Όπως αναφέρει το ρεπορταζ του ABC, τα δικαιώματα γης των ιθαγενών αμφισβητήθηκαν από τις πολιτειακές και ομοσπονδιακές κυβερνήσεις, οι οποίες εκμεταλλεύτηκαν τα περισσότερα από 80 ετών που πέρασαν εκτός χώρας μετά τη βάναυση απομάκρυνσή τους, απαιτώντας τους να αποδείξουν την αδιάλειπτη, συνεχής σύνδεση με τη γη τους.
«Υποφέραμε τα μέγιστα μέσω του αποικισμού γενικά, αλλά ιδιαίτερα την κλίμακα της υποβάθμισης και της εξαθλίωσης που συνέβη σε αυτά τα νησιά στο λαό μας — ο χρόνος της επούλωσης έχει περάσει προ πολλού», δήλωσε η Σαμάλα Κρόνιν, από τη φυλή των Γουιπαπουρα, σημειώνοντας που «ζούμε ιστορικές στιγμές». Η ιστοσικής σημασίας απόφαση έδωσε πίσω στο λαό των Γουιπαπουρα τα αποκλειστικά δικαιώματα της κατοχής, της χρήσης και της απόλαυσης τμημάτων της περιοχής και τα μη αποκλειστικά δικαιώματα για κυνήγι, ψάρεμα και μάζεμα νερού.
Ο Μπομπ Μιούιρ, ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο της μάχης για τα δικαιώματα της γης για δεκαετίες, που ξεκίνησε με τη μητέρα του στο Γουόπα, είπε πως «Μέσα από αυτό, αποκτήσαμε γη μέσω του νόμου για την γη των Αβοριγίνων του Κουίνσλαντ και τώρα μας αναγνωρίζεται και ο ιθαγενής τίτλος». «Ήταν λοιπόν ένα μεγάλο ταξίδι» προσέθεσε, αναφερόμενος στο γεγονός ότι οι ιθαγενείς διώχθηκαν από τη γη τους του 1902 και επέστρεψαν μόλις το 1984. Σημείωσε ότι η απόφαση θα οδηγήσει τους Γουιπαπουρα να διαχειριστούν ξανά τα της χώρας τους, όπως επίσης και να αυξήσουν την παρουσία τους όσον αφορά τον τουρισμό και τις επιχειρήσεις στην περιοχή.
«Ενώ δεν έχουμε πάρει πλήρως τη γη μας πίσω, στην πραγματικότητα είμαστε πλέον αναγνωρισμένοι», σημείωσε ο Τζόρνταν Κάμινς. Τόνιση πως «η μέρα είναι σημαντική» καθώς η πρώτη φορά που ο γιος του, ο Ηλίας, και η μεγαλύτερη κόρη του βρίσκονταν στη γη των Γουιπαπουρα. «Αισθάνομαι ευλογημένος, προνομιούχος», είπε ο Κάμινς, καθώς «έχει περάσει πολύς καιρός από όσα μου διηγήθηκαν οι θείες, οι θείοι, η μητέρα μου».