Ήταν ο Σλαβόι Ζίζεκ που παρατήρησε πως «είναι ειρωνία» το γεγονός ότι ο Τζούλιαν Ασανζ έχει γεννηθεί την 3η Ιουλίου, μια μέρα πριν τη γιορτή της Ημέρας της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ. Και είναι ενδεικτικό ειδικά των «μικρών» όψεων της δράσης μιας εκδικητικής και απάνθρωπης αυτοκρατορίας.
Τα φετινά, 50α γενέθλια του Τζούλιαν Ασανζ τα γιορτάσαμε με τον ίδιο, και φέτος στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Μπέλμαρς, έξω από το Λονδίνο, να περιμένει την εκδίκαση της προσφυγής των ΗΠΑ κατά της απελευθέρωσής του, όπως αποφάσισε με ένα κατάπτυστο σκεπτικό η βρετανή δικαστής Βανέσα Μπαράιτσερ. Αν οι αμερικάνοι τα καταφέρουν, θα μεταφερθεί σε ένα από τα ειδικά κολαστήρια από αυτά που έχουν ετοιμάσει για τους «μεγάλους εχθρούς» τους, όπου αναμένεται να εκτείσει όση ποινή από τα 175 χρόνια της (πάρα πολύ) πιθανής καταδίκης του χωράει μιά ανθρώπινη ζωή.
Η ειρωνία που καταδεικνύει ο Ζίζεκ είναι η ίδια ειρωνία που φαίνεται οι ΗΠΑ να αγνοούν πλήρως. Η ίδια που τις οδηγεί να γράφουν σε μεγάλα πανώ έξω από τις πρεσβείες τους (καλή ώρα) πως Black Lives Matter, για να το βλέπουμε εμείς, την ώρα που οι ίδιες συνεχίζουν να δολοφονούς αφρομερικάνους. Η ίδια που βάζει όλο τον ιμπεριαλιστικό μηχανισμό υποστήριξης να υπερασπίζεται τον Προτάσεβιτς κλείνοντας τα μάτια απέναντι στην περίπτωση Ασανζ, την περίπτωση Μανινγκ, την περίπτωση Σνόουντεν και, στα καθ’ ημάς, και την περίπτωση Βίννικ.
Οι χθεσινές πορείες, διαδηλώσεις, ψηφιακές διαμαρτυρίες, πικ νικ με μόνο αίτημα την απελευθέρωση του ιδρυτή των Γουίκιλικς, δημοσιογράφου και ακτιβιστή, που έχει περάσει τα πάνδεινα από την ώρα που τα Γουίκιλικς αποκάλυψαν τα αμερικάνικα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (και όχι μόνον).
Ένα μεγάλο κομμάτι των διαδηλώσεων και των πικ νικ, από τη Λισαβώνα μέχρι την Αθήνα, διοργανώθηκαν από το DiEM25, μέρος του οποίου αποτελεί, στην Ελλάδα, το ΜέΡΑ25. Ο Τζούλιαν Ασάνζ είναι εκ των ιδρυτών του Diem25, Τζούλιαν Ασάνζ, και, όπως ανέφερε και στο μήνυμά του ο Γιάνης Βαρουφάκης, προσωπικός φίλος του γενικού γραμματέα του ΜέΡΑ25.
«Ο καλός μου φίλος Τζούλιαν συνεχίζει να σιγοσβήνει στο κελί του στα βάθη του Βρετανικού Γκουαντάναμο, θύμα αδίστακτων δυτικών κυβερνώντων αποφασισμένων να ρουφήξουν λίγο-λίγο την ζωή μέσα από το κορμί του έτσι ώστε να αποτρέψουν άλλες κι άλλους από το να αποκαλύψουν άβολες για την ολιγαρχία αλήθειες…Το DiEM25 – MέΡΑ25, κίνημα του οποίου ο Τζούλιαν είναι συνιδρυτής, κινεί γη και ουρανό για να τους σταματήσουμε. Σήμερα, Σάββατο 3η Ιουλίου, θα διαδηλώσουμε πανευρωπαϊκά μπροστά από πρεσβείες γιορτάζοντας έτσι τα 50α του γενέθλια, απαιτώντας την άμεση αποφυλάκισή του, και ευχόμενοι στον Τζούλιαν να δημιουργεί για τουλάχιστον άλλα 50 χρόνια προβλήματα στην παγκόσμια ολιγαρχία». Παράλληλα, απευθύνθηκε και στο σημερινό πρόεδρο των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ζητώντας να μάθει «γιατί φοβάστε τόσο» τον Ασανζ. Μια ερώτηση που έρχεται να αναδείξει ένα βασικό ζήτημα και ένα ουσιώδες ψεύδος: ακόμη και η ίδια η υπεράσπιση του Ασάνζ είχε θεωρήσει ότι η υπόθεση του μέχρι τέλους αγώνα για την έκδοσή του ήταν μία ακόμη μονομανία του προηγούμενου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ – υπενθύμιζαν μάλιστα πως η κυβέρνηση Ομπάμα, με αντιπρόεδρο τον Μπάιντεν, είχε εγκαταλείψει την προσπάθεια λόγω «ελλειπών στοιχείων» για τη δίωξή του. Αποδείχθηκε ότι δεν ήταν έτσι. Και επί «δημοκρατικού κι εμπνευσμένου» Μπάιντεν, η Αυτοκρατορία και η εκδικητική της γραφειοκρατία είναι παρούσες σε όλο τους το μεγαλείο.
Οι διαμαρτυρίες στην Ευρώπη, οι ειδήσεις για την παρουσία της οικογένειας του Τζούλιαν αλλά και της ντέημ Βίβιεν Γουέστγουντ στο πικ νικ διαμαρτυρίας που οργανώθηκε στην πλατεία Κοινοβουλίου, στο Λονδίνο, η (πολύ μικρής εμβέλειας) κάλυψη της περιοδείας που ο πατέρας και ο αδελφός του φυλακισμένου δημοσιογράφου πραγματοποιούν στις ΗΠΑ, με στόχο να κινητοποιηθεί η αμερικανική κοινή γνώμη υπέρ του Τζούλιαν Ασάνζ, να αναδειχθούν τις επιπλοκές που έχει η υπόθεση για την Ελευθερία του Τύπου, και να πιεστεί η κυβέρνηση Μπάντεν να αποσύρει τις κατηγορίες και την έφεση που άσκησε στην αρχική απόφαση του βρετανικού δικαστηρίου, όλα αποτελούν ειδήσεις για πολύ λίγα μέσα, όλα γίνονται σε μια προσπάθεια, χρόνια τώρα, να σπάσει το φράγμα της σιωπής που έχει επιβληθεί στην υπόθεση. Κι η πιο τρανή απόδειξη είναι η ευρύτατη απόκρυψη / αποσιώπηση μιας συγκλονιστικής είδησης, σχετιζόμενης με την υπόθεση Ασανζ, η οποία βγήκε – όσο βγήκε – την προηγούμενη εβδομάδα.
Συγκεκριμένα, ένας από τους βασικούς μάρτυρες κατηγορίας κατά του Ασανζ, πολύ φίλος των ΗΠΑ, ο Ισλανδός χάκερ Σιγκουρντούρ Θόρνταρσον ή «Σίγκι ο χάκερ» παραδέχθηκε, δημοσίως και πλήρως, ότι η κατάθεσή του εις βάρος του ιδρυτή των Γουίκιλικς ήταν κατασκευή και ότι ο Ασάνζ «ποτέ δεν του ζήτησε να χακέψει οποιονδήποτε κυβερνητικό ιστότοπο ή οποιαδήποτε ιδιωτική εταιρία στην Ισλανδία». Κοινώς, ποτέ ο Ασάνζ δεν ζήτησε από κανέναν να «σπάσει» κυβερνητικά σάιτ, ο μάρτυρας περί αυτού αποσύρεται αυτοδιαψευδόμενος – εν μέσω αποκαλύψεων και για την παιδεραστική του δραστηριότητα, που κάτι μου λέει ότι την ήξεραν οι ΗΠΑ πριν τη μάθουμε εμείς – οι οποίες έρχονται να προστεθούν σε ένα βιογραφικό γεμάτο απάτες, πλαστογραφίες και κατάχρηση χρημάτων (και χρημάτων των Γουίκιλικς, βεβαίως, ποσού άνω των 50.000).
Η μαρτυρία του Σίγκι ήταν η πιο ουσιαστική και σημαντική στην αμερικάνικη προσφυγή για την έκδοση του Ασάνζ. Κι αυτό γιατί «έλυνε» το πρόβλημα που είχε ο Ομπάμα για τη δίωξη του Ασανζ: τη δημοσιογραφική του ιδιότητα. Με την ψευδομαρτυρία του Σίγκι, αυτομάτως ο Ασάνζ μετατρέπονταν από δημοσιογράφος σε χάκερ και οι αποκαλύψεις του μετατρέπονταν σε «προϊόν εγκλήματος» που μπορούσε να διωχθεί με τον νόμο περί κατασκοπείας.
Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί ως τώρα να μπορούσε να παριστάνει πως είχε στα χέρια της μόνον διεθνείς εκκλήσεις, όμως τώρα πια ξέρει πως, και από νομικής απόψεως, έχει στα χέρια της άνθρακες. Η υπόθεση που κατασκεύασαν αρμονικά κατά του Ασάνζ όλοι μαζί, Δημοκρατικοί και Ρεπουμπικάνοι, αποφασισμένοι να τον εκδικηθούν γιατί έφερε στο φως τα εγκλήματα των ΗΠΑ, έχει καταρρεύσει πλήρως και είμαστε ήδη στη δεύτερη εβδομάδα μετά την κατάρρευση των κατηγοριών περί «χάκερ» Ασανζ. Η δίωξή τους σήμερα είναι ξεκάθαρο πως αφορά το δικαίωμα των δημοσιογράφων – των μη πολιτών ΗΠΑ δημοσιογράφων – να αποκαλύπτουν τα εγκλήματα και τα ψεύδη των κυβερνήσεων.
Είναι ξεκάθαρο σε όσους έχουν τις πληροφορίες. Όχι σε όλους. Γιατί οι πληροφορίες αποκρύπτονται, η αληθινή τους διάσταση δημοσιεύεται στα λίγα ανεξάρτητα μέσα παγκοσμίως και ο αγώνας για την απελευθέρωση του δημοσιογράφου και μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος Τζούλιαν Ασάνζ δεν έχει τελειώσει ακόμη.