Ο Ugur Gallen είναι φωτογράφος –καλλιτέχνης και ζει στην Τουρκία. Είναι αδύνατον να μην ξεχωρίσεις τις δουλειές του. Κάθε δημιουργία του είναι ο ορισμός του «μια εικόνα ισούται με χίλιες λέξεις».
Στις φωτογραφίες του προσπαθεί να αποτυπώσει την τεράστια αντίθεση δυο εντελώς διαφορετικών κόσμων, τις ανισότητες. Βρέθηκε στο φετινό TEDx Lamia, όπου παρουσιάστηκαν τα έργα του και μιλώντας στο TPP εξηγεί τι επιδιώκει αποτυπώνοντας αντίθετες όψεις του ίδιου κόσμου.
Κάνει ως χόμπι έργα φωτομοντάζ και κολάζ από το 2014. «Σκέφτηκα ότι το καλύτερο εργαλείο για να αντικατοπτρίσω αυτά τα προβλήματα ήταν η εικαστική τέχνη και ξεκίνησα τα έργα μου το 2016» σημειώνει, μιλώντας στο TPP.
«Άρχισα να κάνω αυτά τα έργα όταν είδα τον φόβο και την αδυναμία στα μάτια ενός καραβανιού προσφύγων που πιάστηκε από τις Αρχές ενώ προσπαθούσε να διασχίσει το Αιγαίο, ένα πρωί του 2016. Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούσαν να μεταναστεύσουν επειδή ήθελαν μια καλύτερη ζωή» αναφέρει στο TPP. Κι ήταν εκείνη η πρώτη και καταλυτική στιγμή που αποφάσισε να δημιουργεί έργα με αντιθέσεις.
Η πρώτη του δουλειά αποτύπωνε την έντονη ανισότητα μεταξύ των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο των πολέμων και των συγκρούσεων, όπως εξηγεί.« Στη συνέχεια, προσπάθησα και προσπαθώ να δείξω αυτή την ανισότητα με τις μελέτες μου για κοινωνικοοικονομικά προβλήματα, ανθρώπινα δικαιώματα και περιβαλλοντικά ζητήματα» επισημαίνει, κάτι το οποίο όλο και περισσότερο βρίσκει απήχηση.
H απήχηση αυτή, κατά τον ίδιο, οφείλεται στο ότι τα έργα του είναι εικαστική τέχνη. «Η εικαστική τέχνη είναι αντιληπτή από όλους, είναι υπεράνω όλων των γλωσσών. Γιατί αρκεί να βλέπεις. Καταλαβαίνεις το μήνυμα και το συναίσθημα πολύ εύκολα».
«Η δουλειά μου δείχνει τις ανισότητες που όλοι γνωρίζουμε, αλλά δεν μπορούμε να δείξουμε ξεκάθαρα, με μια πολύ απλή τεχνική και ένα σκληρό μήνυμα. Τα προβλήματα που παρουσιάζω στη δουλειά μου είναι τα προβλήματα που βιώνουμε όλοι. Δικαιώματα γυναικών και παιδιών, περιβαλλοντικά προβλήματα, εισοδηματικές ανισότητες, πολιτικοί πόλεμοι και συγκρούσεις. Είναι όλα μέρος μας, οπότε η δουλειά μου απευθύνεται σε όλους» αναφέρει μεταξύ άλλων.
Ο ίδιος δηλώνει ανυπόμονος. Συνήθως αφού κάνει τη δουλειά του, τη μοιράζεται με όλους στα social media. «Τώρα προσπαθώ να ξεφύγω από αυτή τη συνήθεια. Προς το παρόν, φυσικά, έχω έργα που δεν έχετε δει ακόμα. Θα μπορείτε να τα δείτε στα μελλοντικά μου έργα, βιβλία και εκθέσεις. Πρέπει να περάσω πολύ χρόνο σαρώνοντας εικόνες για να δείξω όλες τις αντιθέσεις που θέλω και υπάρχουν» εξηγεί.
Πάντα θεωρώ πως οι άνθρωποι που αγαπούν αυτό που κάνουν φαίνονται. Ξεχωρίζουν. Βάζουν μεράκι. Μιλούν πολύ γι’ αυτό που κάνουν και μιλούν με αγάπη. Με αγάπη ο Ugur μας περιγράφει όλα τα στάδια της δουλειάς του. «Πρώτα πρέπει να βρω φωτογραφίες φωτορεπόρτερ που μας δείχνουν τα προβλήματα σε διάφορα μέρη του κόσμου και να μάθω τις ιστορίες τους. Συνήθως η ιστορία της φωτογραφίας δεν μου αρκεί. Εξετάζω περισσότερα στοιχεία για αυτήν τη χώρα ή τον κόσμο. Προσπαθώ να καταλάβω πόσο μεγάλο πρόβλημα είναι. Μετά, ολοκληρώνω τη σύνθεση με πρόσωπο, φιγούρα ή αντικείμενο. Μερικές φορές μου παίρνει μερικές ώρες, μερικές φορές μέρες και εβδομάδες για να βρω τη σωστή φωτογραφία. Με αυτή τη σύνθεση που έχω φτιάξει, σκοπεύω να επιστήσω την προσοχή στον πυρήνα του προβλήματος».
Το αγαπημένο του έργο ονομάζεται “Love Wall”.
Η φωτογραφία είναι του Marco Gualazzini. Στη φωτογραφία, ένα παιδί περνάει δίπλα από έναν τοίχο. Υπάρχουν μερικά συνθήματα και γκράφιτι στον τοίχο. Υπάρχει ένας εκτοξευτής πυραύλων γνωστός ως RPG από γκράφιτι.« Η λίμνη Τσαντ –το μέρος που τραβήχτηκε η φωτογραφία- στερεύει λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη και να σημειωθεί πως περίπου 30 εκατομμύρια άνθρωποι είχαν μια οικονομία βασισμένη στην αλιεία. Όταν αυτή η οικονομία καταρρέει, τρομοκρατικές οργανώσεις αρχίζουν να στρατολογούν μαχητές στην περιοχή. Αυτοί οι νέοι, που βρίσκονται σε απόγνωση, εντάσσονται σε αυτές τις οργανώσεις με αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτό υπάρχουν γκράφιτι στους τοίχους που με αυτόν τον τρόπο παραπέμπουν σε πόλεμο» εξηγεί. Η απέναντι εικόνα δείχνει έναν μαθητή να περνάει δίπλα από έναν τοίχο με γκράφιτι με καρδιά.
Και τι ξεχωρίζει ο ίδιος; «Τη δουλειά μου για τα βάσανα των παιδιών πάντα την ξεχωρίζω. Γιατί ως άνθρωποι στον σύγχρονο κόσμο, πρέπει να προστατεύσουμε αυτά τα παιδιά. Δυστυχώς, αποτυγχάνουμε να το κάνουμε σε μια εποχή που έχουμε τη μεγαλύτερη δύναμη στην ανθρώπινη ιστορία. Τα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα, τις συγκρούσεις και τον πόλεμο. Δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκή εκπαίδευση και υπηρεσίες υγείας. Τους εκμεταλλεύονται ως παιδιά στρατιώτες, ως παιδιά εργάτες, ως σκλάβοι του σεξ. Αυτά τα προβλήματα εμφανίζονται λίγο-πολύ σε κάθε χώρα του κόσμου».
«Ελπίζω ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε κοινωνική ενσυναίσθηση και σκέψη που θα ελαχιστοποιήσει αυτά τα προβλήματα» καταλήγει. Κι είμαστε είμαστε σίγουροι πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που παλεύουν με τον τρόπο τους να εξαλείψουν τις ανισότητες, υπάρχει ελπίδα.
*Ευχαριστώ θερμά το TEDx Lamia για το υλικό!