Ολόκληρη η ομίλια της Αλ. Παπαρήγα:
«Εργαζόμενοι μισθωτοί, άνεργοι και συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι επαγγελματο-βιοτέχνες, έμποροι, επαγγελματίες, φτωχοί αγρότες, γυναίκες που ανήκετε στα εργατικά, λαϊκά στρώματα.
Αυτή τη στιγμή συνεχίζεται η διερεύνηση για τον σχηματισμό κυβέρνησης, ή θα πάμε για δεύτερη εκλογική μάχη, ώστε από αυτήν να προκύψει κυβέρνηση.
Καταγγείλαμε πριν λίγες μέρες όλη αυτήν την παράσταση των τριών διερευνητικών εντολών. Πήραν την μορφή ενός σόου, με τερτίπια, τακτικισμούς. Η εντύπωση που μας δημιουργήθηκε είναι ότι ο καθένας από τους τρείς προσπαθούσε να μεταφέρει στον άλλο την ευθύνη για μη κυβέρνηση συνεργασίας.
Ο καθένας προσπαθεί να φτιάξει το προεκλογικό κλίμα και τα προεκλογικά διλήμματα στα μέτρα του. Στο χορό μπήκε και η ΔΗΜΑΡ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες. Γι αυτό και τοποθετηθήκαμε δημόσια να σταματήσουν τους τακτικισμούς και εφόσον δεν πρόκειται να συμπράξουν κάποιοι με κάποιους τότε οι εκλογές είναι αναπόφευκτες.
Η χρησιμοποίηση των εντολών από τα τρία πρώτα κόμματα, από το 4ο και το 7ο μας επιτρέπει να σκεφτούμε με βεβαιότητα το εξής:
Η NΔ και το ΠΑΣΟΚ καθώς έπαθαν νίλα στις εκλογές πιθανόν να μη τις θέλουν, να ενδιαφέρονται για την ανασυγκρότησή τους. Όμως κατά την γνώμη μας δεν είναι μόνο ο φόβος των εκλογών. Θέλουν να διασφαλίσουν ότι στην Ελλάδα θα συνεχισθεί η πολιτική του «ευρωμονοδρόμου», η πολιτική που ρίχνει τα βάρη στο λαό και στρώνει το έδαφος για την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Κάτω από την καταδίκη της πολιτικής τους, έκαναν και ελιγμό ζητώντας επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, μια ανώδυνη διαδικασία στην ρηχή γραμμή «μνημονιακές και αντιμνημονιακές» δυνάμεις. Υιοθετούν την τροποποίηση σε μια περίοδο που έχει εκφραστεί η ανάγκη από κράτη μέλη της ΕΕ, όχι βεβαίως για να αλλάξουν την πολιτική τους έναντι των λαών, αλλά γιατί ψάχνουν για μια καλύτερη διαχείριση που θα εξασφαλιστεί να προχωρήσει η ανάκαμψη, πάντα όμως με λιτότητα και μόνο με λιτότητα.
Και τα δυο κόμματα προσπαθούν να βάλουν σε νέα βάση την κεντροδεξιά και την κεντροαριστερά, ένα νέο δίπολο στην εναλλαγή της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ, που φαίνεται ότι πέρασε στην ιστορία. Δεν είναι μικροκομματική επιδίωξη όπως τους αποδίδεται, ή δεν είναι μόνο. Και τα δυο κόμματα είναι αστικά, στηρίζουν το καπιταλιστικό σύστημα και αυτήν την επιλογή έχουν.
Η διαδικασία των εντολών είναι ακόμα πιο αποκαλυπτική για το ρόλο που θα παίξει ο ΣΥΡΙΖΑ στην αναπαλαίωση του πολιτικού συστήματος, στην ανακοπή του ρεύματος του ριζοσπαστισμού, και τελικά στον αφοπλισμό του κινήματος.
Ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει ότι δεν διανοείται να συνεργασθεί με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ότι έχει απονομιμοποιηθεί η πολιτική τους , όμως πήρε την εντολή και έκανε πρόταση συνεργασίας σε όλα τα κόμματα πλην «Χρυσής Αυγής». Ύστερα από κάθε συνάντηση, ιδιαίτερα με την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, τόνιζε ότι δεν μπορεί να συνεργασθεί μαζί τους, ακόμα και να τον στηρίξουν κόμματα κατ’ αρχή, γιατί θέλει κυβέρνηση της Αριστεράς που έτσι και αλλιώς δεν του βγαίνουν τα κουκιά.
Πρόκειται για χειρισμό τυχοδιωκτικό, γιατί αν ήταν συνεπής με τον πολιτικό πολιτισμό που ο ίδιος λέει ότι αντιπροσωπεύει, θα έπρεπε από την αρχή να πει ότι δεν υπάρχει δυνατότητα κυβέρνησης της Αριστεράς και πάμε για εκλογές, να γίνω πρώτο αυτοδύναμο κόμμα και να κυβερνήσω μόνος μου ή και σε συνεργασία με άλλο αριστερό κόμμα. Εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιθυμεί μια κεντροδεξιά κυβέρνηση για να βολευτεί στον εύκολο ρόλο μιας αστικής αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η διαδικασία των εντολών έδειξε ότι ενδιαφέρονταν να θέσει ένα δίλημμα μπροστά στο λαό: «δεξιά ή αριστερή κυβέρνηση». Ένα δίλημμα που επιφανειακά και μόνο είναι διαφορετικό ανάμεσα στο κεντροδεξιά –κεντροαριστερά.
Τι νόημα είχε το μίνιμουμ πρόγραμμα των 5 σημείων, όταν ένα κόμμα που πάει για κυβέρνηση αυτοδύναμη η συνεργασίας οφείλει να φέρει ανοικτά στο λαό πρόγραμμα κυβερνητικής συνεργασίας εφ’ όλης της ύλης.
Τα 5 σημεία θα μπορούσε να είναι σημεία κοινής δράσης για μια ομοσπονδία, για μια συνομοσπονδία, όχι για μια κυβέρνηση.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο, ούτε είχε το χαρακτήρα της προβοκάτσιας η ανακοίνωση του ΣΕΒ ότι μια κυβέρνηση συνεργασίας και με τον αντιμνημονιακό ΣΥΡΙΖΑ βοηθά την αναδιαπραγμάτευση που την θέλουν σήμερα οι κυβερνήσεις και οι επιχειρηματικοί όμιλοι των κρατών μελών που είναι σε κρίση.
Στο σύνθημα κυβέρνηση ΝΔ ή κεντροδεξιάς ή ΝΔ-ΠΑΣΟΚ από την μια και ΣΥΡΙΖΑ με κάποιες συνεργασίες από την άλλη είναι το νέο παραπλανητικό δίλημμα μπροστά σε ένα λαό που έχει ανάγκη από μια πολιτική ρήξης και σύγκρουσης και όχι αναδιαπραγμάτευσης.
Αν προκύψει κυβέρνηση τις επόμενες μέρες, αυτή θα είναι από χέρι αντιλαϊκή, και ο λαός πρέπει να βγει σε πόλεμο.
Αν πάμε όμως σε εκλογές χρειάζεται συναγερμός και επαγρύπνηση πριν απ’ όλα από τους κομμουνιστές και κομμουνίστριες, όλους εκείνους που μας ψήφισαν, καθώς δώσαμε μαζί τον αγώνα στα εργοστάσια, τα γραφεία, στις λαϊκές γειτονιές, στην ύπαιθρο.
Συναγερμός και επαγρύπνηση από εκείνους που αυτή την φορά δεν μας ψήφισαν γιατί πίστεψαν ότι μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με λοιπές δυνάμεις μπορεί να ανακουφίσει το λαό από τα βάσανά του. Τώρα μπορούν να δουν το ζήτημα πιο καθαρά.
Συναγερμός και επαγρύπνηση γιατί η δεύτερη κάλπη πρέπει να δείξει ότι οι εργατοϋπάλληλοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα καταλαβαίνουν τι σημαίνει για την άλλη μέρα ισχυρό ΚΚΕ. Αλλάξτε την ψήφο σας. Αυτό είναι το σύνθημά μας αν γίνουν εκλογές.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι θα έλθει στιγμή που δεν θα είναι πολύ μακριά που θα πείτε “το ΚΚΕ έχει δίκιο” , όπως το είπτατε πολλές φορέ για την Ε.Ε. , για τον πόλεμο , το όνομα της FYROM , το σχέδιο Αναάν και άλλα. Το θέμα είναι να μην είναι αργά, να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος.
Το τότε δίλημμα δεξιά – αντιδεξιά , η λογική του σκαλοπατιού υπέρ ΠΑΣΟΚ και σε βάρος του ΚΚΕ οδήγησε σταδιακά στον αφοπλισμό του κινήματος, στην ισχυροποίηση του συμβιβασμού και της εργατικής αριστοκρατίας, στην άμβλυνση του ριζοσπαστισμού του. Τα διλήμματα σε συνθήκες οικονομικής κρίσης -αν πιάσουν τόπο – τότε οδηγούν τον λαό και τις διεκδικήσεις του σε μεγάλη ήττα.
Την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τους ξέρουμε, δεν αλλάζουν, όση μεταμφίεση και αν κάνουν. Μη εμπιστεύεστε και τον ΣΥΡΙΖΑ που παραπλανά με τις δήθεν εύκολες λύσεις και τους άσσους που έχει στο μανίκι. Θέλει να είναι και με το ληστή και με το χωροφύλακα, και με την ΕΕ και με το λαό. Ήδη έχει βάλει νερό στο κρασί του. Στην νέα προεκλογική περίοδο θα ξαναγυρίσει στα ηχηρά και λαμπερά συνθήματα, για να τα ξεχάσει αν γίνει κυβέρνηση. Τότε θα μεταβληθεί σε αρνάκι απέναντι στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Πάμε κόντρα στο ρεύμα των ψέύτικων ελπίδων. Θα δικαιωθούμε πολύ πιο γρήγορα τώρα για μια ακόμη φορά
Να μην περάσει ο λαός από την οργή στην απογοήτευση. Ο λαός δεν χρειάζεται ούτε τα σημερινά μνημόνια ούτε άλλα τροποποιημένα μνημόνια.
Απευθυνόμαστε σε όλους εκείνους που στάθηκαν δίπλα μας αταλάντευτα στην κρίσιμη 10ετία του 90 ως σήμερα.
Προσέξτε !
Απαιτούν από το ΚΚΕ να ακυρώσει ό, τι κατέκτησε, να κάνει δήλωση μετανοίας, να αποδεχθεί ότι ο καπιταλισμός μπορεί να γίνει ανθρώπινος. Μας ζητούν να ακυρώσουμε την συνέχεια στην 94χρονη ιστορική μας δράση και πείρα.
Μας ζητούν να αποκηρύξουμε το σύνθημα «χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά».
Δεν υπάρχουν ανώδυνες λύσεις.
Ο δρόμος της ρήξης, της σύγκρουσης, απαιτεί θυσίες, αυτές όμως οδηγούν στην λαϊκή ευημερία. Ο δρόμος του συμβιβασμού που προτείνουν οι άλλες δυνάμεις απαιτεί δίχως τέλος βαριές και άσκοπες θυσίες, χωρίς θετική προοπτική για το λαό.
Καλούμε ιδιαίτερα τους εργατοϋπάλληλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που για πολλά χρόνια ψήφιζαν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Αναλογιστείτε γιατί το ΚΚΕ αρνείται να μπει στο μαντρί μιας τέτοιας κυβέρνησης, όποιο όνομα και αν έχει. Δεν έχει ανάγκη η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος λαός από μια τέτοια κυβέρνηση. Δεν έχει ανάγκη από τους νέους κυβερνητικούς εργατοπατέρες.
Η μόνη κυβέρνηση που μπορεί να σταθεί στο ύψος των απαιτήσεων της κρίσης και των λαϊκών αναγκών είναι αυτή που προχωρά στην μονομερή διαγραφή του χρέους, στην καταγγελία και ανατροπή του Μνημονίου- Δανειακής Σύμβασης, αποδεσμεύει την Ελλάδα από ην ΕΕ και κάνει το λαό το μοναδικό αφεντικό του πλούτου που έχει δημιουργήσει και υπάρχει στην Ελλάδα. Αυτές τις προϋποθέσεις δεν τις θέλει και δεν τις διακηρύσσει ούτε φραστικά και συνθηματικά κανένα άλλο κόμμα.
Σας παραπλανούν με τα ιστορικά παραδείγματα που χρησιμοποιούν σε άλλες συνθήκες και άλλες καταστάσεις. Όπως το παράδειγμα του 1958 όπου η ΕΔΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό πάνω από 24%. Παραλείπουν να πούνε ότι τότε η ΕΔΑ-τηρουμένων των αναλογιών της περιόδου- δεν είχε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Λόγου χάρη στο κρίσιμο ζήτημα της σύνδεσης και ένταξης της Ελλάδας στη ΕΟΚ έλεγε όχι μιλώντας για τον λάκκο των λεόντων. Στην ΕΔΑ συμμετείχαν κομμουνιστές γιατί το ΚΚΕ ήταν παράνομο. Η ΕΔΑ δεν κράτησε την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ούτε το ποσοστό της. Έπεσε 10 μονάδες το 1961. Για το ζήτημα αυτό βεβαίως εμείς δεν της αποδίδουμε ευθύνες. Ο ΣΥΡΙΖΑ απλοποιεί τα πράγματα συνειδητά, γιατί έτσι τον βολεύει σήμερα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που πάμε κόντρα στο ρεύμα. Θα δικαιωθούμε όπως δικαιωθήκαμε με την ΕΕ και σε άλλα. Ψηλά το κεφάλι, ούτε ένα βήμα πίσω!
Μη ταλαντεύεστε μπροστά στα ηττοπαθή κηρύγματα ότι ο λαός δεν έχει ελπίδα να νικήσει. Αυτή η λογική θα σας οδηγήσει σε ήττα και βάσανα σήμερα.
Η εναλλακτική πολιτική μας πρόταση δεν είναι για την δευτέρα παρουσία, όπως λένε, είναι θέμα του λαού να αποφασίσει.
Η θέση του Συνασπισμού ότι η Ε.Ε. θα αλλάξει και ο καπιταλισμός θα γίνει ανθρώπινος είναι θέση που ούτε στη Δευτέρα Παρουσία θα γίνει, γιατί στο κάτω – κάτω δεν υπάρχει δευτέρα παρουσία.
Το εκλογικό αποτέλεσμα έδειξε αυτό που εμείς ξέραμε και δεν χρειάζονταν οι εκλογές για να το δείξουν, ότι το μεγαλύτερο μέρος του λαού αγανακτεί και καταδικάζει, δεν έχει όμως αποφασίσει ακόμα, την υποχρεωτική, από τα πράγματα- αναμέτρηση με τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την Ε.Ε.
Με τα σημερινά δεδομένα υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία ιστορικής σημασίας. Να δώσετε δύναμη στο ΚΚΕ
στην εκλογική κάλπη, και την άλλη μέρα στα όργανα του κινήματος, στους κοινωνικούς αγώνες.
Προσέξτε πολύ ! Εχουν στόχο την μείωση της δύναμης του ΚΚΕ . Διαστρεβλώνουν τι υποστηρίζει και γιατί παλεύει το ΚΚΕ.
Η επίθεση στο ΚΚΕ γίνεται γιατί αρνείται να μαντρωθεί σε μια κυβέρνηση διαχείρισης της κρίσης σε βάρος του λαού και των παραγωγικών αναπτυξιακών δυνατοτήτων της χώρας.
Η συμμετοχή του ΚΚΕ –αν υπέκυπτε στις πιέσεις- θα ήταν ταφόπλακα για το εργατικό λαϊκό κίνημα, για την κοινωνική συμμαχία, για το δίκιο του λαού. Ξεκαθαρίζουμε για άλλη μια φορά:
Η αστική τάξη δεν ενοχλείται καθόλου από ένα ΚΚΕ με ανεβασμένα εκλογικά ποσοστά, όταν θέτει την δύναμή του στην υπηρεσία του συστήματος, ειδικά τώρα που η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έπαθαν νίλα. Αφού όμως το ΚΚΕ αρνείται να υποταχθεί τότε επιδιώκουν να το ρίξουν όσο γίνεται πιο κάτω. Αυτό αποτελεί τιμωρία και καταδίκη του λαού!
Σκεφθείτε μια κατ’ όνομα αριστερή κυβέρνηση με συμμετοχή του ΚΚΕ να συμφωνεί με όλες τις γενικές αποφάσεις της ΕΕ πχ. την στρατηγική της ως το 2020, το Μνημόνιο των Μνημονίων, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ με την οποία χαράχτηκε η στρατηγική μακράς πνοής και η οποία προβλέπει ό,τι υπάρχει στο Μνημόνιο και στην δανειακή συνθήκη: Για τις εργασιακές σχέσεις, τις καπιταλιστικές επιχειρήσεις, τους μονοπωλιακούς ομίλους, την κοινωνική πολιτική. Τέτοια μέτρα άρχισαν να παίρνονται πριν την κρίση. Με το ξέσπασμα της κρίσης επιταχύνθηκαν.
Σκεφτείτε να συμμετέχει το ΚΚΕ σε μια κυβέρνηση και να υποδέχεται την τρόικα, να ακούει τον κ. Ραίνχεμπαχ, τους διάφορους κηδεμόνες των υπουργείων. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα απαλλάξει την Ελλάδα από την τρόικα . Μόνο με αποδέσμευση γλυτώνεις.
Δεν θα σβήσουν την λαϊκή ελπίδα. Δεν θα πετύχουν τα σχέδια του συστήματος κατά του ΚΚΕ.
Στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο, θα το προσέξατε και εσείς, μπήκε προς το παρόν στο ράφι η αντικομμουνιστική εκστρατεία που έγινε το 2007 και το 2009. Τότε που όλοι χτυπούσαν το ΚΚΕ για τις δήθεν μετοχές στο Γερμανό, για κόμμα που έχει γιγάντιες κερδοφόρες επιχειρήσεις στην ιδιοκτησία του, για κόμμα που αρνείται τον έλεγχο των οικονομικών του κλπ.
Τότε επέλεξαν με την βοήθεια του καρατζαφερισμού να πλήξουν το ηθικό ανάστημα του Κόμματος.
Τ
ώρα άλλαξαν βιολί, άρπαξαν την ευκαιρία της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για συνεργασία και ενότητα της αριστεράς σε συνθήκες που η κλασσική δικομματική εναλλαγή έφαγε τα ψωμιά της.
Προεκλογικά και μετεκλογικά στα δημοσιογραφικά τραπέζια, ακούμε υποκριτικούς επαίνους, ότι ξεχωρίζουμε για την συνέπεια και σταθερότητά μας, ότι είμαστε σοβαρό κόμμα. Ταυτόχρονα, πότε ανοικτά και πότε με πονηρά μισόλογα, μας κατηγορούν ως ένα κόμμα που τάχα « ζει στον κόσμο του».
Εμείς τους απαντάμε ότι σ’ αυτήν την περίπτωση θα γυρίζαμε την πλάτη μας στην κοινωνία. Σας απαντάμε “στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε, συνένοχους στο φόνο του λαού δεν θα μας έχετε”.
Εκατοντάδες χιλιάδες εργατοϋπάλληλοι, φτωχοί επαγγελματίες και αγρότες, νέοι που σπουδάζουν, μας γνώρισαν από πρώτο χέρι, πρόσωπο με πρόσωπο στους τόπους δουλειάς, στις λαϊκές γειτονιές, στην ύπαιθρο. Αυτοί ξέρουν, ανεξάρτητα αν μας ψηφίζουν ή όχι, αν είμαστε μαζί τους ή όχι. Άλλωστε τα δημοσιογραφικά επιτελεία έχουν φροντίσει να αναδείξουν τον ρόλο του Κόμματος στους αγώνες, έστω και μέσα από τις εχθρικές τους βολές. Δεν υπάρχει αγώνας που έχει γίνει και να μην αναδειχθεί έστω και με υβριστικό τόνο ο ρόλος του ΚΚΕ.
Χιλιάδες εργαζόμενοι ξέρουν ότι μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ έχουν απολυθεί όχι για λόγους κρίσης της επιχείρησης αλλά γιατί αγωνίσθηκαν, έκαναν απεργία, πρωτοστάτησαν.
Τέτοια γεγονότα βέβαια δεν φθάνουν στα πολύωρα δελτία ειδήσεων, ούτε στις πολύωρες συζητήσεις, γιατί αυτά θεωρούνται εκτός ρεύματος, εκτός μόδας.
Στην βδομάδα που μας πέρασε τα άλλα κόμματα χειρίσθηκαν την επέμβαση της ΕΕ και του ΔΝΤ, το σκωτσέζικο ντους σε βάρος του ελληνικού λαού.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ σήκωσαν ψηλά τους εκβιασμούς για έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη, προκειμένου να αδειάσουν τον ΣΥΡΙΖΑ. Το κυριότερο όμως, να πανικοβάλλουν το λαό και να μη σκέφτεται ότι υπάρχει και άλλος δρόμος πέρα και έξω από τον «ευρωμονόδρομο».
Ο ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να πετύχει την αυτοδυναμία , χωρίς βέβαια να το λέει, αλλά υπονοώντας το, έκανε πολύ δουλειά για να σπείρει τον ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟ, αγιοποιώντας την ΕΕ που τάχα σέβεται τους λαούς μιλώντας ότι το θέμα είναι νομικό-πολιτικό δεν γίνεται να μας διώξουν, γιατί θα χάσουν και χρειάζονται χρονοβόρες διαδικασίες. Έφτασε μάλιστα στο σημείο να δείξει ιστορική ανευθυνότητα και άγνοια, εκτός και αν ξέρουν και κρύβουν, ότι δεν υπάρχει καμιά μα καμιά περίπτωση έξωσης της Ελλάδας από τη ζώνη του ευρώ.
Και ο εκβιασμός και η εφησύχαση είναι εξαιρετικά επικίνδυνη προπαγάνδα και παγίδα για το λαό.
Η έξωση της Ελλάδας από την ευρωζώνη και ίσως την ίδια την ΕΕ δεν θα προκληθεί ούτε από την ΝΔ και την κεντροδεξιά ούτε από τον ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή την κεντροαριστερά. Γιατί η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ συμμορφώνονται, γιατί η «κυβερνώσα αριστερά» από φωνασκούσα αριστερά θα μεταβληθεί σε αρνάκι. Άλλωστε κάθε μέρα δίνουν όρκους πίστης στον «ευρωμονόδρομο».
Αποτελεί κοροϊδία η δήλωση του προέδρου της Ευρωζώνης ότι μπορεί να δοθεί παράταση ενός χρόνου στο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής της πιο βάρβαρης λιτότητας που για όλη την Ευρώπη θα κρατήσει επίσημα ως το 2020 και θα ανανεωθεί στην πορεία, ενώ την Ελλάδα την έχουν δέσει τουλάχιστον μέχρι το 2042, με χρέος ως το 2015 400 δις.
Ένας χρόνος και δύο παράταση δεν αλλάζει σε τίποτε την φορά των πραγμάτων για το λαό.
Όμως το ζήτημα της έξωσης της Ελλάδας και άλλων χωρών από την ζώνη του ευρώ, και στην ουσία από την ΕΕ τίθεται αντικειμενικά, ανεξάρτητα πώς θα διαχειριστεί το Μνημόνιο και την Δανειακή συνθήκη η κυβέρνηση που θα προκύψει.
Τα τελευταία χρόνια μελετώνται εναλλακτικά σενάρια, εκδίωξης χωρών από την ευρωζώνη, ενώ οι ηγετικές ιμπεριαλιστικές χώρες ενδιαφέρονται για συμφωνίες και με κράτη εκτός ΕΕ.
Σκεφθείτε ακόμα και ένα επίσης σενάριο που έχει γίνει γνωστό ήδη είναι επεξεργασμένο στα βασικά του σημεία. Να ισχύσει για την Ελλάδα και για άλλες χώρες η χρήση του ευρώ, πλήρως υποτιμημένο στο εσωτερικό και υπερτιμημένο στις διακρατικές σχέσεις, έτσι που το χρέος θα γίνει 5πλάσιο και πολλαπλάσιο. Άρα το δίλημμα ευρώ ή δραχμή δεν έχει καμία αξία. Και με ευρώ και με δραχμή, δίχως ριζική πολιτική αλλαγή, ένα μεγάλο μέρος του λαού θα είναι εντελώς πτωχευμένο.
Απευθυνόμαστε στους κ.κ. Σαμαρά, Βενιζέλο, Τσίπρα, Καμμένο και Κουβέλη και τους ρωτάμε: Αν είσαστε στην κυβέρνηση, έχετε σκεφθεί ποια στάση θα κρατήσετε σε μια τέτοια εξέλιξη; Και αν έχετε σκεφτεί γιατί δεν την λέτε μέχρι σήμερα καθαρά στο λαό; Γιατί δεν προετοιμάζετε το λαό αλλά τον σέρνετε σαν πρόβατο επί σφαγή;
Τέτοια προβλήματα δεν λύνονται με τακτικισμούς και συνθήματα.
Να γιατί επαναλαμβάνουμε ότι διαμορφώνονται δύο πόλοι: από την μια ο δεξιός λεγόμενος, ή κεντροδεξιός και από την άλλη ο κεντροαριστερός ή λεγόμενος αριστερός. Και οι δύο αυτοί πόλοι βρίσκονται στην ίδια όχθη.
Εμείς δεν παίζουμε την τύχη και τα συμφέροντα του ελληνικού λαού, στα ζάρια των διλημμάτων «ευρώ ή δραχμή», με το δίλημμα “ελληνική η ευρωπαϊκή λύση”, “ναι ή όχι στο Μνημόνιο”.
Δεν παίζουμε στα ζάρια τα συμφέροντα του λαού προσπαθώντας να αποκρυπτογραφήσουμε τι διαφορά υπάρχει ανάμεσα στην απονομιμοποίηση του Μνημονίου, στην αναδιαπραγμάτευση της συνολικής στρατηγικής που γράφει η επιστολή του κ.Τσίπρα προς τον κ. Μπαρόζο, ανάμεσα στην διαπραγμάτευση, την απαγκίστρωση, ή την υπέρβαση που σε μια στιγμή πέταξε ο κ. Βενιζέλος.
Γιατί δεν βγήκατε ανοικτά και παστρικά να ξεκαθαρίσετε τα πράγματα; Χωρίς κατάργηση του Μνημονίου και της δανειακής συνθήκης χωρίς κατάργηση των στρατηγικών κατευθύνσεων της ΕΕ είναι κοροϊδία να γίνεται λόγος για τα 5 σημεία του ΣΥΡΙΖΑ. Αν θέλετε κατάργηση του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης δεν έχετε παρά να το δηλώσετε κατηγορηματικά, ότι η πρώτη πράξη που θα φέρετε στην βουλή θα είναι νόμος για την κατάργησή τους. Και μάλιστα αυτό πρέπει να γίνει πριν τις προγραμματικές δηλώσεις. Εμείς είμαστε έτοιμοι να προτείνουμε τέτοιο νόμο με τις πρώτες μέρες λειτουργίας της βουλής. Τότε δεν υπάρχει θέμα αναδιαπραγμάτευσης.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ δεν μπορούν να σταθούν εμπόδιο σε κάθε μορφής πίεση και εκβιασμό. Η αντιπαράθεση, η σύγκρουση δεν κρίνεται στις Βρυξέλλες μόνο, στη Νέα Υόρκη. Πριν απ όλα κρίνεται καθημερινά στους τόπους δουλειάς, στα γραφεία, κρίνεται δηλαδή πριν απ’ όλα μέσα στην Ελλάδα με τα μεγάλα συμφέροντα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και δίπλα του η ΔΗΜΑΡ, όλα τα άλλα κόμματα δεν έχουν καν προετοιμάσει το λαό, γιατί δεν θέλουν, στην περίπτωση κινδύνων πολεμικών επιχειρήσεων στην ανατολική Μεσόγειο. Δεν έχουν καν αναδείξει τις θέσεις του για επείγοντα ζητήματα που αφορούν την στρατηγική του ΝΑΤΟ. Και θέλουν να κυβερνήσουν με λευκές σελίδες στα προγράμματά τους.
Αφύπνιση, συναγερμός, μαχητικά για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ. Ο λαός δεν χρειάζεται το ΚΚΕ στο ρόλο ενός ακόμα υπηρέτη των μονοπωλίων και της ΕΕ. Τα ιστορικά παραδείγματα της συμμετοχής των κομμουνιστών στις κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας είναι χαρακτηριστικά. Και αυτές οι κυβερνήσεις πήραν αντιλαϊκά μέτρα, χτύπησαν το εργατικό λαϊκό κίνημα, το οδήγησαν σε υποχώρηση.
Το ΚΚΕ έχει την ιστορική ευθύνη να μη γίνει το κομμουνιστικό άλλοθι σε μια κυβέρνηση που πριν ακόμα σχηματισθεί είναι βέβαιο ότι δεν θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του λαού, δεν θα τον απαλλάξει από τη λιτότητα και την ανεργία. Η ιστορική ευθύνη του ΚΚΕ ορθώνεται απέναντι στην ιστορική ανευθυνότητα του ΣΥΡΙΖΑ.
Τώρα το λαϊκό κίνημα πρέπει να οργανώσει την αντεπίθεσή του. Αν γίνουν εκλογές να αλλάξει την ψήφο του, να κάνει δυνατό το ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ θέλει και μπορεί να πρωταγωνιστήσει στη διακυβέρνηση της λαϊκής εξουσίας, του μοναδικού ριζικά διαφορετικού δρόμου ανάπτυξης, ο οποίος μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκη ευημερία.
Είναι ο δρόμος της κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, του επιστημονικού κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες και εργατικό έλεγχο.
Αυτός ο δρόμος θα απογειώσει τις αναξιοποίητες παραγωγικές δυνατότητες της Ελλάδας, που είναι πλούσια σε ενεργειακές πηγές, ορυκτό πλούτο. Θα προχωρήσει στη μονομερή διαγραφή του χρέους, στη κατάργηση των δαπανών για τα ιμπεριαλιστικά σχέδια του ΝΑΤΟ, θα απαλλάξει την χώρα από την συμμετοχή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, από τις στρατιωτικές βάσεις και προγεφυρώματα για τη διεξαγωγή στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Στο πραγματικό πολιτικό ερώτημα «με τα μονοπώλια ή με το λαό», «με το κεφάλαιο ή την εργασία», το ΚΚΕ δεν πατάει σε δύο βάρκες. Είναι το μόνο κόμμα που με σταθερότητα και συνέπεια έχει αποδείξει για πάνω από εννιά δεκαετίες ότι είναι με το λαό και δεν θα τον προδώσει.
Το ΚΚΕ θέτει ακόμα πιο επιτακτικά την πιεστική αναγκαιότητα να πάρουν ενεργό ρόλο όλοι οι εργαζόμενοι στα σωματεία, στους κλάδους, να αλλάξουν τον αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων στα όργανα του εργατικού κινήματος, του κινήματος των αυτοαπασχολουμένων, της αγροτιάς, στα σχολεία και στα πανεπιστήμια, στα ΤΕΙ. Η εργατική συνέλευση στον τόπο δουλειάς και στον κλάδο.
Δίπλα σ’ αυτό το βασικό μέτωπο πάλης μπορεί να συμβάλει η οργανωμένη δράση στην λαϊκή γειτονιά, η μαθητική, σπουδαστική και φοιτητική συνέλευση, κάθε μορφής διαδικασία που υψώνει την λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία, που προσελκύει, οργανώνει και κινητοποιεί είναι ζήτημα πρώτης γραμμής.
Αυτές είναι οι πραγματικές «πλατείες» που έχουν στόχο τον ταξικό αντίπαλο και κατά συνέπεια καθορίζουν και τον πολιτικό αντίπαλο.
Μόνο όταν οι εργαζόμενοι πάρουν την υπόθεσή τους στα δικά τους χέρια, συμμετέχουν στις αποφάσεις, ελέγχουν τις αποφάσεις, μόνο τότε θα ανακαλύψουν την βαθύτερη αιτία των προβλημάτων τους, θα αποκτήσουν πολιτική πείρα, ταξική συνείδηση. Μόνο έτσι θα οικοδομήσουν την ισχυρή κοινωνική συμμαχία της ανατροπής. Θα αποκτήσουν πείρα και εμπειρία των δυνατοτήτων ανάπτυξης της χώρας, της δυνατότητας να κατακτήσουν τη κοινωνική λαϊκή ευημερίας, μακριά από τις δεσμεύσεις της ΕΕ.
Από αυτό το κίνημα θα αναδειχθεί η κυβέρνηση του λαού. Σ’ αυτό το δρόμο πάλης θα αποσπώνται και κάποιες παραχωρήσεις, θα δυσκολεύονται τα χειρότερα, ενδεχομένως και κάποια να αποτραπούν, βαδίζοντας συνεχώς μπροστά στον ελπιδοφόρο δρόμο της λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας.
Η αποδέσμευση από την ΕΕ σε συνδυασμό με την μονομερή διαγραφή του χρέους και με τον πλούτο στα χέρια του λαού αποτελεί την αισιόδοξη προοπτική του λαού. Ο λαός θα γίνει κυρίαρχος, ανεξάρτητος και πατριώτης – διεθνιστής μόνο όταν διαφεντεύει τον πλούτο της χώρας, αποφασίζει τι θα παράγει, καθορίζει ότι σκοπός της παραγωγής είναι η ικανοποίηση των ανθρώπινων αναγκών.
Καμιά «επαναδιαπραγμάτευση» δεν μπορεί να μεταμορφώσει την ΕΕ από φύλακα της εξουσίας και των κερδών των μονοπωλίων σε Ευρώπη των λαών.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ αποδυναμώθηκαν, πρέπει να συρρικνωθούν ακόμα περισσότερο, δεν αξίζουν την ψήφο των εργατών, των υπαλλήλων, των φτωχών αυτοαπασχολουμένων και αγροτών.
Οι νέοι και οι νέες και γενικότερα οι εργαζόμενοι που υποφέρουν πρέπει να διορθώσουν την ψήφο τους που την έδωσαν στην Χρυσή Αυγή ενώ σίγουρα δεν συμφωνούν με τις ναζιστικές απόψεις τους.
Αν γίνουν εκλογές αλλάξτε την ψήφο σας, δώστε δύναμη στο ΚΚΕ για να γιγαντωθεί ο λαϊκός αγώνας, η λαϊκή συμμαχία , για να φθάσει στη νίκη ο αγώνας της ανατροπής».