Ο Ντμίρι Κοβάλεβιτς είναι Ουκρανός δημοσιογράφος και ακτιβιστής της απαγορευμένης κομμουνιστικής οργάνωσης «Μποροτμπά». Η οργάνωση απαγορεύτηκε το 2014 λόγω ενεργών διαμαρτυριών κατά του φιλοαμερικανικού πραξικοπήματος και κατά της νομιμοποίησης του νεοναζισμού, όπως και το κομμουνιστικό κόμμα. Δρα παράνομα στην Ουκρανία και νόμιμα στις δημοκρατίες του Ντονμπάς (Ντονέτσκ και Λουγκάνσκ). Η οργάνωσή του υποστήριξε τους αντάρτες του Ντονμπάς στην εμφύλια σύγκρουση που διαρκεί από το φιλοαμερικανικό πραξικόπημα του 2014.

Πηγή: The International

Μετάφραση: Παναγιώτης Παπαδομανωλάκης

 

Πώς θα εξηγούσατε τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στην Ουκρανία αυτή τη στιγμή;

Τα σημερινά γεγονότα αποτελούν συνέχεια της σύγκρουσης στο Ντονμπάς, η οποία συνεχίζεται από το 2014. Για χρόνια τα μέσα ενημέρωσης του Κιέβου και τα δυτικά μέινστριμ μέσα έλεγαν ότι η Ουκρανία αντιμετώπιζε τη ρωσική εισβολή – και τώρα αυτό συνέβη στην πραγματικότητα – μόλις η Ρωσία αναγνώρισε τις δημοκρατίες. Ο επίσημα δηλωμένος στόχος της επιχείρησης: “αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας”. Οι δημοκρατίες του Ντονμπάς αποσχίστηκαν το 2014 ακριβώς επειδή εξοργίστηκαν από τη νομιμοποίηση των συνεργατών των ουκρανικής καταγωγής Ναζί του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Η κατάσταση ήταν αναπόφευκτη; Θα μπορούσε να είχε επιλυθεί μέσω μιας σειράς διαπραγματεύσεων;

Οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται από το 2014. Η Ουκρανία υπέγραψε δύο συμφωνίες του Μινσκ, αλλά αρνήθηκε να τις εκπληρώσει φοβούμενη ότι ένοπλοι νεοναζί θα ανέτρεπαν την κυβέρνηση όπως το 2014. Οι συμφωνίες του Μινσκ συνεπαγόταν την επανένταξη των δημοκρατιών του Ντονμπάς πίσω στην Ουκρανία, αλλά παρέχοντας το ειδικό καθεστώς αυτονομίας με το δικαίωμα να έχουν τη δική τους πολιτιστική και γλωσσική πολιτική. Αυτό ήταν μη αποδεκτό για τους ακραίους εθνικιστές που θα ήθελαν να δουν μια ενιαία και μονοεθνική φιλοναζιστική Ουκρανία. Έτσι, είτε θα απαγορεύονται οι κομμουνιστές, είτε οι ναζί. Δεν υπάρχει τρίτη επιλογή.

Πώς το αντιμετωπίζουν αυτό οι Ουκρανοί;

Υπάρχει περίπου 5-6% των Ουκρανών που μοιράζονται φιλοεθνικιστική ή φιλοναζιστική ιδεολογία. Υπάρχει περίπου 5-6% αφοσιωμένων κομμουνιστών ή συμπαθούντων. Οι υπόλοιποι υποστηρίζουν αυτούς που κερδίζουν. Τα τελευταία χρόνια εκατομμύρια Ουκρανοί μετανάστευσαν: περίπου 3,5 εκατομμύρια στη Ρωσία και θα ήθελαν να επιστρέψουν σε περίπτωση αλλαγής της κυβέρνησης. Περίπου 3,5 – μετανάστες για εργασία στις δυτικές χώρες, τείνουν να μοιράζονται τις αφηγήσεις των δυτικών μέσων ενημέρωσης.

Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό για τις δημοκρατίες του Ντονμπάς;

Υποθέτω ότι θα είναι ένα είδος ανεξάρτητων χωρών όπως η Αμπχαζία, η Νότια Οσετία, η Υπερδνειστερία. Από τη στιγμή που η Ουκρανία αρνήθηκε τις συμφωνίες του Μινσκ, δεν θα επιστρέψουν, δεδομένου επίσης ότι χύθηκε πολύ αίμα μέσα σε 8 χρόνια το οποίο χωρίζει το Κίεβο και το Ντονέτσκ.

Μέχρι τώρα όλοι έπαιζαν παιχνίδι ευθυνών. Υπάρχει κάτι που τα μέσα ενημέρωσης έχουν αποκρύψει από το κοινό;

Το κυριότερο πράγμα που κρύβεται από το κοινό είναι ότι υπάρχει πλήθΟς ανοιχτών ναζί ενσωματωμένο στο στρατό, την αστυνομία και την Εθνικοφρουρά της Ουκρανίας. Το ουκρανικό εκπαιδευτικό σύστημα κάνει πλύση εγκεφάλου στα παιδιά, δοξάζοντας τους Ναζί του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατηγορώντας τους Σοβιετικούς. Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης προτίμησαν να αγνοήσουν τους καθημερινούς βομβαρδισμούς των πόλεων του Ντονμπάς και την αντίσταση των ανθρακωρύχων του Ντονέτσκ, αλλά εξοργίζονται μόνο όταν βομβαρδίζεται η φιλοαμερικανική πλευρά.

Εάν το ΝΑΤΟ αντεπιτεθεί, υπάρχει πιθανότητα πολέμου πλήρους κλίμακας;

Δεν μπορώ να το προβλέψω αυτό. Αλλά σίγουρα, πρόκειται για έναν νέο πόλεμο μεταξύ των πλευρών που τάσσονται υπέρ του ΝΑΤΟ και των πλευρών που τάσσονται κατά του ΝΑΤΟ. Υπάρχουν βαθιές αλλαγές σε γεωπολιτικό επίπεδο και οι χώρες του Πρώτου Κόσμου αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση. Ο μόνος τρόπος που βλέπουν σε μια σύγκρουση είναι το κέρδος από το εμπόριο και τις πωλήσεις όπλων. Επιθυμούν επίσης για να δείξουν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου ότι οι ΗΠΑ/ΗΒ είναι ακόμα ισχυρές για να επιβάλουν την ιμπεριαλιστική τους ατζέντα, ειδικά μετά την ήττα στο Αφγανιστάν). Μια πιθανή απώλεια οποιασδήποτε φιλοΝΑΤΟϊκής δύναμης ή χώρας μπορεί να επιβάλει περαιτέρω οικονομικές αντιπαραθέσεις στις χώρες του Πρώτου Κόσμου, παρέχοντας περισσότερες ευκαιρίες στις χώρες του Τρίτου Κόσμου να βελτιώσουν την οικονομική τους κατάσταση.