Αρκετοί κρατούμενοι πιθανόν να υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια μέχρι θανάτου σε υπό κυβερνητικό έλεγχο κέντρο κράτησης στη Λιβύη, ανακοίνωσαν χθες Πέμπτη τα Ηνωμένα Έθνη και κάλεσαν τη χώρα να κάνει κορυφαία προτεραιότητά της την εξάλειψη αυτών των πρακτικών
Το υπουργείο Δικαιοσύνης της Λιβύης ελέγχει 31 κέντρα κράτησης με περίπου 3.000 κρατουμένους, αλλά περίπου 4.000 κρατουμενοι εξακολουθούν να κρατούνται από λιβυκές επαναστατικές ταξιαρχίες, δήλωσε προς το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ο ειδικός απεσταλμένος του οργανισμού για τη Λιβύη Ίαν Μάρτιν.
Για τα υπό κυβερνητικό έλεγχο κέντρα κράτησης, ο Μάρτιν δήλωσε πως «ο έλεγχος αυτών των εγκαταστάσεων είναι συχνά κοινός με άλλα μέρη, περιλαμβανομένων των ταξιαρχιών που τα διηύθυναν».
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και οργανώσεις αρωγής έχουν κατηγορήσει τις ταξιαρχίες ότι βασανίζουν κρατουμένους, πολλοί από τους οποίους είναι Αφρικανοί από χώρες νοτίως της Σαχάρας που θεωρούνται ύποπτοι ότι πολεμούσαν για την ανατραπείσα κυβέρνηση του Μουάμαρ Καντάφι κατά τον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης που διήρκεσε εννέα μήνες.
«Η κακομεταχείριση και τα βασανιστήρια κρατουμένων συνεχίζονται», δήλωσε ο Μάρτιν. «Η UNSMIL (η Αποστολή του ΟΗΕ στη Λιβύη) εξέφρασε τη βαθιά ανησυχία της αναφορικά με τους θανάτους τριών ατόμων σε κέντρο κράτησης στη Μισράτα … που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του υπουργείου Εσωτερικών».
«Όλοι οι θάνατοι συνέβησαν στις 13 Απριλίου και έχουμε αξιόπιστες πληροφορίες ότι ήταν όλοι άμεσο αποτέλεσμα βασανιστηρίων, καθώς και πληροφορίες ότι τουλάχιστον επτά άλλα πρόσωπα υποβλήθηκαν σε βασανιστήρια στην ίδια εγκατάσταση», πρόσθεσε.
Κατηγορίες για κακομεταχείριση και εξαφανίσεις οπαδών του Καντάφι φέρνουν σε δύσκολη θέση το κυβερνών Εθνικό Μεταβατικό Συμβούλιο, το οποίο έχει υποσχεθεί πως θα σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Φέρνουν επίσης σε δύσκολη θέση τις δυτικές δυνάμεις που υποστήριξαν την εξέγερση κατά του Καντάφι και βοήθησαν τους νέους ηγέτες της Λιβύης να πάρουν την εξουσία.
Ο Μάρτιν δήλωσε πως καταγγελίες για βασανιστήρια έχουν επίσης διατυπωθεί σε φυλακές αλλού στη Λιβύη, όπως στην Τρίπολη, τη Ζαουίγια και το Ζιντάν.
«Η αντιμετώπιση αυτών των πρακτικών θα πρέπει να αποτελέσει κορυφαία κυβερνητική προτεραιότητα στη μετεπαναστατική Λιβύη», υπογράμμισε.