZeneca με ένα νόμο και ένα άρθρο…»
Περισσότερα στις Πίσω Σελίδες