Υπενθυμίζεται ότι τη Δευτέρα, ο υπουργός Δικαιοσύνης υποστήριξε πως όταν υπάρχει η ανθρωποκτονία, η προβλεπόμενη τιμωρία είναι η μέγιστη, δηλαδή τα ισόβια, διαμηνύοντας ότι η «γυναικοκτονία» δε θα υπάρξει στον Νέο Ποινικό Κώδικα. «Διατάξεις για ειδεχθή αδικήματα, όπως η δολοφονία στην Ρόδο, υπάρχουν στον Ποινικό Κώδικα, αλλά το θέμα είναι πώς εφαρμόζονται», είπε ο Υπουργός Δικαιοσύνης. Ο Κώστας Τσιάρας μεταξύ άλλων απαντώντας για τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βία, είπε ότι «προβλέπονται ποινές πάρα πολύ αυστηρές για τέτοια αδικήματα και δεν έχω καμία ένδειξη ότι η Αστυνομία δεν κάνει καλά την δουλειά της». Ωστόσο, στη γυναικοκτονία στην Κυπαρισσία, στη Δάφνη αλλά και στην περίπτωση της Σούζαν Ίτον τα ονόματα των δραστών είχαν κάνει τον γύρο των αστυνομικών τμημάτων.
Σχολιάζοντας τις δηλώσεις Τσιάρα, το ΜέΡΑ25 αναφέρει ότι «μετά από σωρεία γυναικοκτονιών τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση όχι μόνο αρνείται πεισματικά να προστατέψει με κάθε τρόπο τις γυναίκες από τις αυταρχικές πρακτικές της πατριαρχίας, αλλά κινείται προς στην αντίθετη κατεύθυνση, είτε υποστηρίζοντας αντιεπιστημονικά συνέδρια ελέγχου του γυναικείου σώματος, στερεί προαγωγές λόγω μητρότητας, όπως η πρόσφατη απόφαση της αναπληρώτριας υπουργού Υγείας έδειξε, είτε νομοθετώντας καθαρά εχθρικά π.χ με το νομοσχέδιο με την υποχρεωτική συνεπιμέλεια».
Προσθέτει πως «ως δικαιολογία επικαλέστηκε την αυστηρότητα των ποινών για τις περιπτώσεις ανθρωποκτονιών μη αντιλαμβανόμενος πως η ανάγκη εισαγωγής στον Ποινικό Κώδικα του όρου της γυναικοκτονίας δεν έγκειται στις χαλαρές ποινές αλλά στον εντοπισμό του συγκεκριμένου κινήτρου και την κοινωνική καταδίκη, πέραν της ποινικής, του φαινομένου και γενικότερα της πατριαρχίας.
Ο διαχωρισμός της γυναικοκτονίας από τις ανθρωποκτονίες γενικά αποσαφηνίζει τις κοινωνικές αυτές δομές που οδηγούν στα στυγερά αυτά εγκλήματα και καταδικάζει συμπεριφορές βαθειά ριζωμένες στην κοινωνία, που στοχοποιούν το θύμα και προστατεύουν το θύτη κάνοντας λόγο για «εγκλήματα πάθους» κλπ. Όσοι επιμένουν να προσποιούνται πως δεν αντιλαμβάνονται τη διαφορά είναι αυτοί που σε μια άνιση κοινωνία επιθυμούν να εξακολουθούν να απολαμβάνουν προνόμια στις πλάτες των πιο καταπιεσμένων.»