Κάλεσμα σε πορείες και συγκεντρώσεις απευθύνει πλήθος γυναικείων οργανώσεων ενάντια στις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία. Γυναικείες οργανώσεις ζητούν να σταματήσουν τα σεξιστικά εγκλήματα εις βάρος των γυναικών και να αναγνωριστεί νομικά ο όρος γυναικοκτονία. Την Τρίτη 22 Ιουνίου καλούν σε συγκέντρωση στα δικαστήρια της Ευελπίδων, όπου θα απολογηθεί ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, ο καθ΄ ομολογία γυναικοκτόνος της Καρολάιν, στο έγκλημα στα Γλυκά Νερά.

Η οργάνωση ΜΩΒ καλεί στη συγκέντρωση και αναφέρει:

Διαμαρτυρόμαστε, ζητάμε δικαιοσύνη για όλα τα εγκλήματά του, μεταξύ των οποίων η βία κατά του αχρόνιστου βρέφους, που το χρησιμοποίησε για τη μακάβρια σκηνοθεσία του. 9.30 το πρωί, στα δικαστήρια. Φέρνουμε πικέτες, πανό, φυλλάδια. Καμία γυναίκα λιγότερη, κανένα παιδί να υφίσταται τέτοιου είδους ακραία βία. Καλούν γυναικείες και φεμινιστικές οργανώσεις, συλλογικότητες.

Το Σάββατο είχε πραγματοποιηθεί συγκέντρωση στο Σύνταγμα με αίτημα να υιοθετηθεί ο όρος γυναικοκτονία από τον ποινικό μας κώδικα. Δεκάδες γυναίκες ντυμένες στα μαύρα και έχοντας ζωγραφισμένα κόκκινα (σ.σ. ματωμένα) χέρια στο λαιμό ζήτησαν να μπει ένα τέλος στον κατάλογο γυναικοκτονιών στην χώρα μας. Με μηνύματα όπως «Το όχι σημαίνει όχι», η «Πατριαρχία Δολοφονεί», «Οι γυναικοκτόνοι έχουν τα κλειδιά του σπιτιού μας» και «Η θέση της γυναίκας είναι στον αγώνα», γυναίκες κάθε ηλικίας έδειξαν έτσι την οργή τους και τον θυμό τους απέναντι στον δολοφονικό σεξισμό αλλά και το σύστημα που τον γεννά, ζητώντας να μπει τέλος στις διακρίσεις.

George Vitsaras / SOOC

«ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ, δεν είναι άλλη μια οικογενειακή τραγωδία, έγκλημα πάθους ή ζήλεια»

Κάλεσμα σε πορεία στο Ηράκλειο ενάντια στις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία απευθύνει η συλλογικότητα «Φεμινίστριες Ηρακλείου». Η συγκέντρωση είναι προγραμματισμένη για την Τρίτη 22 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα, στην πλατεία Λιονταριών, με αφορμή και την εξιχνίαση του εγκλήματος στα Γλυκά Νερά. «Η πατριαρχία μας καταπιέζει, μας κακοποιεί, μας βιάζει, μας δολοφονεί. Και ναι ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ, δεν είναι άλλη μια οικογενειακή τραγωδία, έγκλημα πάθους ή ζήλεια. Είναι κατάχρηση εξουσίας, αίσθηση ιδιοκτησίας, τοξική αρρενωπότητα και χρήση του προνομίου ότι ο κυρίαρχος λόγος θα σπεύσει να δικαιολογήσει, να στηρίξει το δράστη και να ενοχοποιήσει τη νεκρή», αναφέρεται στο κάλεσμα.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Η εξιχνίαση του φριχτού θανατηφόρου εγκλήματος στα Γλυκά Νερά, με την ασφυξία της Caroline Crouch που προκάλεσαν τα χέρια του συζύγου της, συνέπεσε με τον εντοπισμό της νεκρής Δημήτρη/Δήμητρας από τη Λέσβο και με τον βιασμό και κακοποίηση μίας αδερφής μας στα Πετράλωνα την ώρα της εργασίας της.

Οι «γυμνές ζωές» των θηλυκοτήτων μέσα στην πατριαρχία τείνουν να γίνουν κανονικότητα, ενώ η βαρβαρότητα απέναντί τους έχει ενταθεί επικίνδυνα στην covid εποχή του εγκλεισμού μας. Η Caroline έχοντας βιώσει μια άνιση, καταπιεστική σχέση από όταν ακόμη ήταν παιδί, βρίσκεται νεκρή στο κρεβάτι της, με το μωρό στην πλάτη της μέσα στο χώρο του εγκλήματος και με το σκυλί της νεκρό.

Η αστυνομία ωστόσο έπρεπε να δέσει την υπόθεση και να επικηρύξει τους «αλλοδαπούς μάλλον» δράστες, ώσπου να καταλήξει να συλλάβει τον πρώτο ύποπτο της γυναικοκτονίας, τον ίδιο τον σύζυγό της… Ακόμη και νεκρή όμως, κακοποιείται και διασύρεται μέσα από τις κλειδαρότρυπες του κίτρινου τύπου με την διαρροή του προσωπικού της ηλεκτρονικού ημερολογίου, που όλως παραδόξως τα αποσπάσματά του αφορούν και ξεπλένουν τον επιτυχημένο πιλότο σύζυγό της, Μπάμπη Αναγνωστόπουλο. Τον είχε βλέπεις «απειλήσει» με διαζύγιο…

Η ζωή της Δημήτρη/Δήμητρας από τη Λέσβο ήταν γυμνή πάντα, στο οικογενειακό της περιβάλλον, στο χωριό της, στα ψυχιατρικά ιδρύματα, μέχρι την κατάληξή της στα αζήτητα του νεκροτομείου, ενώ το σήμα για την εξαφάνισή της χρειάστηκε ένα μήνα για να εκδοθεί. Ήταν βλέπεις ένα σώμα χωρίς σημασία… Στα Πετράλωνα η αλληλεγγύη των ενοίκων, τα γρήγορα αντανακλαστικά του φεμινιστικού κινήματος έσπευσαν προς υπεράσπιση του θύματος, η αστυνομία ωστόσο εμπόδισε τον αλληλέγγυο κόσμο να πλησιάσει, ενώ περίμενε το ένταλμα απ’ έξω. Ήταν απλοί καθημερινοί βιαστές, δεν ήταν, βλέπεις, άτομα που διαδήλωναν για τα δικαιώματά τους, ώστε να μπορέσει να φτάσει μέχρι τον 6ο όροφο και χωρίς ένταλμα για να τους συλλάβει ή μια οικογένεια που υπερασπίζεται το οικιακό της άσυλο.

Η πατριαρχία μας καταπιέζει, μας κακοποιεί, μας βιάζει, μας δολοφονεί. Και ναι ΕΙΝΑΙ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ, δεν είναι άλλη μια οικογενειακή τραγωδία, έγκλημα πάθους ή ζήλεια. Είναι κατάχρηση εξουσίας, αίσθηση ιδιοκτησίας, τοξική αρρενωπότητα και χρήση του προνομίου ότι ο κυρίαρχος λόγος θα σπεύσει να δικαιολογήσει, να στηρίξει το δράστη και να ενοχοποιήσει τη νεκρή. Και ναι τις ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ τις συγκαλύπτει η αστυνομία, τα ΜΜΕ, οι δικαστές και οι νομοθέτες. Η αστυνομία δεν προστατεύει ούτε τις γυναίκες που έχουν καταγγείλει την κακοποίησή τους (όπως η Κωνσταντίνα στη Μακρυνίτσα), ούτε διευκολύνει αυτές που σπεύδουν να την καταγγείλουν. Οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί της δε, βγαίνουν στα κανάλια να δώσουν οδηγίες στους επίδοξους γυναικοκτόνους πώς να την βγάλουν καθαρή.

Τα ΜΜΕ δίνουν το λόγο στους Μπαλάσκες και στους Κούγιες και χτίζουν το προφίλ των κακοποιητών/βιαστών/γυναικοκτόνων, δίνοντας το λόγο στους υπερασπιστές τους και το περιβάλλον τους να σκιαγραφήσουν το πόσο καλά παιδιά είναι. Οι δικαστές δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα στην αυτοάμυνα και καταδικάζουν τις γυναίκες που υπερασπίζονται τον εαυτό τους, ενώ οι νομοθέτες αλλάζουν προς το ηπιότερο τους νόμους και τον ποινικό κώδικα που αφορά τα έμφυλα ζητήματα, αφού προσπαθούν να καταργήσουν την έννοια της συναίνεσης στις υποθέσεις βιασμού.

Την ίδια στιγμή περνούν, ενάντια στο πόρισμα της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής, έναν νόμο έκτρωμα για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια των παιδιών, σύμφωνα με την οποία μέχρι και ο καθομολογία γυναικοκτόνος της Κάρολαιν μπορεί να διεκδικήσει, καθώς όπως μας ενημερώνουν βουλευτές της κυβέρνησης, ένας πατέρας που κακοποιεί (και γιατί όχι δολοφονεί) την γυναίκα του, μπορεί να είναι καλός πατέρας…

 Γι΄αυτό λέμε: ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ! Γι΄αυτό θέλουμε η αλληλεγγύη μας να φτάσει στα πιο μακρινά μέρη, στα πιο κρυφά δωμάτια του φόβου. Να σταθούμε δίπλα σε κάθε γυναίκα, σε κάθε θηλυκότητα που βιώνει την έμφυλη βία.

ΠΟΤΕ ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΚΑΜΙΑ ΚΑΡΟΛΑΪΝ, ΚΑΜΙΑ ΔΗΜΗΤΡΗΣ/ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΕΣ ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΝΟΜΟ-ΕΚΤΡΩΜΑ ΤΗΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑΣ ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΙΕΡΑΡΧΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΜΑΣ ΤΡΙΤΗ 22 ΙΟΥΝΙΟΥ, ΣΤΙΣ 19.00, ΣΤΑ ΛΙΟΝΤΑΡΙΑ.

Φεμινίστριες Ηρακλείου».

Στη συγκέντρωση για την Καρολάιν έγινε γνωστό ότι μία εργαζόμενη γυναίκα βιάστηκε εν ώρα εργασίας στα Πετράλωνα και αποφασίστηκε να στηριχθεί η κινητοποίηση έξω από το σπίτι του δράστη. Επίσης το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί πορεία ενάντια στον βιασμό και τον ξυλοδαρμό εργαζόμενης στην πλατεία Αγίας Αικατερίνης στα Κάτω Πετράλωνα στις 6.30μμ. Στη συγκέντρωση καλεί η Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων Πετραλώνων – Θησείου – Κουκακίου.

Και την ώρα που οι γυναικείες οργανώσεις πράττουν το αυτονόητο, με στόχο να προστατεύσουν μελλοντικά θύματα και να προωθήσουν την αλλαγή στο νομικό πλαίσιο, τα ελληνικά ΜΜΕ δημοσιεύουν αποσπάσματα από το ημερολόγιο της νέας γυναίκας εισβάλλοντας στη ζωή της και τις σκέψεις της. Το ThePressProject, συνειδητά δεν πρόκειται να αναπαράξει κανένα απόσπασμα από το ημερολόγιο αυτό, καθώς στόχο έχει να δημιουργήσει ένα κλίμα που εν τέλει θα ωφελήσει μόνο στο ξέπλυμα του θύτη και του κάθε μελλοντικού γυναικοκτόνου. Το μόνο που επιλέγουμε να κρατήσουμε, είναι το πόσο βαθιά πατριαρχική παραμένει η κοινωνία του 21ου αιώνα, που μεγαλώνει ακόμα γυναίκες οι οποίες νιώθουν ενοχές και απολογούνται όταν νιώθουν καταπιεσμένες, θυμωμένες και δεν «χωράνε» στα καλούπια που τους επιβάλλονται, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται σε σχέσεις κακοποιητικές που, όπως φαίνεται, καταλήγουν να τις σκοτώνουν.