Στην επιστολή του, ο Γιάννης Μάγγος απευθύνει ερωτήματα προς τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ και τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Τάκη Θεοδωρικάκο, ερωτήματα που ΕΛ.ΑΣ και πολιτική ηγεσία αρνούνται να απαντήσουν εδώ και 18 μήνες, διάστημα στο οποίο δεν έχει ολοκληρωθεί καν η ΕΔΕ.

Ολόκληρη η επιστολή του Γιάννη Μάγγου:

«Στις 14 Ιουνίου 2020 το παιδί μας χτυπήθηκε μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου από τρεις αστυνομικούς της ΟΠΚΕ και έναν των ΜΑΤ. Στη συνέχεια χτυπήθηκε και μέσα στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας.

Πέρασαν 18 μήνες από την έναρξη της ΕΔΕ, όμως το πόρισμα καθυστερεί λόγω σοβαρών παραλείψεων της ΕΛ.ΑΣ., τις οποίες προφανώς επεσήμανε ο Συνήγορος του Πολίτη. Μέχρι την έκδοσή του, που ευελπιστώ να γίνει σύντομα, απευθύνω προς τον Αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. και προς τον Υπουργό Προστασίας του Πολίτη σαφή ερωτήματα και υποθέτω ότι ως Έλληνες πολίτες δικαιούμαστε απαντήσεις και τα οποία θα ήταν τα ίδια, ακόμα κι αν ζούσε σήμερα το παιδί μας:

Γιατί χτύπησαν τον Βασίλειο Μάγγο; Έπραξαν οι αστυνομικοί σύμφωνα με το καθήκον τους ως υπάλληλοι Προστασίας του Πολίτη ή ενάντια σε αυτό; Ο χειρισμός τους απέναντί του ήταν ο νόμιμα ενδεδειγμένος ή έκαναν κατάχρηση εξουσίας; Πώς δικαιολογείται η τόση άμετρη βία;

Η παρατεταμένη διάρκεια της κράτησής του στην Ασφάλεια ήταν νόμιμη; Πόση ώρα απαιτείται πραγματικά για εξακρίβωση στοιχείων; Γιατί κρατήθηκε πολύ περισσότερο χρόνο; Ο ξυλοδαρμός του στα δικαστήρια και κατόπιν η κακοποίηση και ο βασανισμός του μέσα στην Ασφάλεια εξυπηρετούσε τους σκοπούς της σύλληψής του;

Πώς δικαιολογείται ότι όντας βαριά τραυματισμένος, κρατήθηκε τόση πολλή ώρα στο Τμήμα; Γιατί δεν του παρασχέθηκε οποιαδήποτε περίθαλψη; Γιατί δεν μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο; Γιατί συνέχιζαν να τον χτυπούν; Γιατί δεν του δόθηκε νερό, όταν το ζήτησε; Γιατί τον έβριζαν; Γιατί τον απειλούσαν; Γιατί τον λοιδορούσαν και τον χλεύαζαν με σεξιστικά αστεία;
Αποτελούν όλα αυτά καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ατομικής ελευθερίας του παιδιού μας; Αποτελούν προσβολή της ανθρώπινης υπόστασής του;

Προσπάθησε να τον προστατεύσει κάποιος αστυνομικός, για να δικαιολογήσει έστω τα χρήματα που τον πληρώνει γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο ο ελληνικός λαός;

Το Βιβλίο Συμβάντων της Αστυνομίας γράφει ότι τίποτα δεν προέκυψε εις βάρος του και φυσικά δεν του αποδόθηκε καμία κατηγορία. Γράφει επίσης ότι ήταν γνωστό πως συμμετείχε σε Συλλογικότητες. Μήπως χτυπήθηκε γι’ αυτό; Ή μήπως επίσης γιατί ανήκε σε ευάλωτη ομάδα; Και εμείς γνωρίζουμε (όχι καλύτερα από την αστυνομία βέβαια) τη μεταχείριση που έχουν από αστυνομικούς άτομα τα οποία ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες στην Ελλάδα.

Πώς δικαιολογείται ότι βρέθηκε πεταγμένος έξω από την Ασφάλεια, πεσμένος κάτω και αβοήθητος;

Κύριε Αρχηγέ της Ελληνικής Αστυνομίας, είναι αυτό το καθήκον των αστυνομικών;

Κύριε Υπουργέ, αυτές οι εξευτελιστικές πράξεις είναι έργο Ελλήνων αστυνομικών που είναι ταγμένοι στην Υπηρεσία Προστασίας του Πολίτη;

Τα γνωρίζετε όλα αυτά; Στοιχειοθετούν αδικήματα; Υπάρχουν ευθύνες γι’ αυτά; Από πού μέχρι πού;
Κύριε Υπουργέ, εν τέλει θίγεται και το δημοκρατικό πολίτευμα από τέτοιες διαστροφικές και ανεξέλεγκτες υπερβάσεις των οργάνων του.

Η ΕΛ.ΑΣ. είχε όλα τα ντοκουμέντα (βίντεο, φωτογραφίες). Είχε τις καταθέσεις των γονέων του. Τώρα πια, έχει και τις μαρτυρίες των ανθρώπων που είδαν το γεγονός μπροστά στα δικαστήρια του Βόλου, και αυτών που τον βρήκαν έξω από την Αστυνομική Διεύθυνση σε τραγική κατάσταση. Οι τελευταίοι μαρτυρούν ότι όταν τον βρήκαν, το πρώτο που τους είπε ήταν ότι μέσα εκεί τον ξαναχτύπησαν και τον βασάνισαν. Οτι δύο της ΟΠΚΕ του κρατούσαν τα χέρια πίσω από την καρέκλα κι ένας ασφαλίτης τον χτυπούσε πάνω στα ήδη τραυματισμένα πλευρά για να του προκαλέσει κι άλλο πόνο. Τα ίδια είπε και σε μας, τους γονείς του, λίγο αργότερα.

Κανένας που να βρίσκεται σε τέτοια οικτρή κατάσταση, δεν έχει τη δύναμη να πλάθει φανταστικά σενάρια, ούτε φυσικά το παιδί μας. Σαν να μην έφτανε μόνο τόσο ξύλο που έφαγε μπροστά στα δικαστήρια, σε σημείο που να φωνάζει ότι δεν μπορεί ν’ αναπνεύσει, αλλά επιπλέον η εισαγωγή του στο νοσοκομείο απέδειξε πολλαπλά κατάγματα σε έξι πλευρά, δυσχέρεια στην αναπνοή, τραυματισμό της χοληδόχου κύστης και του ήπατος, με συνοδό εσωτερική αιμορραγία. Βαριές σωματικές βλάβες που επέφεραν σοβαρότατο κίνδυνο για την ίδια τη ζωή του.

Αυτό είναι ένα απάνθρωπο περιστατικό ανάμεσα σε πολλά άλλα, εξαιτίας των οποίων έχουν χάσει τη ζωή τους άνθρωποι. Περιστατικά εξαιτίας των οποίων νέοι άνθρωποι, όπως το παιδί μας, οδηγήθηκαν στον θάνατο. Περιστατικά εξαιτίας των οποίων ο πόνος και το αίσθημα της αδικίας (που για σας είναι τεχνικά ζητήματα) για τις οικογένειες των θυμάτων είναι καθημερινή οδύνη για την υπόλοιπη ζωή τους.

Στις 14 Ιουνίου 2020, νιώσαμε ντροπή και προσβολή της αξιοπρέπειάς μας βλέποντας ένα ανθρώπινο κορμί και μια ψυχή, του παιδιού μας, να τσακίζονται κάτω στην άσφαλτο. Βλέποντας αστυνομικούς να τον μεταχειρίζονται εγκληματικά, να τον χτυπούν χωρίς λόγο και μάλιστα με ακατανόητη μανία. Και την ίδια και πολύ χειρότερη προσβολή και εξευτελισμό σάς υπενθυμίζουμε ότι ένιωσε και το παιδί μας. Την ίδια που θα ένιωθε κάθε παιδί, όπως και το δικό σας. Και είναι ακράδαντη πεποίθησή μας ότι όλα αυτά τον οδήγησαν στον θάνατο.

Κύριε Αρχηγέ της ΕΛ.ΑΣ., είναι ανεκτές τέτοιες κακουργηματικές συμπεριφορές από την Ελληνική Αστυνομία;

Κύριε Υπουργέ, είναι ανεκτό να διαπράττονται τέτοιου είδους αδικήματα από υπαλλήλους που ανήκουν στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη;

Για μας, τους γονείς του Βασίλειου Μάγγου, δεν είναι. Και ζητούμε να αποδοθεί επιτέλους δικαιοσύνη».