Από άκρου εις άκρον της Κολομβίας, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες βγήκαν χτες, Τετάρτη, στους δρόμους, συμμετέχοντας στην αντικυβερνητική διαδήλωση που είχαν κηρύξει τα σωματεία. Παρά την παρουσία χιλιάδων ανδρών της στρατικοποιημένης αστυνομίας της Κολομβίας, οι δρόμοι της Μπογκοτά, της Καρθαγένης, του Μεντεγίν, του Κάλι γέμισαν πολίτες διαμαρτυρόμενους για τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και την βίαιη και δολοφονική καταστολή της κυβέρνησης του Ιβάν Ντούκε. Με μουσικές, τραγούδια, πανώ, ζωγραφική, και θέατρο δρόμου, εκατομμύρια Κολομβιανών ζητούσαν την παραίτηση της κυβέρνησης, που τη θεωρούν υπεύθυνη για τον διπλασιασμό των οικογενειών που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας, μέσα σε δύο χρόνια.
Περισσότερο από το 50% των Κολομβιανών ζουν σήμερα κάτω από το όριο της φτώχειας, καθώς οι πολιτικές Ντούκε, ενισχυμένες από την πανδημία, προσέθεσαν περίπου είκοσι εκατομμύρια νεόπτωχους στη χώρα. Στους σχετικούς πίνακες, η Κολομβίας είναι σήμερα η χώρα με τις μεγαλύτερες ανισότητες σε όλη τη Λατινική Αμερική, θέση που «κέρδισε» υπό την διακυβέρνηση Ντούκε. Ειδικά, δε, στην Λατινική Αμερική, μια περιοχή του κόσμου με τεράστιες και ορατές τις ανισότητες, κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο «επίτευγμα», όταν από το 2019 έχουμε δει τις ανισότητες να αυξάνονται – και τους λαούς να βγαίνουν στο δρόμο- σε Χιλή, Ισημερινό, Περού, την Βολιβία υπό το πραξικόπημα…
Ήδη είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι κατοικίες σε όλη τη Κολομβίας που «στολίζουν» την εξώπορτα τους ή τα παράθυρα τους με κόκκινο πανί, που έχει γίνει το γενικευμένο σύμβολο της φτωχοποίησης και της αντίδρασης στην καταστολή. Το κόκκινο πανί εμφανίστηκε πρώτη φορά πέρισυ, ένδειξη ότι οι κάτοικοι του σπιτιού θα δεχόταν βοήθεια σε τρόφιμα ή άλλα βασικά αγαθά, αλλά σήμερα έχει γενικευτεί η χρήση του και έχει γίνει σημαία διαμαρτυρίας.
Οι διαμαρτυρίες ξεκίνησαν στις 28 Απριλίου και ο Ντούκε έβγαλε στο δρόμο αστυνομία και στρατό, και τις αμερικανοεκπαιδευμένες ειδικές δυνάμεις ESMAD, δολοφονώντας δεκάδες, τυφλώνοντας, συλλαμβάνοντας και «εξαφανίζοντας» πολίτες.
Στους δρόμους έχουν αναπτυχθεί περί τις 47.500 ένστολοι από το υπουργείο Αμύνης. Χαρακτηριστικά, μόνο στο Κάλι, με πληθυσμό δύο εκατομμυρίων, τις διαδηλώσεις πλήττουν 1800 αστυνομικοί, 700 στρατιώτες, 500 άνδρες των δολοφονικών ειδικών δυνάμεων, με ελικόπτερα, τεθωρακισμένα και κανόνια νερού και έχουν καταγραφεί, από ντόπιες και διεθνείς ειδησεογραφικές πηγές, δεκάδες περιπτώσεις χρήσης αληθινών πυρών κατά διαδηλωτών. Και ο στρατός, όπως και η αστυνομία στην Κολομβίας, υπάγονται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.